Το Σάββατο 12 Ιουνίου 2021, στις 18.00μμ, ετελέσθη στον Ιερό Ναό Αγίας Φωτεινής Νέας Σμύρνης, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, ο Γάμος ενός αρμονικού ζεύγους, έχοντος την καταγωγήν εκ Σέρβου, δηλ. ο Γάμος του ευσταλούς και ευειδούς Ιωάννη Νικ. Κλεισούρα (δισέκγονος του Νικ. Ι. Κλεισούρα-Ραμονικολάκη), υιού των Νικολάου και Πόπης Κλεισούρα, γεννηθέντος εν Αθήναις, μετά της ευειδούς και χαριτοβρύτου Βαλιδίας Κων. Τρουπή (δισέκγονης του Βασιλείου Ι. Τρουπή-Βασιλειού), θυγατρός των Κων/νου και Χρυσούλας Τρουπή, γεννηθείσης εις Ιστιαίαν Ευβοίας, μηδέποτε των συνελθόντων εις γάμου κοινωνίαν, επισκεφθέντων το χωριό.
Τους νυμφικούς στεφάνους αντήλλαξαν οι κουμπάροι, Γιώργος Λιάκος και Κατερίνα Πεππέ.
Εις το νέον ζεύγος εύχομαι να ζήσουν και να είναι πάντοτε μαζί, ευτυχισμένοι με καλούς απογόνους!
Αθανάσιος Γκούτης
ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ
Προσκεκλημένος και παραστάς εις τον Γάμον, παρά την λύπην μου, λόγω του θανάτου της αδελφής μου, λόγω της γνωριμίας μου με την Πόπη, μητέρα του γαμπρού (γνωριζόμαστε περίπου 40 χρόνια, ως συνάδελφοι στην Εθνική Τράπεζα), θέλω να σημειώσω τα ακόλουθα:
1) Τους γονείς του γαμπρού, τους συνάντησα για πρώτη φορά (ελεύθερους και ερωτευμένους), στο Γύθειο, τόπο καταγωγής της αειμνήστου συζύγου μου, αν και την Πόπη την γνώριζα από την Τράπεζα.
2) Η γνωριμία του νέου ζεύγους, πρέπει να οφείλεται σε πιθανότητα συνωμοσίας (συμπαντική, ειμαρμένης, συμπτωματικής), σε αποκατάσταση, ενδεχομένως, κάποιου προξενιού, που δεν είχε αίσιο τέλος, μεταξύ Κλεισουραίων και Τρουπαίων (γειτόνων στο χωριό των προπάππων τους) -έχει γίνει ένας Γάμος μεταξύ Αλούπη και Γιαννέλη -οι οποίοι ως γείτονες θα έπαιζαν στην γειτονιά στο χωριό, δεδομένου ότι η Βαλιδία και ο Γιάννης ουδέποτε επεσκέφθησαν το χωριό, δεν ήταν γείτονες στην Αθήνα ή στην Ιστιαία, δεν φοίτησαν στο ίδιο σχολείο, αλλά, απλώς, φλέρταραν σε ουδέτερο τόπο και χρόνο και τους λάβωσε ο φτερωτός θεός του Έρωτα.
Αυτός ο Γάμος με έχει καταπλήξει ως πρoς την εκλεκτικότητα της τελεολογίας του, αφού κάθε γενιά διαδέχεται την προηγούμενη, σε δάρκεια περίπου 30 ετών και στην ιστορία-σταθμό, η οποία αναφέρεται και είχα την τιμή να περιγράψω και αναλύσω, ως προσέλαβα αυτήν, χρειάστηκε να περάσουν περίπου 120 χρόνια, για να καταγραφεί ως γεγονός τετελεσμένο.
Θεωρώ ότι δεν είναι τυχαίο!
Ο ίδιος
Ο Σύνδεσμος Σερβαίων εύχεται στους νεόνυμφους υγεία, αγάπη και βίον ανθόσπαρτον.
(ΕΚΜ)