. . . .
41. Τ’ ΑΗΔΟΝΙ
(Συρτός)
Ένα πουλί κελάηδαγε,
Τ΄ αηδόνι, τ’ αηδόνι.
Τ’ αηδόνι, τ’ αηδονάκι,
Σε πέτριν’ αλωνάκι.
Αρχοντοπούλα αγνάντευε,
Τ’ αηδόνι, τ’ αηδόνι.
Τ’ αηδόνι, τ’ αηδονάκι,
Από το μπαλκονάκι.
Να ’χα, πουλί, το στόμα σου,
Τ’ αηδόνι, τ’ αηδόνι.
Τ’ αηδόνι, τ’ αηδονάκι,
Να ’χα και τη λαλιά σου.
Πώς να ’χεις εσύ το στόμα μου,
Κυρά, αρχοντοπούλα.
Α! Κυρά, αρχοντοπούλα,
Πώς να ’χεις τη λαλιά μου.
Που ’συ τρως χάσικο ψωμί,
Κυρά, αρχοντοπούλα.
Α! Κυρά, αρχοντοπούλα,
Κι εγώ τρώω χορταράκι.
Που ’συ κοιμάσαι στα χρυσά,
Κυρά, αρχοντοπούλα.
Α! Κυρά, αρχοντοπούλα,
Κι εγώ στο μπαλκονάκι.
42. ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΙ ΜΑΡΑΘΗΚΕΣ
(Συρτός)
Λουλούδι, τι μαράθηκες,
Λουλούδι, λουλούδι.
Λουλούδι μαραμένο,
Και αργοποτισμένο.
Για πες μου, ποιος σε φύτεψε,
Λουλούδι, λουλούδι.
Λουλούδι μαραμένο,
Και αργοποτισμένο.
Η αγάπη μου με φύτεψε,
Λουλούδι, λουλούδι.
Ταξίδεψε στα ξένα,
Και ξέχασε εμένα.
Καινούρια αγάπη θε να βρω,
Λουλούδι, λουλούδι.
Και πάλι θε να ανθήσω,
Και να καρποφορήσω.
43. ΜΠΗΚΑΝ ΤΑ ΓΙΔΙΑ ΣΤΟ ΜΑΝΤΡΙ
(Συρτός)
Μπήκαν, μωρέ! μπήκαν,
Τα γίδια στο μαντρί,
Τα πρόβατα στη στρούγκα,
Χρυσούλα κι αδερφούλα.
Ροβόλατα, ροβόλατα,
Τα γίδια και τα πρόβατα.
Κι η Χρύσα δε, κι η Χρύσα,
Δεν εφάνηκε,
Να ροβολάει στη στάνη,
Με το μακρύ φουστάνι.
Ροβόλατα, ροβόλατα,
Τα γίδια και τα πρόβατα.
Μην, μωρέ! μην είδατε,
Τη Χρυσαυγή,
Να ροβολάει στη στάνη,
Με το φαρδύ φουστάνι.
Ροβόλατα, ροβόλατα,
Τα γίδια και τα πρόβατα.
Εχτές, μωρέ! εχτές,
Προχτές, την είδαμε,
Να ροβολάει στη στάνη,
Μαζί με τον τσοπάνη.
Ροβόλατα, ροβόλατα,
Τα γίδια και τα πρόβατα.
44. ΒΙΟΛΕΤΑ ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ
(Συρτός)
(Το τραγουδούσαν, συνήθως,
όταν πήγαιναν να πάρουν τη νύφη
για την εκκλησία).
Βιολέτα μ’, ανθισμένη,
Βιολέτα μ’, ανθισμέ…νη.
Βιολέτα ανθισμένη,
Με φύλλα πράσινα.
Βάστα τον έρωτά σου,
Βάστα τον έρω…τά σου.
Βάστα τον έρωτά σου,
Με χίλια βάσανα.
45. Ο ΑΜΑΡΑΝΤΟΣ
(Τσάμικος)
Για δε..., καλέ! για δε..., για δες τε,
Τον αμάραντο.
Για δες τε τον αμάραντο,
Σε τι βουνά φυτρώνει, καλέ!
Φυτρώ..., καλέ! φυτρώ... φυτρώνει,
Μες στα δύσβατα,
Φυτρώνει μες στα δύσβατα,
Στους βράχους, στα λιθάρια, καλέ!
