1. ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑΙ ΑΡΧΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ (Αθ. 1970, σ. 210, σχημ. 8ο)
Ο Δημήτρης Δημητρόπουλος εκ φύσεως με φιλοσοφικές καταβολές, και κατανοώντας την θεμελιώδη σημασία της φιλοσοφίας για όλες τις επιστήμες και βλέποντας την κραυγαλέα έριδα μεταξύ των οικονομολόγων, απεφάσισε να αρχίσει την επιστημονική του σταδιοδρομία με τη φιλοσοφία της Οικονομικής Επιστήμης. Έτσι στο πιό πάνω (πρώτο του) έργο κυρίως ασχολήθηκε με τις τρείς θέσεις της φιλοσοφίας (Γνωσιολογία, Ηθική, Μεταφυσική) στην οικονομική Επιστήμη. Στο πρώτο κεφάλαιο αφού αναλύει πρώτα της αρχές της Γνωσιολογίας γενικά, παραθέτει την γνωσιολογική υφή της Οικονομικής. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύει την Ηθική (από φιλοσοφικής βέβαια πλευράς), και εν συνεχεία την θέση της Ηθικής στην Οικονομική (ισχύει το καλό και το κακό στην οικονομική σκέψη;).
Στο τρίτο κεφάλαιο μετά τη στοιχειώδη ανάλυση της φιλοσοφικής Μεταφυσικής αναλύει και τη Μεταφυσική της Οικονομικής,που δεν είναι τίποτε άλλο από τη βαθύτερη ουσία της. Ως επιστέγασμα όλης αυτής της αναλύσεως προκύπτει το αβίαστο συμπέρασμα, που οφείλονται οι έριδες στην Οικονομική φιλολογία, που παρατίθενται σε ειδικό κεφάλαιο. Σε ένα δεύτερο μέρος ο συγγραφέας σκιαγραφεί την επιστημονική βάση της Οικονομικής, δηλαδή τον θεμελιώδη νόμο της στενότητος και την αντιμετώπιση αυτού.
2. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ (78 σελίδες, σχημ.16ο)
Και το μικρό τούτο δοκίμιο θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως εισαγωγή στις Οικονομικές Επιστήμες και την οικονομική και κοινωνική ζωή του ανθρώπου. Ένα πρωτόλειο στο οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Εξετάζονται με τη σειρά ο HOMO ECONOMICUS (Προέλευση και θεραπεία) και οι ψυχοπνευματικοί παράγοντες της Ελληνικής Οικονομίας (εργατικότητα, αποταμιευτικότητα, επιχειρηματικό πνεύμα, βιομηχανική παράδοση, παιδεία και υγιείς κοσμοθεωρειακές ιδέες).
3. ΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ (Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΙΗ ΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ) (Αθ.1994, σ.170, σχημ. 8ο)
Στο πόνημά του αυτό ο συγγραφέας καταπιάστηκε με ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα της Οικονομικής επιστήμης. Το εισόδημα και η δίκαιη διανομή του ίσως είναι το δυσκολότερο πρόβλημα της Οικονομικής Επιστήμης. Το βιβλίο διαιρείται σε τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος παρατίθεται η αύξηση του εισοδήματος, στο δεύτερο η δίκαιη διανομή του και στο τρίτο τα τεκταινόμενα αυτά στην Ελλάδα. Τα επιμέρους προβλήματα ξετυλίγονται με την εξής σειρά.
Α. Αύξηση του εισοδήματος.
