|
Το εκκλησάκι παλιά με τη θολωτή στέγη. Διακρίνεται και η παλιότερη επικλινής στέγη. Στη διπλανή φωτογραφία ο Ναός επισκευασμένος με την καινούρια επικλινή στέγη. |
 |
 |
|
Νοτιοδυτική πλευρά του Ναού.
Δεξιά πάνω στο πεζούλι η μεγάλη λαξευτή μαρμαρόπετρα,
που βρέθηκε κατα τις εργασίες επισκευής του Ναου.
|
Ιστορία του Ναού. Λεπτομερής αναφορά από τον υποστράτηγο ε.α. κ. Χ. Αθ. Μαραγκό.
Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.
