.                                   

                               «ΤΟ ΣΟΪ ΜΟΥ»

Γεωργίου Δ. Βέργου

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Θα προσπαθήσω να περιγράψω εκείνο το κομμάτι από το σόι των Βεργαίων, από το οποίο προέρχεται η δική μου οικογένεια, με όσα στοιχεία μπόρεσα να συγκεντρώσω. Από τα στοιχεία αυτά δεν προκύπτει πότε και από πού οι Βεργαίοι ήρθαν στο χωριό μας Σέρβου. Το πιθανότερο είναι να έχουν έρθει από την Ήπειρο, διότι έχουμε πολλά τοπωνύμια με ηπειρώτικα ονόματα, όπως π.χ. η βρύση του καλπάκι, που είναι κοντά στο πατρικό μου σπίτι στο κάτω μέρος του χωριού. Πάντως πρέπει να είναι κάτοικοι του χωριού πριν το 1800 και πιθανότατα δεν προέρχονται όλοι από τον ίδιο Σερβαίο γεννήτορα.

Με δεδομένο ότι τα χωράφια των Βεργαίων του δικού μου σογιού, είναι χωριστά και ποιο μακριά από τα χωράφια των άλλων Βεργαίων, που είναι καλύτερα και συνορεύουν μεταξύ τους, μπορεί κανείς να υποθέσει πως ο δικός μου πρώτος πρόγονος ήρθε στο χωριό μετά τους άλλους Βεργαίους, με τους οποίους ενδεχομένως να είχε κάποια συγγένεια (ξαδέρφια;). Την άποψη αυτή είχαν και άλλοι πλιότεροι Βερβαίοι, όπως ο Βασίλης και Λάμπρος Βέργος σύμφωνα με όσα είχαν ακούσει από τους δικούς τους παππούδες και ποιο παλιούς Βεργαίους. Αυτό είναι μια υπόθεση που δεν αποκλείει το ενδεχόμενο και ο δικός μας κλάδος να προέρχεται από τον ίδιο κοινό γεννήτορα των Βεργαίων του χωριού.

Ελπίζω πως κάποιος άλλος Βέργος να μπορέσει να συγκεντρώσει περισσότερα στοιχεία για τους Βεργαίους, από όσα εγώ και να φωτίσει έτσι περισσότερο το σόι μας. Επίσης θα χαρώ ιδιαίτερα αν κάποιος πατριώτης διαπιστώσει κάποιο λάθος σε όνομα ή οτιδήποτε άλλο στο κείμενό μου και μου το θέσει υπόψη να το διορθώσω. Η όλη εργασία περιλαμβάνει 4 κεφάλαια. Στο 1^ο και 3^ο περιγράφεται το σόι των Βεργαίων, στο 2^ο περιγράφονται σόγια της γυναίκας του παππού μου Γιώργου και στο 4^ο περιγράφεται το σόι των Σχιζαίων, από το οποίο προέρχεται η μάνα μου.

   Από τα στοιχεία που εγώ μπόρεσα να συγκεντρώσω φαίνεται πως ο πρώτος Βέργος από το σόι μας που ήρθε στο χωριό ήταν γύρω στα 1800 και λεγόταν ΒΕΡΓΟΣ-ΒΕΡΓΟΣ. Παιδί αυτού ήταν ο Γεώργιος Βέργος (από εκεί φαίνεται πως προέρχεται και το δικό μου όνομα) που πρέπει να γεννήθηκε το 1820-1825. Δεν είχε άλλο αδερφό, ίσως είχε αδελφές. Πάντως απόκτησε τέσσερα παιδιά. Εκείνο που ξέρω από τον πατέρα μου είναι ότι ο αναφερόμενος Γιώργος Βέργος ή ο πατέρας του, κάηκε στην καλύβα όπου έμενε στη Λάκα που είχε ένα μικρό περιβολάκι, όταν του πήγε η νύφη του ένα μπουκάλι τσίπουρο, το ήπιε, μέθυσε και πήρε φωτιά η καλύβα του.                                

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ

                         ΔΕΥΕΡΗ ΚΑΙ ΤΡΙΤΗ ΓΕΝΙΑ ΒΕΡΓΑΙΩΝ

       ΤΑ 4 ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ Γ. ΒΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΤΟΥ

Α) ΔΗΜΗΤΡΗΣ (7 παιδιά)

Β) ΘΕΟΔΩΡΟΣ (2 παιδιά)

Γ) ΒΗΤΑ         (2 παιδιά)

Δ) ΚΟΡΙΤΣΙ (Όνομα; Παιδιά;)

Α) ΔΗΜΗΤΡΗΣ. Γεννήθηκε το 1847, παντρεύτηκε τη Βασιλική Διαμαντοπούλου από την Αράχοβα Γορτυνίας. Πέθανε πριν το 1914, σύμφωνα με παλιά συμβόλαια που έχω στην κατοχή μου. Απέκτησαν τρία αγόρια και τέσσερα κορίτσια:

*το Γιώργο, το Χρήστο *το Γιάννη *Την Αντωνία *Την Σταυρούλα *Την Σταμάτα και *μία ακόμη κόρη, που δεν μπόρεσα να βρω στοιχεία.

Α.1 Γιώργος (παππούς μου).

