Από το βιβλίο του, "Εύθυμα και σοβαρά".
.
Αίσιον και ευτυχές το νέον έτος! Έτσι, στη καθαρεύουσα, ευχόμαστε παλιότερα τον ερχομό του καινούργιου χρόνου, που τον θέλαμε πάντοτε ευτυχισμένο και χαρούμενο. Όπως τότε, έτσι και τώρα νιώθουμε την ανάγκη να γυρίσουμε σελίδα, να ανανεώσουμε την ελπίδα, να μείνει πίσω ό,τι κακό και δύστυχο και να μπούμε ανανεωμένοι στο νέο χρόνο, που «ήρθε με τα δώρα, με τραγούδια με χαρά».
Τώρα κατά πόσο θα είναι ευτυχισμένος και για ποιους, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που δυστυχώς δεν τους ορίζουμε.
Εκείνο πάντως που μπορούμε να κάνουμε είναι να καταβάλουμε μια προσπάθεια να δούμε τα πράγματα πιο ρόδινα. Να μη τα παίρνουμε κατάκαρδα. Να το ρίξουμε λίγο έξω. Κατσουφιασμένο πρόσωπο, όσο όμορφο κι αν είναι, δεν κάνει χαρούμενο τον άνθρωπο. Χρειάζεται χαρά και χαμόγελο. Για να περάσουμε λοιπόν καλά τον νέο χρόνο πρέπει να ακολουθήσουμε κάποιες συνταγές.
.
Συνταγή πρώτη:
Να μη κουράζεσθε και να μη στεναχωριέστε.
Έτσι συμβούλευαν από παλιά οι γιατροί. Νόμιζαν ότι είχαν βρει την αυτόματη λύση για την ευτυχία και την υγεία. Δεν μας δίνουν όμως τη συνταγή πώς θα καταπολεμήσουμε το στρες. Οι εφημερίδες έγραψαν (Καθημερινή 19.12.04): υπάρχουν 200.000 Έλληνες με ψυχικά προβλήματα. Κοινωνικό στρες, σου λένε. Αυτό είναι το αίτιο. Καλά να πάθουμε! Αφού παραδώσαμε τις ζωές μας ενέχυρο στο κυνηγητό του εφήμερου, στη καριέρα, στις κοινωνικές σχέσεις, στην εδραίωση της καθημερινής εξουσίας μας! Βαλθήκαμε σαν κουρδιστά στρατιωτάκια να τρέχουμε παλαβοί, για να τα προφθάσουμε όλα. Καταντήσαμε αστείες και δραματικές φιγούρες μέσα στη τόση πολλή πραγματικότητα!
.
Συνταγή δεύτερη:
Να... βλαστημάτε.
Μερικοί γιατροί το συνιστούν: να βλαστημάς την ώρα που σε πιέζει ή σε «τσαντίζει» ο εργοδότης σου, ο γείτονας σου, η γυναίκα σου ή ο άντρας σου, ο Άλφα ή ο Βήτα. Όχι όμως τα θεία. Να σιχτιρίζεις γενικά! Δυνατά ή από μέσα σου. Να ξεδίνεις. Μην τα φυλάς και τα πνίγεις στο στομάχι σου. Να λες: "Αει σιαπέρα ρε!" Που πάει να πει άντε ίσια πέρα ρε, άσε μας ήσυχους, άϊντε στο καλό σου. Χριστιανέ μου, άντε πνίξου κύριε, ή όπως αλλιώς το προτιμάτε. Αρκεί να βλαστημάτε. Κάνει καλό!
.
Συνταγή τρίτη:
Να διασκεδάζετε και να γελάτε.
Σημειώστε στο μυαλό σας ότι χαμένη μέρα από τη ζωή μας είναι η μέρα που δεν γελάσαμε καθόλου! Μην περιμένετε να ευτυχήσετε για να γελάσετε. Αλλιώς μπορεί να μη γελάσετε ποτέ! Να αναρωτιέστε συχνά-πυκνά: Πόσες φορές γέλασες σήμερα; πόσες φορές «τραγούδησες το Λούλιο» αυτό το μήνα; πόσες φορές γλέντησες, χόρεψες, ψυχαγωγήθηκες. Σε πόσες χαρές πήγες. Σε πόσα πανηγύρια, σε πόσους γάμους. Μην κοροϊδεύεις αυτόν που αναζητά την χαρά με το «όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη», γιατί η Βασίλω έζησε 100 χρόνια. Εσύ που την «κογιονάρεις» θα φύγεις νωρίτερα. Για ανοίξτε και ένα ημερολόγιο, ένα καλαντάρι που να μη γράφει μόνο τι δουλειές κάνατε, πόσες καταθέσεις προσθέσατε στο βιβλιάριο στην Τράπεζα, πόσες «μείζονες αποθήκες οικοδομήσατε», πόσο αυξήθηκε το εισόδημά σας, πόσα κερδίσατε ή χάσατε, κ.λπ. Ανοίχτε ένα νέο δεφτέρι και γράψτε: πόσες φορές τραγουδήσατε, πόσες γελάσατε, πόσες φορές χαζέψατε στις βιτρίνες (πόσο αλήθεια έχουμε παρεξηγήσει το ψυχοτρόπο ρήμα «χαζεύω»), πόσες ξεδώσατε και ξεφύγατε από τα συνηθισμένα και τα καθωσπρέπει. Κάντε στο τέλος και ταμείο για να δείτε τι θα «ξελαγαρίσετε». Αν περισσεύουν οι χαρές, οι καλές πράξεις, τα τραγούδια, η αγάπη και η ανθρωπιά κερδίσατε. Αν όχι, χάσατε.
.
Συνταγή τετάρτη:
Στο φαγητό να είστε εγκρατείς.
Ιδίως τα βράδια να τρώτε σαν ζητιάνοι και όχι να βαρυστομαχιάζετε στις ταβέρνες. Θυμηθείτε ότι η λιτοδίαιτη θεια-Γιαννούλα ζει ακόμη λιπόσαρκη και «αμίαντη» στα 88 της χρόνια! Γιατί μια ζωή έτρωγε «από λίγο» και δούλευε περισσότερο.
-Τι έφαγες Γιαννούλα όλη μέρα σήμερα;
τη ρώταγε ο γιατρός ο Βαχλιώτης, όταν την εξέταζε μια μέρα στο χωριό και τη βρήκε ξελιγωμένη.
- Μια «μπουτσιά» κουλούρα, έφαγα γιατρέ!
Τελικά η θεια-Γιαννούλα ζει ακόμα και ο γιατρός πέθανε νέος από την ...πολυφαγία!
.
Συνταγή Πέμπτη:
Πάρτε ένα μόνο χάπι... «χοντροπετσισμού».
Έτσι το λένε, που σας διώχνει αμέσως τις έννοιες και τα βλέπετε όλα ...ίσιωμα! Εν ανάγκη πιέστε ένα-δύο ποτήρια κρασί. Και αν κάποιος σας ειρωνευτεί ότι «κεφάλι δίχως βάσανα, πάρ' το για κολοκύθι» μην κακοκαρδίζετε. Είναι προτιμότερο να μην «πίνετε τα φαρμάκια», παρά να τα βλέπετε όλα μαύρα κι άραχνα, να υποφέρετε, να τρώγεστε με τον εαυτό σας ή τους γύρω σας και στο τέλος να «ταμπουλιάζεστε»!
.
Συνταγή έκτη και τελευταία:
Οι εργαζόμενοι να εργάζεσθε με μέτρο.
"Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη" (οδηγεί στη... ΜΠΟΛΕΤΑ έλεγε ο σοφός Λεφογιώργης). Ο λαός μας για τους «ταμαχιάρηδες» εργασιομανείς λέει: «Όποιος δεν αδειάζει να ξεκουραστεί, αδειάζει ν' αρρωστήσει»! Οι συνταξιούχοι να μη μένετε τελείως άεργοι και άπρακτοι. Να ασχολείσθε με κάτι. Όχι «όλο καθισιό κι' αναπαή». Να συγυριέσθε, έτσι για την γυμναστική σας και την υγεία σας.
Να περπατάτε και να μη μένετε... ακυνήγητοι (ακίνητοι),
που έλεγε η θειά Λώλενα. Να κάνετε μικροδουλίτσες. Ο αρχαίος σοφός έλεγε: «Αργός μη μένε, μηδ' άν πλουτείς». Ο άλλος δικός μας σοφός γερο-Φίλιππας Οικονόμου έλεγε: "Mη στέκεσαι ακούνητος (μη χαζεύεις) γιατί... λιώνουν τα σκουτιά σου!".
.
Με αυτές τις πρακτικές συνταγές και όσες άλλες παρόμοιες σεις έχετε στο μυαλό σας ας προσπαθήσουμε να πορευθούμε στο καινούργιο χρόνο. Αντί για χάρτινες και ψεύτικες ευχές ας αρχίσουμε με καλή διάθεση να ανταλλάσσουμε πράξεις και ζωές πάνω στις παραδοσιακές και δοκιμασμένες αξίες και πρακτικές μας. Και είπαμε: όποιος σας στεναχωρήσει, αντιμετωπίστε τον αμέσως με το:
"Aει σιαπέρα ρε!"
.
(ΧΙΜ_31-12-10)