Τα πάθη
Στου Χριστού τα πάθη, άνθη μύρια άνθη,
φέρνουν τα παιδιά.
Απ΄τους λόγκους πέρα κι έχει τούτη μέρα
το χωριό ευωδιά.
Γιορτινοντυμένες του χωριού οι παρθένες,
πλάι στο ληστή.
Τον αμνό στολίζουν κι όλο ψιθυρίζουν:
"Άξιον εστί"
Και η γλυκιά παρθένα με τα δακρυσμένα
μάτια τον κοιτά.
Όχι πια το γιο της, πόχει στο πλευρό της.
Άλλους στα καρφιά...
Ανοιξιάτικο Τοπίο
Στεγνή, μαριόλα, η μάνα γης ανθίζει.
Αρώματα φορεί, νιότη, φρεσκάδα.
Το κάθε τι, το φως το πλημμυρίζει
κι οι γέροντες νυστάζουν στη λιακάδα.
Ορθοποδίζουν τα γεννησαρούδια.
Οι κούκοι ξανακούστηκαν στους λόγκους.
Γλυκά τραγούδια ηχούν. Και τα λουλούδια
φορέσανε τις πεταλούδες φιόγκους.
Άνοιξη! Διαλαλεί το κάθε στόμα.
Άνοιξη! Ηχεί του πλάστη η καμπάνα.
Και οι κόρες, στων γλαστρών τ΄αφράτο χώμα
σπέρνουν βασιλικό και μαντζουράνα.
Άνοιξη της ζωής μου γύρνα πίσω.
Ντύσε τη μαδημένη κεφαλή μου.
Να σε χαϊδέψω και να σε στολίσω
και να σου δώσω το στερνό φιλί μου.
Ανάσταση
Γεννήθηκε σε μια σπηλιά σκοτεινή
βόδια γεμάτη.
Βαπτίσθηκε κι άνοιξαν οι ουρανοί
σαν θείο μάτι.
Δασκάλεψε. Θαύματα έκανε πολλά
και μισήθηκε.
Τον σταυρώσανε -να μην κάνει άλλα καλά-
κι αναστήθηκε...
Λαμπρή.
.
Λαλούν στο χοροστάσι τραγούδια και βιολιά,
καθένας να γιορτάσει λαμπρά την Πασχαλιά.
Αρνί ο παππούλης ψήνει, φίλους και εχθρούς καλεί,
μέλι η χολή να γίνει, το λόγχεμα φιλί.