Τον τρων'..., καλέ! τον τρων', τον τρων',
Τα ’λάφια και ψοφούν.
Τον τρων' τα ’λάφια και ψοφούν,
Τ’ αρκούδια και ημερεύουν, καλέ!
Τον τρων', καλέ! τον τρων', τον τρων',
Τα μαύρα πρόβατα.
Τον τρων' τα μαύρα πρόβατα,
Και λησμονούν τ’ αρνιά τους, καλέ!
46. ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ
(Συρτός)
Διαμάντι, δαχτυλίδι,
Διαμάντι, δαχτυ...λίδι.
Διαμάντι, δαχτυλίδι,
Αμάν! φορείς στο χέρι σου.
Και πάνω γράφει η πέτρα,
Και πάνω γράφει η πέ…τρα.
Και πάνω γράφει η πέτρα,
Αμάν! να γίνω ταίρι σου.
47. ΕΡΟΔΙΣΕ Η ΑΝΑΤΟΛΗ
(Συρτός)
Ερόδισε, Φωτούλα μου,
Ερόδισε η ανατολή.
Αχ! Ερό..., ερόδισε κι η δύση,
Ψηλό, λιγνό μου κυπαρίσσι.
Πάν’ τα πουλά..., Φωτούλα μου,
Πάν’ τα πουλάκια για νερό.
Αχ! Κι οι λυ..., οι λυγερές στη βρύση,
Ψηλό, λιγνό μου κυπαρίσσι.
Πάει κι εμέ, Φωτούλα μου,
Πάει κι εμέ η αγάπη μου.
Αχ! Τη στα..., τη στάμνα να γεμίσει,
Ψηλό, λιγνό μου κυπαρίσσι.
48. ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΑ ΓΛΑΡΑ
(Συρτός)
Αυτά τα μάτια, τα μάτια τα γλαρά.
Τα φρύδια τα γραμμένα,
Μπιρμπιλομάτα μου.
Σα βρύση, το Γενάρη, σε κλαίν’ τα μάτια μου.
Αυτά με ’ρίξαν, με ’ρίξαν σ’ αρρώστιά.
Και δεν μπορώ να γιάνω,
Μπιρμπιλομάτα μου.
Σα βρύση, το Γενάρη, σε κλαίν’ τα μάτια μου.
49. ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΠΗΚΑ ΣΤΟ ΧΟΡΟ
(Συρτός)
Τώρα που μπήκα, τώρα που μπήκα,
Στο χορό, μωρ’ Ελενιώ!
Τώρα που μπήκα στο χορό,
Να τραγουδήσω θέλω.
Να ειπώ τραγούδι, να ειπώ τραγούδι,
Του σεφτά, μωρ’ Ελενιώ!
Να ειπώ τραγούδι του σεφτά,
Και των παλικαριώνε.
Ο σεφταλής, ο σεφταλής
Γνωρίζεται, μωρ’ Ελενιώ!
Ο σεφταλής γνωρίζεται,
Φορεί στραβά το φέσι.
Κακιώνει η κόρη, κακιώνει η κόρη,
Μια βραδιά, μωρ’ Ελενιώ!
Κακιώνει η κόρη, μια βραδιά,
Κλειδώνει κι αμπαρώνει.
Βάζει το δυόσμο, βάζει το δυόσμο,
Κλειδαριά, μωρ’ Ελενιώ!
Βάζει το δυόσμο κλειδαριά,
Τη μαντζουράνα αμπάρα.
Μα ’κείνος πήγε, μα ’κείνος πήγε,
Κι άνοιξε, μωρ’ Ελενιώ!
Μα ’κείνος πήγε κι άνοιξε,
Με της ελιάς το φύλλο.
50. ΛΕΜΟΝΑΚΙ ΜΥΡΩΔΑΤΟ
(Συρτός)
Λεμονάκι μυρωδάτο,
Λεμονάκι μυρωδάτο,
Λεμονάκι μυρωδάτο,
Από περιβόλι αφράτο.
Μην παραμυρίζεις τόσο,
Μην παραμυρίζεις τόσο,
Μην παραμυρίζεις τόσο,
Και με κάνεις και νυχτώσω.
