Η πρόσκληση ενός καλού φίλου ήταν η αφορμή να περάσω το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Νοέμβρη, στο Σέρβου, το ορεινό χωριό της Αρκαδίας, κοντά στη Δημητσάνα, που στέκει ψηλά στα βουνά σε υψόμετρο 1.200 μέτρα. Φτάσαμε Παρασκευή βράδυ, ακολουθώντας μια μαγευτική διαδρομή από φθινοπωρινά κατάφυτα τοπία διακοπτόμενη από πλήθος παραδοσιακά χωριά της περιοχής. Οι προετοιμασίες ξεκινούσαν για την παραδοσιακή γιορτή φασολάδας, την επόμενη ημέρα. Οι μόνιμοι κάτοικοι συγκεντρωμένοι στο καφενείο του χωριού βρίσκονταν ήδη σε αναμονή για τους συντοπίτες τους που κατέφθαναν σιγά σιγά από την πόλη, να μοιραστούν τα νέα και τις εξελίξεις. Με υποδέχθηκαν θερμά, σαν μέλος της μεγάλης οικογένειας του χωριού. Ανάμεσα σε γευστικούς μεζέδες, καλό κρασί και γλυκόπιοτο τσίπουρο – γιατρικό για το κρύο, οι άντρες έστησαν το μεγάλο καζάνι στο Πολιτιστικό Κέντρο του χωριού, οι γυναίκες καθάρισαν τα φασόλια κι ετοίμασαν τα λαχανικά, και ξεκίνησε το μαγείρεμα από βραδύς για την γιορτή που θα έσμιγε ξανά όλο το χωριό την επόμενη ημέρα.
Ξυπνήσαμε ανανεωμένοι από τον καθαρό αέρα που ξυπνά τις αισθήσεις και την ησυχία του βουνού που ησυχάζει το νου. Ήταν πλέον όλοι εδώ. Η φασολάδα έβραζε σιγά σιγά ώρες και οι γλυκιές μυρωδιές του σπιτικού φαγητού μπλέκονταν με τα αρώματα του βουνού μεθυστικά. Πρωινός καφές μοναδικός στο καφενείο του Κυρ Γιάννη και μετά όλοι μαζί στην τελική προετοιμασία για το μεγάλο γλέντι. Φασολάδα να γλύφεις το πιάτο σου και να θες κι άλλο, ρέγγες καπνιστές γευστικές καλλονές, ελιές, χωριάτικο ψωμί, κρασί από παραγωγούς της περιοχής και παραδοσιακά τραγούδια, συνέθεσαν το μεγάλο τραπέζι που εξελίχθηκε σε μικρό γλέντι, κι όλο το χωριό βρέθηκε μαζί για να ανταλλάξουμε τις ευχές για τον καλό χειμώνα. Ο «Σύνδεσμος Απανταχού Σερβαίων Αρκαδίας» που διοργάνωσε για δεύτερη χρονιά αυτή τη γιορτή, είναι αξιοθαύμαστος για την αγάπη του και το έργο του για το Σέρβου, αλλά και τους τρόπους να διατηρεί ζωντανή την παράδοση και τους δεσμούς της τοπικής κοινωνίας και τα μέλη της που διαμένουν εκτός του χωριού, με το μοναδικό σύνθημα που γίνεται πράξη «στο Σέρβου κανένας μόνος του».
Η μέρα μετά το γλέντι, συνεχίσθηκε ονειρικά με μια περιήγηση μέσα από ορεινά τοπία κατάφυτα από έλατα, στη Δημητσάνα και τον γειτονικό Λούσιο ποταμό με τα κρυστάλλινα πρασινογάλανα νερά του, την αρχαία Γόρτυνα και το ιστορικό εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα, το μοναστήρι του Αϊ Γιάννη του Προδρόμου με τη θέα που σου κόβει την ανάσα. Στην επιστροφή μας το βράδυ στο Σέρβου, στο κλείσιμο μιας υπέροχης ημέρας, μας περίμενε η πιο ωραία γίδα βραστή που μπορεί να γευτεί κανείς, μυστικό των ντόπιων.
Γέννημα θρέμμα της πόλης, τίποτε δεν με είχε προετοιμάσει για την μοναδική εμπειρία που θα ζούσα, το μοίρασμα, την ζεστασιά των ανθρώπων και την ανέγγιχτη φύση, που υπάρχουν ακόμη ζωντανά στο Σέρβου της ορεινής Αρκαδίας. Σας ευχαριστώ για όλα.
ΓΜ
|
Τo Slideshow ανοίγει σε νέο παράθυρο/καρτέλα. |
||
|
|
