Σέρβου, Δεκαπενταύγουστο 2018. Φωτογραφικά στιγμιότυπα και ...όχι μόνο.

.

.Ανήμερα της Παναγίας.

 Παρόμοιος και φέτος ο εκκλησιασμός, στον Ι. Ναό «Κοίμησης της Θεοτόκου», με αυτόν τις προηγούμενες χρονιές.

Μετά το πέρας της θείας λειτουργίας, από τον αγαπητό πατέρα Ρεμούνδο, έγινε η καθιερωμένη αρτοκλασία και για πολύ ώρα οι πατριώτες παρέμειναν στον προαύλιο χώρο του Ναού, για να γνωριστούν και να ανταλλάξουν ευχές.

Σύμμαχος ο καλός και ζεστός καιρός μέχρι και τις μεταμεσημβρινές ώρες, που έριξε μια «καλή» μπόρα.

Το απόγευμα και το βράδυ, οι κεντρικοί δρόμοι και οι πλατείες του χωριού γέμισαν από κόσμο, και όλοι βρήκαν την ευκαιρία για μια βόλτα προς το «σουλινάρι» και προς τον «Άγιο Νεκτάριο», να απολαύσουν το υπέροχο και ανεπανάληπτο φυσικό τοπίο, με την οργιώδη βλάστηση και τα πυκνά δάση, ιδιαίτερα προς του «τσιούμπι» και του «λιμιμής».

Σημείο αναφοράς, για μικρούς και μεγάλους, η υπέροχη και πλούσια φωταγωγημένη πλατεία της «Ράχης», δημιούργημα του Συνδέσμου μας, σε συνεργασία με τον (τότε) Δήμο Ηραίας.

Μεταξύ των επισκεπτών, διακρίναμε και πατριώτες που ζουν στο εξωτερικό, και ήρθαν στο χωριό να συνεορτάσουν την «Κοίμηση της Θεοτόκου» και να κάνουν ολιγοήμερες διακοπές, στον τόπο καταγωγής τους.

Ξεχωρίσαμε το Βασίλη Γ. Μαραγκό με την οικογένειά του, που ζει και εργάζεται στις Βρυξέλλες. Είναι νομικός υψηλόβαθμο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (μιλάει επτά γλώσσες) και υπεύθυνος για προγράμματα στήριξης της Ε.Ε. σε Ανατολικές χώρες (Αρμενία κλπ).

Ο Βασίλης ασχολείται επί πλέον και με θέματα ιστορίας, εθνικής ταυτότητας βαλκανικών λαών, αλλά και την λογοτεχνία. Πρόσφατα έγινε παρουσίαση στις Βρυξέλλες του βιβλίου του

«Μόνον επί τούτω καυχώμαι: ότι την πατρίδα ηγάπησα»,που αναφέρεται στον Αχριδηνό ποιητή Γ. Σταυρίδη ή Παρλίτσεφ.

Παλιότερα έχει εκδώσει το βιβλίο:

Παΐσιος Χιλανδαρινός και Σωφρόνιος Βράτσης: Από την Ορθόδοξη ιδεολογία στη διάπλαση της βουλγαρικής ταυτότητας (Αθήνα, 2009),

που απετέλεσε και τη διδακτορική του διατριβή. Ακόμη έχει εκδώσει και ποιητική συλλογή το 2010, με τίτλο

«το προσωπείο του χρόνου». 

Εκτός από το Βασίλη, είδαμε την Ελένη Θ. Τρουπή (κόρη του αείμνηστου λογοτέχνη Θ. Κ. Τρουπή), που επίσης ζει και εργάζεται στις Βρυξέλλες, ως φιλόλογος καθηγήτρια σε Γαλλικό Λύκειο.

Η Ελένη έχει και δική της ωριαία εκπομπή στο

Radioboo

των Βρυξελλών (κάθε Πέμπτη στις 20,30 που εύκολα μπορεί να συντονιστεί κάποιος στην Ελλάδα), στην ελληνική γλώσσα και με θέμα την ελληνική μυθοποίηση. Είναι κάτι μοναδικό. Επί πλέον ασχολείται με τη λογοτεχνία, και γράφει ποιήματα, κάποια από τα οποία έχουμε δημοσιεύσει στην ιστοσελίδα και την εφημερίδα.

Ο τρίτος μετανάστης είναι ο Παύλος Δάρας (γιος του αείμνηστου Στάθη, που επί σειρά ετών ήταν πρόεδρος του Συνδέσμου μας) και ζει με την οικογένειά του στη Γερμανία. Έχει ιδρύσει εκεί μια εταιρία realestate, με ενοικιάσεις και αγοροπωλησίες ακινήτων, σε πολλά μέρη του κόσμου.

Ενδεχομένως και κάποιος άλλος πατριώτης που ζει στο εξωτερικό να ήταν τις ημέρες αυτές στο χωριό και να διέφυγε της προσοχής μας. Αν μας γίνει γνωστό, μπορούμε να τον προσθέσουμε.

Ας επανέλθουμε στην εικόνα του 15αύγουστου.