Βασικές έννοιες του εισοδήματος, (Εννοιολογικές διακρίσεις, οι μορφές των εισοδημάτων, κατά την κλασική διάκριση, η κάθετη διάταξη των εισοδημάτων), η μέτρησή του, (δυσχέρειες - μέθοδοι), η αύξηση του πραγματικού εισοδήματος, (Οι πλάνες από τον πληθωρισμό, η αύξηση της παραγωγικότητας, η αύξηση του πληθυσμού, οι γεωοικονομικοί παράγοντες). Οι επιστημονικές αρχές της αύξησης του χρηματικού εισοδήματος (τοποθέτηση, αποταμίευση, επένδυση, ο πολλαπλασιαστής, η ισορροπία του εισοδήματος, η αύξησή του, μερικά προβλήματα κατά την αύξηση), ο ρυθμός αυξήσεως του εισοδήματος (η γενική μακροχρόνια τάση παγκοσμίως, τα είδη των εισοδημάτων, η Κεϋνσιανή επανάσταση). Οι ηθικές αρχές αυξήσεως του εισοδήματος (τα κοινωνικά πλαίσια, η ατομική και οικονομική ελευθερία, οι ελευθερίες στην οικονομική ανάπτυξη, η παιδεία στη σύγχρονη οικονομική - κοινωνική ανάπτυξη γενικά, οι δύο σύγχρονες τάσεις της παιδείας, η έννοια της πολιτικής σταθερότητας).
Β. Η δίκαιη διανομή του εισοδήματος.
Επιστημονικές προσβάσεις της δίκαιης κατανομής (Η έννοια της δίκαιης κατανομής, η πραγματικότητα, δίκαιη κατανομή και οικονομική ανάπτυξη, παράγοντες ισοκατανομής, τα πάγια μέσα, άμεσα μέτρα εισοδηματικής πολιτικής).Οι ηθικές βάσεις της δίκαιης διανομής του εισοδήματος (εισαγ. παρατηρήσεις, ο ουτοπικός σοσιαλισμός, ο επιστημονικός σοσιαλισμός, το πρόβλημα σήμερα, η ιστορική βάση και επιταγή της δίκαιης διανομής).
Γ. Το εισόδημα στην Ελλάδα.
Οι γεωοικονομικοί πόροι της Ελλάδας (το έδαφος, το υπέδαφος, η εμπορική Ναυτιλία και ο Τουρισμός, υπάρχει προοπτική αυξήσεως του εισοδήματος στην Ελλάδα;). Η ιστορική εξέλιξη του εισοδήματος στην Ελλάδα (από το 1821 έως το 1991). Η προοπτική αυξήσεως του εισοδήματος στην Ελλάδα (συνοπτική επισκόπηση της εξελίξεως του, το πρόβλημα της οικονομικής αναπτύξεως στον ευρύτερο χώρο της δυτικής Ευρώπης, τρόποι και μέθοδοι στην Ελλάδα). Η κατανομή του εισοδήματος στην Ελλάδα (το άδικο της διανομής και τα αίτιά του γενικώς, η ιστορική αναδρομή της άνισης διανομής, τρόποι δίκαιης διανομής).
4 Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΑΠΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΠΟΨΕΩΣ (Αθ. 2004, σ. 364, σχημ. 8ο)
Ο συγγραφέας ορμώμενος από μερικά περίεργα και αποτρόπαια φαινόμενα της κοινωνίας (φαινόμενα μαγείας, ιδίως στην περίπτωση Μαργέτη), απεφάσισε να ερευνήσει τί είναι κατά βάθος η θρησκεία και γιατί οι άνθρωποι εν ονόματί της προβαίνουν σε πράξεις του παραλόγου. Τα συμπεράσματα της έρευνας του, μιας κοπιώδους εργασίας 5-6 ετών τα παρέθεσε στο εν λόγω πόνημά του, όπου εξετάζει τις κυριότερες θρησκείες της Γής από φιλοσοφικής και κοινωνικής απόψεως (ηθικής, μεταφυσικής, αισθητικής και κοινωνιολογικής, όπου υπάρχουν φυσικά). Το όλο έργο ξετυλίγεται με την εξής σειρά: Εισαγωγή (βασικές έννοιες, προέλευση και εξέλιξη των θρησκευμάτων, ιδιάζουσα θέση της θρησκείας στην κοινωνία). Φιλοσοφία και θρησκεία (σχέσεις θρησκείας με την επιστήμη την μεταφυσική, την ηθική και την αισθητική). Η γέννηση των Ανατολικών θρησκειών και η φιλοσοφική τους υπόσταση (Ιουδαϊσμού, Ινδουισμού, Βουδισμού, Κομφουκισμού, Ταοϊσμού, Σιντοϊσμού, και Ισλαμισμού.)