Κι αν νυχτώσεις, παλικάρι,
Κι αν νυχτώσεις, παλικάρι,
Κι αν νυχτώσεις, παλικάρι,
Κάτσε να ’βγει το φεγγάρι.
Να σε δω, να σε γνωρίσω,
Να σε δω, να σε γνωρίσω,
Να σε δω, να σε γνωρίσω,
Να σε διπλοχαιρετίσω.
Από ποια σειριά κρατιέσαι,
Από ποια σειριά κρατιέσαι,
Από ποια σειριά κρατιέσαι,
Π’ όλο σιέσαι και λυγιέσαι.
Του σειστή, του λυγιστή ’μαι,
Του σειστή, του λυγιστή ’μαι,
Του σειστή, του λυγιστή ’μαι,
Του ταβερνοκεραστή ’μαι.
Που κερνάει με τις κανάτες,
Που κερνάει με τις κανάτες,
Που κερνάει με τις κανάτες,
Και φιλεί τις μαυρομάτες.
51. ΕΝΑΣ ΑΗΤΟΣ
(Τσάμικος)
Ένας, μωρέ! ένας..., ένας αητός
Καθότανε, μωρέ! καθότανε.
Ένας αητός καθότανε,
Στον ήλιο και λιαζότανε, μωρέ! λιαζότανε.
Και ’λια..., μωρέ! και ’λια... και ’λιαζε
Τα νυχάκια του, μωρέ! νυχάκια του.
Και ’λιαζε τα νυχάκια του,
Τα νυχοποδαράκια του, μωρέ! ποδαράκια του.
Νύχια, μωρέ! νύχια, νύχια μου,
Και νυχάκια μου, μωρέ! νυχάκια μου.
Νύχια μου και νυχάκια μου,
Και νυχοποδαράκια μου, μωρέ! ποδαράκια μου.
Την πε..., μωρέ! την πε..., την πέρδικα,
Που πιάσατε, μωρέ! που πιάσατε.
Την πέρδικα, που πιάσατε,
Να μην την(ε) χαλάσετε, μωρέ! χαλάσετε.
Τι θα, μωρέ! τι θα, τι θα την βάλω,
Στο κλουβί, μωρέ! στο κλουβί.
Τι θα την βάλω στο κλουβί,
Να με ξυπνά κάθε πρωί, μωρέ! κάθε πρωί.
52. ΙΤΙΑ
(Τσάμικος)
Ιτιά, ιτιά, μοσχοϊτιά,
Μού ’χεις μαράνει την καρδιά.
Ιτιά, ιτιά, λουλουδιασμένη,
Σ’ όλον τον κόσμο, ξακουσμένη.
Γεια σου, χαρά σου, λεβεντιά,
Που μας χορεύεις την ιτιά.
Ιτιά, ιτιά, μέσα στο ρέμα,
Σ’ αγαπώ, δεν είναι ψέμα.
53. ΣΤΗΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ ΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΟ
(Τσάμικος)
Ώρε, στης Αρκαδιάς, στης Αρκαδιάς,
Τον πλάτανο, μωρ’ Ελένη!
Αμάν! αμάν! Ελένη,
Πολλοί είναι μαζεμένοι.
Ώρε, ο δήμαρχος, ο δήμαρχος,
Κι ο ανακριτής, μωρ’ Ελένη!
Αμάν! αμάν! Έλένη,
Κι ανακρέναν την Ελένη.
Ώρε, Ελένη τι, Ελένη,
Τον έκανες, μωρ’ Ελένη1
Αμάν! αμάν! Ελένη,
Τον πρώτο σου τον άντρα.
Ώρε, στρατιώτες τον..., στρατιώτες,
Τον επιάσανε, μωρ’ Ελένη!
Αμάν! αμάν! Ελένη,
Στη φυλακή τον πήγαν.
Ώρε, δεν τον δικάσαν, δεν τον δικάσαν,
Εξάμηνο, μωρ’ Ελένη!
Αμάν! αμάν! Ελένη,
Δεν τον δικάσαν χρόνο.
Ώρε, μα τον δικάσαν, μα τον δικάσαν,
Επί ζωής, μωρ’ Ελένη! (εννοεί ισόβια)
Αμάν! αμάν! Ελένη,
Κι ακόμα πέντε ημέρες.
