Στο facebook είδαμε τη διπλανή φωτογραφία του αείμνηστου Γιάννη (σκοτώθηκε τον Ιανουάριο του 1970), που δημοσίευσε ο πατριώτης Ν. Στρίκος. Νομίζω πως αξίζει να την αναδημοσιεύσουμε και εμείς, στην ιστοσελίδα μας, αποτίνοντας, έτσι, φόρο τιμής στον τελευταίο Σερβαίο ήρωα.
Γράφει ο Νίκος:
« Ιωάννης Ρουσιάς. Ένας ακόμα καταδρομέας που έχασε τη ζωή του για την Πατρίδα το πρωί της 12/1/1970, όταν η Ντακότα, στην οποία επέβαινε για άσκηση, ρίψεις αλεξιπτωτιστών, κατέπεσε και συνετρίβη στον Κιθαιρώνα, κοντά στα Βίλια Αττικής.
Όλοι οι επιβαίνοντες σκοτώθηκαν. Ο πιλότος πρόλαβε και ειδοποίησε το δεύτερο αεροπλάνο που ακολουθούσε κι έτσι δεν είχαμε και άλλα θύματα.
Σημειώνει ακόμη:
…Μαζί περπατούσαμε για τελευταία φορά στα λιβάδια στο Αναζήρι, τον χειμώνα του 1968-69, μαζί με τον επίσης αείμνηστο αδερφό μου, κυνηγώντας μπεκάτσες και έμελε να ήταν η τελευταία.
Έπεσε για την πατρίδα.
Αθάνατος ».
Με αυτή την ευκαιρία, καλό είναι να υπενθυμίσουμε, πως στην τελευταία Γ.Σ. του Συνδέσμου, που έγινε τον περασμένο Αύγουστο στο χωριό, ελήφθη η παρακάτω σχετική απόφαση, όπως αναγράφεται στα πρακτικά:
«…Στο τέλος, ακολούθησε ψηφοφορία και η Γ.Σ. αποφάσισε, ομόφωνα, να αναγραφούν, στο Ηρώο της πλατείας του χωριού, τα ονόματα των πεσόντων, που υπάρχουν στα αρχεία του κράτους, τα οποία κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει…».
Σύμφωνα με αυτή την απόφαση, η διοίκηση του Συνδέσμου και οι Τοπικές Αρχές οφείλουν να προχωρήσουν τη διαδικασία, ώστε να αποδώσουμε, στους νεκρούς ήρωές μας, αυτό που τους οφείλουμε και τους αξίζει.
Είναι ιστορικό το χρέος μας.
X. I. Μαραγκός