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ. Εδώ εξετάζεται με κάθε λεπτομέρεια (για προφανείς λόγους) το όλο καθεστώς του Χριστιανισμού (συνθήκες γέννησής του, οι πηγές του, η άνδρωση, οι μαθητές και κυρίως ο απόστολος Παύλος, οι απολογητές, η εξέλιξή του, τα σχίσματα, η παρακμή της Εκκλησίας, η κρίση θρησκείας - εκκλησίας). Ακολουθεί η μεταφυσική του (ο θεός, ο άνθρωπος, ο κόσμος, τα θαύματα και οι προφητείες) . Εν συνεχεία εξετάζεται η ηθική του Χριστιανισμού (το ηθικό πρότυπο του Ιησού Χριστού, οι πρακτικές ηθικές αρχές του Χριστιανισμού και η βαθύτερη κριτική του). Μετά η κοινωνιολογία του (φύση και τοποθέτηση του θέματος, η νηπιακή εποχή του, η εσωτερική του οργάνωση, επώαση του διχασμού, η παρακμή, ο εικοστός αιών, η εκκοσμηκευμένη κοινωνία, η θρησκεία του μέλλοντος). Και τέλος εξετάζεται το ωραίο στο Χριστιανισμό (η συμβολή των έργων τέχνης στη χριστιανική πίστη, οι αφηρημένες τέχνες στο Χριστιανισμό). Στο κείμενο του βιβλίου υπάρχουν και οκτώ εικόνες από όλες τις εξεταζόμενες θρησκείες.
5. ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΑ ΑΓΚΑΘΙΑ (Αθ. 2004, σ. 143, σχημ. 8ο)
Το πόνημα τούτο είναι θεατρικό έργο, που διεκτραγωδεί τα προβλήματα που κληρονόμησε ο 21ος αιώνας από τον 20ο. Ο συγγραφέας βάλει μερικούς σοφούς (αρχαίους και νεώτερους) που συζητάνε τα προβλήματα αυτά με τελικό αποτέλεσμα (έξοδος από το δράμα) μία δίκη και μία πολυεκκλησία, που χτίζεται για να φυλάγονται εκεί τα συμπεράσματα των σοφών. Στη δίκη (στα Ηλύσια πεδία) δικάζονται μερικοί σοφοί παραβάτες, οι οποίοι είχαν υποστεί θεία δίκη εδώ στη Γή. Το έργο ξετυλίγεται σε 5 πράξεις με την εξής σειρά:
1η Τα σεμινάρια, η στρογγυλή τράπεζα, συζήτηση για τα γενικά θέματα της ανθρωπότητας, συζήτηση για την Ιλιάδα.
2η Στην ανωτάτη αρχή, το νέο Κυβερνείο, το μικρό ειδικότερο συμπόσιο και ο ιστός της αράχνης, διερεύνηση των ειδικών προβλημάτων, πολεμολογία, η εφαρμογή της ιδεώδους πολιτείας.
3η Οι αχίλλειες πτέρνες, οι παραβάσεις, και οι κατά κόσμον θείες τιμωρίες.
4η Η δίκη στα Ηλύσια πεδία.
5η Το μυστικό της πολυεκκλησίας.
6. ΑΡΘΡΑ - ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ
Πλην των πιο πάνω βιβλίων, ο συγγραφέας από το 1957 έως το 1993 έγραψε σε διάφορα επιστημονικά περιοδικά (Αρχείο Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημονικών, Ο Ορκωτός Λογιστής, Τελωνειακή Επιθεώρηση, Οικονομικός Ταχυδρόμος) περί τα 70 άρθρα και επιστολές σοβαρού και κατά το πλείστον επιστημονικού περιεχομένου, τα πλείστα των οποίων επισημαίνονται στο εξώφυλλο του δοκιμίου" ΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ".