Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, έγινε εορτασμός, την «Παρασκευή της Λαμπρής», στον Ι.Ν. Ζωοδ. Πηγής στο χωριό μας, που αποτελεί διατηρητέο μνημείο, ιδιαίτερης αξίας.
Οι λίγοι κάτοικοι του χωριού μαζί με λίγους επισκέπτες, εκκλησιάστηκαν το πρωί της Παρασκευής στην «Πάνω Εκκλησιά», και στη συνέχεια συνόδευσαν την εικόνα της Παναγίας, στην περιφορά που έγινε στο χωριό.
Η Μαρίνα Διαμαντοπούλου, σύζυγος του Ν. Τρουπή, έβγαλε αρκετές φωτογραφίες από τον εορτασμό και τις ανάρτησε στο facebook της. Από εκεί επιλέξαμε μερικές από αυτές και τις αναδημοσιεύουμε στην ιστοσελίδα του Συνδέσμου, να τις απολαύσουν οι πατριώτες και όσοι άλλοι επισκέπτονται τον ιστότοπο servou.gr Ελπίζουμε να παραμείνουν εκεί για πάντα, στη διάθεση των επόμενων γενιών πατριωτών και όχι μόνο.
Μετά το κείμενο της Μαρίνας με τις 6 έγχρωμες φωτογραφίες, δημοσιεύουμε και 2 ακόμη εξαιρετικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες (από το αρχείο του Τάκη Δημητρόπουλου), από τον εορτασμό της Ζ. Πηγής, την δεκαετία του 1950. Την εποχή εκείνη, που το χωριό μας έσφυζε από ζωή και που οι κάτοικοί του υπολογίζω να ήσαν πάνω από 800 (χίλιοι περίπου ήσαν στον πόλεμο του 1940). Με το άλμα αυτό των δύο γενεών, δίδεται η ευκαιρία σε όσους από εμάς ζήσαμε εκείνα τα χρόνια στο χωριό, να θυμηθούμε τόσα και τόσα ωραία πράγματα!
Χ. Ι. Μαραγκός.
Ακολουθεί το κείμενο της Μαρίνας με τις φωτογραφίες και στο τέλος οι 2 φωτογραφίες του Τάκη Δημητρόπουλου.
Γιόρτασε σήμερα Παρασκευή 13 Απριλίου 2018, ο Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής στο χωριό Σέρβου Γορτυνίας.
«Ο ναός σου Θεοτόκε ανεδείχθη παράδεισος,
ως ποταμούς αειζώους αναβλύζων ιάματα
ώ προσερχόμενοι πιστώς, ως Ζωοδόχου εκ Πηγής,
ρώσιν αντλούμεν, και ζωήν την αιώνιον,
πρεσβεύεις γαρ συ τω εκ σου τεχθέντι, Σωτήρι Χριστώ,
σωθήναι τας ψυχάς ημών.»
Ο Ναός της Ζωοδόχου Πηγής αποτελεί κόσμημα και σημαντικό αξιοθέατο για του Σέρβου λόγω της ιστορικότητας, της αρχιτεκτονικής και της εσωτερικής διακόσμησης. Ξεχωρίζει το χειροποίητο μωσαϊκό δάπεδο, το περίτεχνο τέμπλο και οι θαυμαστές αγιογραφίες. Είναι μονόκλιτος ναός οκταγωνικού τύπου με τρούλο.
Κατασκευάστηκε για πρώτη φορά τον 18ο αιώνα από τον Ιωάννη Δάρα που εγκαταστάθηκε στου Σέρβου προερχόμενος από την Μεσσηνία, ύστερα από επεισόδιο με τους Τούρκους, και ανακατασκευάστηκε από τον δισέγγονο του Δημήτριο Φωτίου Δάρα το έτος 1872, όπως μαρτυρεί η επιγραφή πάνω από την νότια είσοδο του ναού.
"ΤΟΝ ΝΑΟΝ ΤΟΥΤΟΝ ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ ΜΕΝ ΑΝΗΓΕΙΡΕΝ ΠΑΛΑΙ ΤΟΥΡΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΝΤΩΝ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΡΑΣ ΕΡΕΙΠΩΘΕΝΤΑ Δ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΕΝ ΕΥΡΥΤΕΡΟΝ ΙΔΙΟΙΣ ΔΑΠΑΝΗΜΑΣΙΝ Ο ΔΙΣΕΓΓΟΝΟΣ ΕΚΕΙΝΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΦΩΤΙΟΥ ΔΑΡΑΣ ΕΝ ΜΗΝΙ ΑΥΓΟΥΣΤΩ 1872"
Χρόνια Πολλά! Και του χρόνου!