54. ΠΕΝΤΕ ΑΔΕΛΦΑΚΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
(Τσάμικος)
Πέντε αδερφάκια, πέντε αδερφάκια,
Είμαστε, μώρε Κώστα!
Κώστα, λεβέντη Κώστα,
Κι οι πέντε αγαπημένοι.
Ώρε, οι τέσσερεις, οι τέσσερεις,
Ήταν αδερφοί, μώρε Κώστα!
Κώστα, λεβέντη Κώστα,
Κι ο Κώστας ήταν ξένος.
Ώρε, οι τέσσερεις, οι τέσσερεις,
Αποφάσισαν, μώρε Κώστα!
Τον Κώστα να χαλάσουν,
Τη ζωή του να την χάσουν.
55. ΠΑΝΩ ΣΕ ΤΡΙΚΟΡΦΟ ΒΟΥΝΟ
(Τσάμικος)
Πάνω σε τρι…, κι αμάν! αμάν!
Πάνω σε τρίκορφο βουνό.
Ώρε! πάνω σε τρίκορφο βουνό,
Μάνα και θυγατέρες δυο.
Μαζεύαν τον..., κι αμάν! αμάν!
Μαζεύαν τον αμάραντο.
Ώρε! μαζεύαν τον αμάραντο,
Και το σερνικοχόρταρο.
Κι εκεί που τον..., κι αμάν! αμάν!
Κι εκεί που τον μαζεύανε.
Ώρε! κι εκεί που τον μαζεύανε,
Βρίσκουν έναν λαβωμένον(ε).
Μάνα μου, να…, κι αμάν! αμάν!
Μανούλα, να τον πάρουμε.
Ώρε! μανούλα, να τον πάρουμε,
Τον ξένο, να τον γιάνουμε.
Εμείς ψωμί, κι αμάν! αμάν!
Εμείς ψωμί δεν έχουμε.
Ώρε! εμείς ψωμί δεν έχουμε,
Τον ξένο, πώς να γιάνουμε;
Μάνα, το μι…, κι αμάν! αμάν!
Μάνα, τo μιραδάκι μου.
Ώρε! μάνα, το μιραδάκι μου,
Το δίνω στο ξενάκι μου.
56. ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΝΑΣΣΟ
(Τσάμικος, Ρουμελιώτικο)
Ώρε! συννέφιασε, συννέφιασε,
Στον Παρνασσό.
Συννέφιασε στον Παρνασσό,
Βρέχει στα καμποχώρια.
Ώρε! και 'συ, Αγγέ..., και 'συ, Αγγέλλω,
Νύχτωσες.
Κι εσύ, Αγγέλλω, νύχτωσες,
Πού πας, αυτή την ώρα.
Ώρε! πάω για αθά..., πάω για,
Αθάνατο νερό.
Πάω γι’ αθάνατο νερό,
Γι’ αθάνατο βοτάνι.
Ώρε! να δώσω της, να δώσω,
Της αγάπης μου.
Να δώσω της αγάπης μου,
Ποτέ να μην πεθάνει.
57. ΚΟΡΗ ΜΑΓΟΥΛΙΑΝΙΤΙΣΣΑ
(Συρτός)
Κόρη Μαγου…, κόρη,
Κόρη Μαγουλιανίτισσα.
Κόρη Μαγουλιανίτισσα,
Τι μου κουνάς το χέρι.
Μαζί θα το…, μαζί,
Θα το γλεντήσουμε.
Μαζί θα το γλεντήσουμε,
Αυτό το καλοκαίρι.
Θυμάσαι που..., θυμάσαι,
Που σε φίλησα.
Θυμάσαι που σε φίλησα,
Στον πλάτανο, στη βρύση.
Και βάλαμε και..., βάλαμε,
Και μάρτυρες.
Και βάλαμε και μάρτυρες,
Τα φύλλα του πλατάνου.
Τώρα, τα φύλλα..., τώρα,
Τα φύλλα πέσανε.
Τώρα, τα φύλλα πέσανε,
Και ποιος θα μαρτυρήσει.
Θα μαρτυρή..., θα μαρτυρήσει,
Ο πλάτανος.
Θα μαρτυρήσει ο πλάτανος,
Θα μαρτυρήσει η βρύση.
