Γιάννη Στ. Βέργου
.
Ευλογημένη αγροτιά!
Με τον τίμιο ιδρώτα σου την μάνα Γη ποτίζεις...
Τα τίμια, Άγια χέρια σου φιλότιμα στην φύση δουλεύουνε.
Με αγάπη την χαϊδολογάνε ...και την δροσολογάνε
Της μανούλας Γης την πόρτα κρούουνε και την παρακαλάνε πνοή
ζωή να τους χαρίσει.
.
Αυτή η Φύση αμέσως, εύσπλαχνα, ανοίγει με αγάπη τα σωθικά
της και απλόχερα της δίνει από όλα τα προφαντά της
Αυτή η Φύση αμέσως, εύσπλαχνα, ανοίγει με αγάπη τα σωθικά
της και απλόχερα της δίνει από όλα τα προφαντά της
Να ζήσουν τα παιδιά της!!!
.
Αυτή [η αγροτιά] δεν καταδέχεται, σελέμικο, χαράμι το
ψωμί να φάει!...
ψωμί να φάει!...
.
(χιμ)