Με πατριώτες και επισκέπτες γέμισε το χωριό μας το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου, θυμίζοντας μέρες καλοκαιριού. Πολλοί από αυτούς απήλαυσαν μια βόλτα κάτω από το λαμπρό ήλιο στα σοκάκια του χωριού αλλά και δεν έχασαν την ευκαιρία να χαρούν το πλούσιο φυσικό περιβάλλον που το περιβάλει.

Κάποιοι προτίμησαν το καφενείο και την «αγαπημένη» τους Δηλωτή, άλλοι πάλι ξεκινώντας από το χωριό και φτάνοντας σε σημαντικούς γειτονικούς προορισμούς, θέλησαν να αναδείξουν και να παρουσιάσουν στους φιλοξενούμενους τους τη μαγεία της ορεινής Γορτυνίας.

Όλοι όμως έδειχναν εξίσου ικανοποιημένοι αφήνοντας πίσω το χωριό και επιστρέφοντας στον τόπο διαμονής τους, ευχόμενοι «να μα ’στε καλά, και του χρόνου»! Ας δούμε όμως το χρονικό και το τι συνέβη τις μέρες αυτές.

Την Παρασκευή, ανήμερα της Εθνικής Επετείου του «ΟΧΙ», εψάλη πανηγυρική δοξολογία προ του Ηρώου των πεσόντων, στην πλατεία του χωριού μας, προεξάρχοντος του πανοσιολογιότατου Αρχιμανδρίτη πατέρα Θεοφύλακτου, ο οποίος αντικαθιστά τον πατέρα Ευμένιο στον οποίο ευχομαστε γρήγορη ανάρωση και επιστροφή στο ποιμενικό του έργο. Στη συνέχεια, κατατέθηκαν στεφάνια εκ μέρους της Τοπικής Κοινότητας από τον Πρόεδρο κ. Ιωάννη Ρουσιά, και εκ μέρους του Συνδέσμου μας από τον Πρόεδρο κ. Θεόδωρο Σχίζα.

Στην εκδήλωση παρέστησαν αρκετά μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου αλλά και το μέλος της Τ.Κ. Σέρβου, κ. Ιωάννης Σχίζας.

Μετά το τέλος της εκδήλωσης όλοι οι παρευρισκόμενοι έψαλαν τον Εθνικό Ύμνο.



Iero_1_314_176 Iero_2_314_176 Iero_3_314_176


Την επομένη μέρα σειρά είχε η απόσταξη του τσίπουρου, για πολλούς μια μοναδική εμπειρία, όπως συνομολόγησαν. Ο μπάρμπα Νίκος Τρουπής, παλιάς σχολής αποστάκτης, και το παραδοσιακό καζάνι του Θύμιου Δημητρόπουλου «μάγεψαν» τους παρευρισκόμενους  και τους δίδαξαν τεχνογνωσία αιώνων γύρω από την απόσταξη. Κάποιοι θέλησαν να γευτούν την πρώτη στάλα, κάτι  που θεωρήθηκε  άκρως τολμηρό, αν σκεφτείτε ότι τα παλαιότερα χρόνια ένα κιλό από την πρώτη στάλα το κρατούσαν χωριστά και το φυλάγανε για οινόπνευμα, που το χρησιμοποιούσαν στις εντριβές ή και στα καμινέτα.  

Δυόμιση ώρες πέρασαν μέχρι να βγουν τα τελευταία τσίπουρα και ο μπαμπά Νίκος να ανοίξει το καπάκι και να βάλει τα στέμφυλα για την επόμενη καζανιά.  Τα μέλη του Συνδέσμου είχαν φροντίσει εν τω μεταξύ να έχουν έτοιμο τον μεζέ, το ψημένο ψωμί, τη φέτα και φυσικά το νιόβγαλτο τσίπουρο, το «αγιονέρι». Χορός, τραγούδι, live κλαρίνο και άλλες εκπλήξεις περίμεναν τους συμμετέχοντες. Η μεγαλύτερη έκπληξη όμως ήρθε για όλους μας στη συνέχεια, ήταν η κα. Κλειώ Αρβανιτίδου υπεύθυνη ύλης της εκπομπής "Μένουμε Ελλάδα", μας ζήτησε πληροφορίες για το χωριό αλλά και την απόσταξη τοιυ τσίπουρου. Η ύλη συγκεντρώθηκε και σε συνεργασία με τους συναδέλφους της φρόντισαν να προβάλουν το χωριό αλλά και την ιστοσελίδα μας σε όλο τον κόσμο μέσα από τη συχνότητα της ΝΕΤ. Τους ευχαριστούμε και τους περιμένουμε και πάλι στου Σέρβου!



Φεύγοντας όλοι είχαν έναν καλό λόγο να πουν και μια ευχή «Καλόπιοτο», «και του χρόνου με υγεία», «και του χρόνου…καλύτερα»!


T1_640 T2_640
T3_640 T4_640 T5_640
T6_640 T7_640 T8_640
T9_640 T10_640


Το Δ.Σ. του Συνδέσμου θέλει να ευχαριστήσει για μια ακόμη φορά από καρδιάς όλους εσάς, που μας στηρίζετε όλο αυτόν τον καιρό. Επίσης, ευχαριστούμε τον κ. Τρουπή Τάσο, που πρόσφερε 20 kg κρασί για τη γιορτή του τσίπουρου αλλά και τον Γιάννη Ρουσιά για την όλη συμβολή του σε αυτή.


Καλό χειμώνα σε όλους και σ' άλλα με υγεία!!

 



 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.