58. ΚΑΡΑΒΟΜΠΟΓΙΑ
(Συρτός)
Μες στου Τσιαχτή, κι αμάν! αμάν!
Μες στου Τσιαχτή τον έλατο.
Μες στου Τσιαχτή τον έλατο,
Και την καινούρια βρύση.
Χαϊδούλα εμοσχό..., κι αμάν! αμάν!
Χαϊδούλα εμοσχόπλενε.
Χαϊδούλα εμοσχόπλενε,
Σε μαρμαρένια σκάφη.
Αρχόντου γιος, κι αμάν! αμάν!
Αρχόντου γιος επέρασε.
Αρχόντου γιος επέρασε,
Με τ’ άλογο καβάλα.
Και τ’ άλογο, κι αμάν! αμάν!
Και τ’ άλογο κοντοκρατεί.
Και τ’ άλογο κοντοκρατεί,
Και της Χαϊδούλας λέει:
Χαϊδούλα, τα..., κι αμάν! αμάν!
Χαϊδούλα, τα μαλλάκια σου.
Χαϊδούλα, τα μαλλάκια σου,
Με τι τά ’χεις βαμμένα;
Τά ’χω με κα..., κι αμάν! αμάν!
Τά ’χω με καραβομπογιά.
Τά ’χω με καραβομπογιά,
Που βάφουν τα καράβια.
59. ΜΟΥ ΠΑΡΗΓΓΕΙΛΕ Τ’ ΑΗΔΟΝΙ
(Συρτός)
Μου παρή..., το χαϊδεμένο μου,
Μου παρή..., παρήγγειλε τ’ αηδόνι.
Μου παρή..., παρήγγειλε τ’ αηδόνι,
Με το πε…, το πετροχελιδόνι.
Να του πλε…, το χαϊδεμένο μου,
Να του πλε..., του πλέξω τη φωλιά του.
Να του πλε…, του πλέξω τη φωλιά του,
Και τα ε…, τα έξοδα δικά του.
Με μπιρσί…, το χαϊδεμένο μου,
Με μπιρσί..., μπιρσίμι και μετάξι.
Με μπιρσί…, μπιρσίμι και μετάξι,
Και πλεγμέ…, πλεγμένη με την τάξη.
Του παρή…, το χαϊδεμένο μου,
Του παρή…, παρήγγειλα κι εγώ.
Του παρή…, παρήγγειλα κι εγώ,
Το μπιρσί…, μπιρσίμι είν’ ακριβό.
Δεν υπά…, το χαϊδεμένο μου,
Δεν υπά…, υπάρχει και μετάξι.
Δεν υπά…, υπάρχει και μετάξι,
Να την πλε..., την πλέξω με την τάξη.
60. ΑΦΗΝΩ ΓΕΙΑ ΣΤΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ
(Συρτός και περπατητός)
Αφήνω γεια, βρε! γεια, στις όμορφες,
Και γεια στις μαυρομάτες.
Κι εγώ θα πα…, θα πάω στα Γιάννενα.
Κι εγώ θα πα…, θα πάω στα Γιάννενα,
Στου Μπέη τα λημέρια.
Γεια σου, χαρά…, χαρά σου, Μπέη μου.
Γεια σου, χαρά…, χαρά σου, Μπέη μου,
Καλώς τηνε τη βλάχα.
Εγώ είμαι η βλα…, η βλάχα η όμορφη.
Εγώ είμαι η βλα…, η βλάχα η όμορφη.
Η βλάχα η παινεμένη.
Πού ’χω τα χι…, τα χίλια πρόβατα.
Πού ’χω τα χι..., τα χίλια πρόβατα,
Τα δυο χιλιάδες γίδια.
Στο ’να βουνό…, βόσκουν τα πρόβατα.
Στο ’να βουνό…, βόσκουν τα πρόβατα,
Στ ’ άλλο, βόσκουν τα γίδια.
Κι ανάμεσα... στα δυο βουνά.
Κι ανάμεσα... στα δυο βουνά,
Δώδεκα μύλοι αλέθουν.
Οι έξι αλέ…, αλέθουν με νερό.
Οι έξι αλέ..., αλέθουν με νερό,
Κι οι έξι με το γάλα.
Γεια σου, χαρά..., χαρά σου, Μπέη μου.
.
.
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ 21-40
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ 61-100
(ΕΚΜ)