Από την ποιητική συλλογή «Καταθέσεις», Αθήνα 1983.

 Πριν έρθεις

Ήσουν χρώματα και φως.

Πείνα και δίψα.

Ήσουν το ρώτημα στα μάτια των παιδιών,

Η αναλαμπή χαράς στων γερόντων τα μάτια.

Ήσουνα το τραγούδι κι η σιωπή.

Η σίγουρη καλημέρα στων αμπελιών τις μπασιές.

Οι παλιές εικόνες που δεν είδα

Σε μοναστήρια απρόσιτα.

Τα κάστρα που δεν έχουν πατηθεί.

Ήσουν το φίλημα του αγέρα στους λεμονανθούς,

Στις φυλλωσιές το αναγάλλιασμα.

Τα στάχια ήσουν την παραμονή του θερισμού.

Οι θάλασσες που δεν ταξίδεψα,

Όλοι της άνοιξης οι ξεχασμένοι κήποι.

Πριν έρθεις

Ήσουν μύρια ονόματα να σε καλώ.

Μορφές Μυριάδες.

Ήρθες-.

(Πως μπήκες με κλεισμένα πόρτες και παράθυρα;)

Κι είναι μονάχα εικοσιτέσσερα τα γράμματα,

να ειπώ τι είσαι.

Κι είναι οι αισθήσεις μου μονάχα πέντε,

Να το αισθανθώ, Α γ ά π η.

Αγάπη μου-

(XIM)