Τα λίγα μαγαζιά του χωριού ήταν γεμάτα από κόσμο τις μέρες της Παναγίας, είτε για ένα ποτό, είτε για ένα ποτήρι κρασί με ένα σουβλάκι, είτε, τέλος, κάποιοι να «σκοτώσουν το χρόνο τους» (έτσι το λέγαμε παλιά), παίζοντας χαρτιά στο καφενείο.

Φέτος δεν είχε μουσική εκδήλωση κάποιο βράδυ στο χωριό (όπως είχε οργανωθεί πέρυσι από το Σύνδεσμο, αλλά και προηγούμενα χρόνια), για τον επί πλέον λόγο, ότι πρόσφατα έφυγε από κοντά μας, πολύ πρόωρα, η πατριώτισσα Στέλλα Δημητροπούλου-Γαλάνη.

Την παραμονή της Παναγίας (14-8-18) έγινε ο καθιερωμένος εσπερινός, με την περιφορά της εικόνας και τη συνοδεία όλων των πατριωτών, μέχρι την άκρη του χωριού ανατολικά (περιοχή Ζαχαρούς). Φωτογραφίες από τον εσπερινό μπορείτε να δείτε πατώντας

*ΕΔΩ*.

Είναι από το ιστολόγιο της Μαρίνας Διαμαντοπούλου-Τρουπή. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας του εσπερινού, πολλοί πατριώτες κάθισαν στα μαγαζιά του χωριού, όπως κάθε χρόνο, και γεύτηκαν υπέροχη «ψητή γουρνοπούλα» και πεντανόστιμο «βραστό».

Ο καιρός στο χωριό.

Ο καιρός φέτος στο χωριό τα είχε …όλα. Από πολύ καλός με λιακάδα και ζέστη, μέχρι βροχή και καταχνιά. Το απόγευμα σίγουρα χρειαζόταν μπουφάν (για «κάποιες ηλικίες») και το βράδυ ήταν απαραίτητη η κουβέρτα.

Την Παρασκευή το απόγευμα (που έφυγα από το χωριό), έβρεχε και η θερμοκρασία ήταν 17^o. Kάθε μέρα, πάντως, έβρεχε μετά το μεσημέρι. Την επόμενη της Παναγίας, μάλιστα, έριξε μια «γερή» μπόρα το απόγευμα, που από το καφενείο του Γιάννη Ρουσιά βλέπαμε την «κατεβασιά» στα σκαλοπάτια προς το δημοτικό σχολείο, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία. Η φωτογραφία με την καταχνιά έχει τραβηχτεί από το μπαλκόνι του σπιτιού του Χ. Αθ. Μαραγκού, με «θέα» προς το «δεντρούλι».

«Πρέφα-δηλωτή και ξερή»

Το καφενείο-ταβέρνα του Γιάννη Ρουσιά στο χωριό, δίνει τη δυνατότητα στους «φίλους των χαρτιών» να περάσουν ευχάριστα κάποιες ώρες.

Η «πρέφα» έχει την τιμητική της για τους «δυνατούς παίχτες» και ακολουθούν η «δηλωτή» και η «ξερή», συνήθως με τέσσερις παίχτες (ζευγάρια).

Το «χαρτί», ως γνωστόν, έχει το πάθος του και απαιτεί μεγάλη αφοσίωση και προσοχή, όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες!  (Στη δεύτερη φωτογραφία φαίνεται και ο καφές στο σκαμνί που συνοδεύται με νερό ...στην ΚΑΝΑΤΑ!! 

Από την …ανάλυση των στατιστικών στοιχείων της πρέφας φαίνεται πως μέχρι την Παρασκευή το μεσημέρι (17-8-18), πρώτος στην "κατάταξη" ήταν ο …πρεσβύτερος κατωμαχαλίτης. Οι δύο πανωμαχαλίτες είχαν «διαφορά στήθους» και ο «κεντρώος» του χωριού …ακολουθούσε.

Αυτά στο …«πρώτο ημίχρονο». Μπορεί στο τέλος της σαιζόν ενδεχομένως να …αλλάξουν οι συσχετισμοί. Άλλωστε, στο τέλος -δεν λένε- ξυρίζουν το γαμπρό;;

Αναμένομεν τα τελικά αποτελέσματα.

.

Πάντως, και του χρόνου ευχόμαστε να είναι όλοι τους καλά και να τους ξανά δούμε στο καφενείο να παίζουν χαρτιά…

Αν μη τι άλλο, και πέραν της προσωπικής τους ευχαρίστησης, δίνουν ξεχωριστό τόνο στην ήρεμη ζωή του χωριού μας, με τις ενίοτε ηχηρές εκφράσεις τους.  

Χρόνια πολλά σε όλους με υγεία, και καλή αντάμωση του χρόνου στο χωριό, στη γιορτή της Παναγίας.

Είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον του Συνδέσμου μας και του χωριού μας και βλέπουμε (ή πρέπει να βλέπουμε) το ποτήρι πάντα «μισογεμάτο» και ποτέ «μισοάδειο».

Οι δύο τελευταίες φωτογραφίες είναι της Μαρίας Χ. Μαραγκού,  τραβηγμένες από τη Ζαχαρού, τη βραδιά της Παναγίας:

S e r v o u   b y   n i g h t…

Χ. Ι. Μαραγκός.