Αγαπητοί πατριώτες
Πριν από περίπου οκτώ μήνες η αγάπη μου για το χωριό μας, τον τόπο που γεννήθηκε, ανδρώθηκε και πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του ο αείμνηστος πατέρας μου, με ώθησε στην απόφαση να ασχοληθώ με τα κοινά του Συνδέσμου Σερβαίων. Έχοντας τις πιο ευχάριστες αναμνήσεις από τα καλοκαίρια όλων των παιδικών και εφηβικών μου χρόνων και ούσα τακτική επισκέπτρια του χωριού τα τελευταία χρόνια, θεώρησα με πολλή χαρά και όραμα ότι, πλαισιωμένη από μια ομάδα ως επί το πλείστον νέων παιδιών –που με τίμησαν με την τοποθέτησή μου στη θέση του προέδρου– θα αναλαμβάναμε τον Σύλλογο από εκεί που τον έφτασαν οι προηγούμενοι και θα τον προχωρούσαμε ένα ακόμη βήμα πιο πέρα.
Δυστυχώς, αν και από την πρώτη στιγμή αφοσιώθηκα με υπευθυνότητα στα καθήκοντά μου, τοποθετώντας ουκ ολίγες φορές τα του Συνδέσμου πάνω από όλες τις άλλες μου υποχρεώσεις, προσωπικοί λόγοι με οδήγησαν στην απόφασή μου να παραιτηθώ από τη θέση του προέδρου και από μέλος του ΔΣ.
Αν και φύσει και θέσει μαχήτρια, και κάθε άλλο παρά ηττοπαθής, κάτι που αποδεικνύει περίτρανα η άγνωστη στους περισσότερους από εσάς προσωπική μου ζωή, έκρινα, ως ενδεδειγμένη λύση την αποχώρησή μου από τον Σύνδεσμο, απόφαση που ελήφθη διόλου αβασάνιστα, αλλά διυλίσθηκε μέσα από όλες τις παραμέτρους και συνιστώσες.
Ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας όλους τους πατριώτες, ιδίως όσους με τίμησαν με την ψήφο τους, και σίγουρα πλέον θα βρισκόμαστε στο χωριό να μοιραζόμαστε την κοινή μας αγάπη για τον τόπο μας και το καλό του, και στις δύσκολες αυτές εποχές την αλληλεγγύη μεταξύ μας.
Ευχαριστώ επίσης θερμά το ΔΣ για τη συνεργασία μας και εύχομαι στον νέο πρόεδρο και στα μέλη να συνεχίσουν απρόσκοπτα το έργο τους.
Μαρίνα Αθ. Μαραγκού