Γεννήθηκε το 1879 στο χωριό Σέρβου. Γονείς του ήταν ο Γεώργιος Θ. Τρουπής και η Φωτεινή Γεωργίου Τρουπή (το γένος Παναγόπουλου, αδελφή του Χρήστου Παναγόπουλου, της Παναγιωτίτσας, μάνας του Κώστα Γκούτη, της Καλής και μιας αδελφής τους Ελένης παντρεμένης στο Ψάρι).

Ο Γεώργιος Τρουπής δεν είχε γεννηθεί όταν ο πατέρας του έχασε τη ζωή του, κτυπημένος από ένα δέντρο που έκοβε. Για αυτό, όταν γεννήθηκε πήρε το όνομα του πατέρα του.  Είχε έναν αδελφό τον Θοδωρή Γ. Τρουπή (Γκράβαρη) που ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερος. Σε ηλικία 10 χρονών ονειρεύθηκε μια καλύτερη ζωή, γι αυτό τόλμησε να ξενητευθεί, να φύγει από το χωριό που γεννήθηκε και τους δικούς του ανθρώπους και να πάει στην Αθήνα. Με μοναδικά εφόδια την εργατικότητα, την φιλοτιμία, την τιμιότητα του και την πίστη στο Θεό έγινε «Δραπέτης της Φτώχειας».

troupis a proedros

 

Ασχολήθηκε με διάφορες δουλειές να πάει μπροστά. Με την πάροδο του χρόνου άρχισε να κερδίζει τον σεβασμό, την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη, όχι μόνο των συγχωριανών μας, αλλά και πολλών και επιφανών Αρκάδων, μεταξύ των οποίων ήταν οι μεγαλέμποροι ΑΦΟΙ Λαμπρόπουλοι (Καταστήματα οδού Αιόλου) από τους οποίους μάλιστα ο Ξενοφών Λαμπρόπουλος βάφτισε την κόρη του Φανή.

Η συνεχής κοινωνική του καταξίωση δεν άργησε να φέρει και την οικονομική του εξέλιξη, που είχε σαν αποτέλεσμα την δική του προσωπική επιχείρηση στην πλατεία Ομονοίας με πολλούς εργαζόμενους, μεταξύ των οποίων οι περισσότεροι Σερβαίοι. Σαν καλός πατριώτης και καλός Χριστιανός (μεγάλη η προσπάθειά του για την ανέγερση της εκκλησίας της Κοίμησης της Θεοτόκου) προστάτευε κάθε νεοφερμένο παιδί από το χωριό που ζητούσε τη βοήθεια του και τακτοποιούσε πολλούς από αυτούς σε δουλειές, όπως π.χ. στα καταστήματα του κουμπάρου του Λαμπρόπουλου και του Δραγώνα που ήταν φίλος του.

Το 1922 ήταν 33 ετών, όταν με άλλους πατριώτες αποφάσισαν να ιδρύσουν το Σύνδεσμο Σερβαίων. Ήταν πολύ δραστήριος, οργανωτικός και έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης από τα μέλη του ΔΣ του Συνδέσμου και γενικά από τους πατριώτες. Γι΄αυτό εξελέγη ομόφωνα πρώτος πρόεδρος του Συνδέσμου, θέση που υπηρέτησε για 6,5 χρόνια. Αυτή την περίοδο κινήθηκε συστηματικά, συγκέντρωσε αρκετά χρήματα και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για έναρξη εργασιών ανοικοδόμησης του ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου. Λεπτομέρειες της δράσης του μπορεί κανείς να αναζητήσει στις δραστηριότητες του Συνδέσμου.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου, σε αναγνώριση της προσφοράς του Γεωργίου Γ. Τρουπή, τόσο στην ίδρυση του Συλλόγου όσο και στην συμμετοχή του ως προέδρου επί 6,5 χρόνια στην προσπάθεια για την ανέγερση του ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου κάνει την πιο πάνω λεπτομερή αναφορά στη ζωή και το έργο του σαν μνημόσυνο. Ακόμη αποφάσισε να αναρτήσει στο Γραφείο του Συλλόγου φωτογραφία του με τη σημείωση:

 

« Γεώργιος Γ. Τρουπής»

Ιδρυτικό Μέλος και πρώτος Πρόεδρος

του Συλλόγου μας 1922-1929.

(στη φωτογραφία είναι με τη μητέρα του)

Θ. Γ. Τρουπής