Αχ Γορτυνία 

                                                                                                                                 

Αχ! Γορτυνία μου όμορφη,  με τα ψηλά βουνά σου, 

με τα πυκνά τα δάση σου, τα κρύα τα νερά σου!

Έχεις αρχοντικά χωριά,  χτισμένα από πετράδες,

που ούτε Τούρκοι τα πάτησαν,  ούτε Γερμαναράδες!

 

Βγάζεις λεβέντες διαλεχτούς,  τεχνίτες παλληκάρια, 

που όλον τον κόσμο έχτισαν μαζί και τα  Λαγκάδια!

Έβγαλες  επιστήμονες,  Γιατρούς και Δικηγόρους,  

που έφτασαν και στη Βουλή και βγάλανε και λόγους!

 

Βγάζεις κορίτσια όμορφα,  όμορφα σαν Νεράιδες, 

είναι γυναίκες για δουλειά και άξιες για μανάδες!

Χωρίς Μαμή,  χωρίς Γιατρό,  γεννούσαν τα παιδιά  τους

και σε μια ημέρα ή και δυό,  πήγαιναν στην δουλειά τους!

 

Τώρα ρημάξαν τα χωριά,  όλοι φύγανε  στις πόλεις  

και στα χωριά απόμεινε,  κανένας   καφεπώλης!

Τα μαγαζιά εκλείσανε,  έκλεισαν κι οι ταβέρνες, 

που έπιναν και γλένταγαν των χωριών οι λεβέντες!

 

Τα χωράφια έμειναν χέρσα,  ξεράθηκαν τα αμπέλια

και στα υπόγεια μείνανε,  άδεια τα βαρέλια!

Βοσκούς δε ακούς πια,  να παίζουν την φλογέρα, 

να βόσκουν τα κοπάδια τους,  στα βοσκοτόπια πέρα!

Στα χωριά λίγοι που μείνανε,  είναι ανήμποροι γέροι

και καρτερούν κανά παιδί,  φάρμακα να τους φέρει!

 

Γιάννης Κούλης.

………………………………………………………………………………………………………………………………..

Σχόλιο Θανάση Γκούτη.

Το παραπάνω  ποίημα,  εδώ και πολλά χρόνια,  το έστειλε σε μένα  ο Γιάννης,  νομίζοντας ότι είμαι  μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου,  για να δημοσιευτεί στην εφημερίδα.  Όμως κάπου μου παρέπεσε  και το βρήκα τώρα.

Ο Γιάννης Κούλης είναι  από  την Κουκουλίστρα,  σύζυγος της Πηνελόπης Παν. Κατσιάπη.

Ευχαριστώ, πρωτίστως  τον ποιητή,  γιατί, τόσα χρόνια  (από το θάνατο της γυναίκας μου), δεν μου παραπονέθηκε -δείγμα ψυχικού μεγαλείου-  αλλά και την ιστοσελίδα και εφημερίδα,  που πιστεύω πως θα φιλοξενήσουν,  το πνευματικό τέκνο του,  ευχόμενος,  ετεροχρονισμένα,  να επαναλάβει το ποιητικό του εγχείρημα και να είναι πάντοτε καλά.

Συγνώμη για την καθυστέρηση

 

(ΧΙΜ)