Λαοθάλασσα στο πανηγύρι του «Άη-Λια» Αχαρνών (Μενιδίου)

με εφημέριο τον Σερβαίο παπά-Ηλία Κωνσταντόπουλο

                                                                                            του Βασίλη Κωνσταντή Σχίζα

                                                                                           Εκδότη - Δημοσία Γράφοντος

Ιεροπρεπής κατά τους εκκλησιαστικούς κανόνες, χωρίς καθόλου θρησκοληψίες, αγέρωχος που δεν ασπάζεται ποτέ χέρι δεσπότη αν δεν τον ξέρει καλά, φλογερός πατριώτης, μαχητικός στο πλευρό των φτωχών με όπλο στον κόρφο του τον σταυρό, είναι ο παπά - Ηλίας (Παπαλιάς) Κωνσταντόπουλος εφημέριος του «δικού του» ναού, του Προφήτη Ηλία στις Αχαρνές, τον οποίο έχτισε ο ίδιος κουβαλώντας τη λάσπη με τον ντενεκέ και τα άλλα οικοδομικά υλικά.

Πριν γίνει παπάς ήταν χτίστης - πετράς, γόνος μαστορικής οικογένειας από το μαστοροχώρι Σέρβου Αρκαδίας, της πολύ γνωστής κοινωνίας παλιότερα, των ξακουστών «Λαγκαδινών Μαστόρων», που καθώς λέγανε «χτίσανε τον κόσμο όλο».

Ακόμη, ο δυναμικός παπάς, αν χρειαστεί, είναι πανέτοιμος για την πρώτη γραμμή όποιας κοινωνικής μάχης, προ πάντων εάν αφορά την τιμή της πατρίδας. Έτσι τον δασκάλεψε το πρωτοπαλίκαρο του Άρη Βελουχιώτη, ο αντάρτης «Πάτερ Ανυπόμονος», ηγούμενος στη μονή Αγάθωνος, αρχιμανδρίτης Γερμανός, όταν έμεινε κοντά του ο παπά Ηλίας για 12 χρόνια. (Ο «Παπά Ανυπόμονος» με το εκκλησιαστικό όνομα Γερμανός και το κοσμικό Γεώργιος Δημάκος, καταγόταν από το χωριό Αγριδάκι της Γορτυνίας).

Στη γιορτή του Αη-Λια, στις 19 και 20 Ιουλίου 2011, ο παπά-Ηλίας οργάνωσε εντυπωσιακή θρησκευτική πανήγυρη με έντονο εθνικοπατριωτικό χρώμα, προς τιμήν του προφήτη Αγίου, όπου προσήλθαν χιλιάδες, στην κυριολεξία, προσκυνητές-επισκέπτες. Ο «δαιμόνιος παπάς» είχε πρώτιστο σκοπό στο πανηγύρι, να στείλει πατριωτικά μαχητικά μηνύματα θάρρους στους θλιμμένους, με θλίψη εθνική, σήμερα Έλληνες και ελπίδας στις νέες γενιές και εκείνες που θα ’ρθουν.

Βροντοφώναξε την παρακαταθήκη του δικαστή που δεν υπέγραψε την καταδίκη του Κολοκοτρώνη, Γεωργίου Τερτσέτη: «…Ο εθνισμός μας και όχι ο εθνικισμός, ω Επίτροπε, εποτίσθη με αίμα οκτακοσίων χιλιάδων αγωνιστών…»

Είχε αναρτήσει ένα μεγάλο πανό που έγραφε «ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ Σ' ΑΓΑΠΩ». Αυτό ήταν το μήνυμά του.

Ο παπά–Ηλίας εκφωνώντας πύρινους εθνικοπατριωτικοθρησκευτικούς λόγους, διανθισμένους με γνήσια παραδοσιακά τραγούδια, απ’ όλες τις περιοχές της Ελλάδας, που τραγούδησε ο ίδιος, έδωσε με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο, το έναυσμα του γενικού ξεσηκωμού στο χορό, στη διασκέδαση και στη λησμονιά για λίγες ώρες της σκληρής σημερινής καθημερινότητας.

Παπάδες σύρουν το χορό. Οι παπά-Αναστάσιος, εφημέριος του Αγ. Διονυσίου Αχαρνών, ο παπά-Ηλίας Κωνσταντόπουλος και ακολουθούν ο πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών Λευτέρης Τζόκας με τη σύζυγό του Νίνα, η εκπαιδευτικός Ευδοκία Βλάχου, ψυχωμένη σαν την ηρωίδα Μαντώ Μαυρογένους, αόκνως καταγράφει τη μουσική παράδοση της πατρίδας μας, η Τούλα Λυμπεροπούλου , η Κρήσσα Ελευθερία Σχίζα…

Ο καλλίφωνος παπά-Ηλίας Κωνσταντόπουλος εκφώνησε ουρανομήκη πατριωτικό λόγο και τραγούδησε γνήσια πατριωτικά δημοτικά τραγούδια (Σερβαίος γαρ) . Δίπλα του ο πολύ γνωστός, κορυφαίος στο δημοτικό τραγούδι Ηπειρώτης τραγουδιστής Σάββας Σιάτρας ξεσήκωσε τον κόσμο. Αριστερά ο Νίκος Φιλιππίδης, πρώτος τεχνίτης στο κλαρίνο με επιδόσεις σε όλες τις μορφές δημοτικής μουσικής της χώρας.	Οι γίγαντες του γνήσιου δημοτικού τραγουδιού και της ανόθευτης ελληνικής μουσικής. Στο τραγούδι ο Παναγιώτης Λάλεζας και στο λαούτο ο Βασίλης Σμάνης, της πρότυπης Σχολής του Σίμωνα Καρά. (Πριν από μερικά χρόνια συμμετείχε σε μουσικό συγκρότημα σε εκδήλωση στου Σέρβου).