Γεννήθηκε –όπως γνωρίζω- το 1888. Παντρεύτηκε την Μαρία Ι. Κλεισούρα και απέκτησαν τον πατέραμου Δημήτρη και δύο ακόμη παιδιά που πέθαναν πολύ μικρά. Πέθανε ή σκοτώθηκε στρατιώτης στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο στις 20 Οκτωβρίου 1918 στο στρατιωτικό νοσοκομείο της Πάτρας, όπως γράφουν στο αρχηγείο του ΓΕΣ. Είναι γραμμένος στο βιβλίο επετηρίδας του ΓΕΣ στον 1ο τόμο σελίδα 202 του Υπουργείου Στρατιωτικών, ειδική επιτροπή εκατονταετηρίδων. Την ίδια ημερομηνία έχουν γράψει ότι πέθανε και ο Κώστας Δημητρόπουλος από το χωριό μας. Από πληροφορίες που έχω από ανώτατους αξιωματικούς, φαίνεται πως για λόγους σκοπιμότητας, ενώ σκοτώνονταν, τους δήλωναν ότι πέθαιναν για λιγότερα δικαιώματα για σύνταξη. Έκανα αίτηση στην Υπηρεσία Στρατιωτικών Αρχείων του ΓΕΣ (Γενικό Επιτελείο Στρατού) και έλαβα σχετικές πληροφορίες για τον Βέργος Γεώργιος του Δημητρίου και της Βασίλως.

«Γεννήθηκε στο Σέρβου Δήμου Ηραίας την 1^η Ιανουαρίου 1888 (η ημερομηνία πρέπει να είναι τυπική, λόγω έλλειψης ληξιαρχικής πράξης γέννησης). Όπως αναφέρει το φωτοαντίγραφο, είχε κόμη και μάτια καστανά, ρίς (μύτη) μέτρια, πηγούνι (σαγόνι) ωοειδές, χρώμα (δέρματος) σίτου και ύψος 1,69, επάγγελμα γεωργός και γραμματικές γνώσεις Δημοτικού. (Αυτές είναι οι πληροφορίες ως προς την φυσιογνωμία του, διότι φωτογραφία του δεν υπάρχει).

Πρώτη στράτευσή του έγινε στις 22 Φεβρουαρίου 1910 δια τρείς μήνες και κατετάγη στο 11^ο Πεζικό Σύνταγμα, στην Τρίπολη, συμφώνως με το από 4^ης Ιανουαρίου Ε.Ε., βάσει διατάγματος Α.Μ.Σ. 4154 (πιθανόν ο αριθμός μητρώου στρατού). Ετοποθετήθη 11^ο Πεζικό Σύνταγμα Λόχου, 3^ο Α.Ε.Σ. 0246, 11 Απριλίου 1910 εστίαν του (;), διαγωγή εξαίρετον.

Δεύτερη στράτευσή του το 1912, 21 Φεβρουαρίου στο 11^ο Πεζικό, ως επίστρατος, συνεπεία της υπ΄αριθμ. 1243 …..(λέξεις δυσανάγνωστες) 1^ου β…(και πάλι λέξεις δυσανάγνωστες) στρατού, εκρίθη βοηθητικός.

Τρίτη στράτευσή του ήτανε στις 15 Σεπτεμβρίου 1915, εις το 11^ο Πεζικό Σύνταγμα (από το χρονολόγιο του ΓΕΣ η επιστράτευση υπογράφηκε στις 10-9-1915, από τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, ύστερα από συμφωνία με τον Βασιλέα Κωνσταντίνο, μετά τις εκλογές της 17^ης Αυγούστου 1915).

Τέταρτη επιστράτευσή του, που ήταν και η μοιραία, έγινε στις 10 Σεπτεμβρίου 1918. Προσήλθε, όπως γράφει το φωτοαντίγραφο, 11^ο(;) 12^ο (;) (δυσανάγνωστο) εις Λόχον Βοηθητικών Α.Π.23489- 16;-10-18 (δυσανάγνωστη η ακριβής ημερομηνία).

1918, 20 Οκτωβρίου, απεβίωσε Στρατ. Νοσοκομείο Πατρών, συνεπεία γριπώδους βρογχοπνευμονίας……… (δυσανάγνωστη λέξη) 15137 1918, υπογραφές δυσανάγνωστες.

Διαγράφεται …… Στρατ. 1407 – 18-7-1919 ……. 15137- 16-8-1919. (Υπογραφές και λέξεις δυσανάγνωστες). Φέρει αύξοντα αριθμό στο βιβλίο, όπου και το φωτοαντίγραφο, 1350-76 11-11-1893 (1909) (πιθανόν η εγγραφή του στα Στρατιωτικά μητρώα η ημερομηνία 1909). Γράφτηκε τελικά πως πέθανε από την Ισπανική γρίπη.

Α.2 Χρήστος. Ήτανε ο δεύτερος γιος του Δημήτρη, είχε παντρευτεί κάποια κόρη ενός Μαραγκού (πιθανόν Κωστή) και έμενε σε κάποια συνοικία του Πειραιά, πιθανόν Νίκαια και μετά το θάνατο της γυναίκας του, παντρεύτηκε την Άννα, άγνωστο από πού ήτανε, έμενε στη Νίκαια και πέθανε περίπου το 1940-42. Απέκτησε ένα γιο, τον Κώστα και δύο κόρες την Τασία και την Αλεξάνδρα. Ο Κώστας έχει πεθάνει το 2008 και είχε δύο γιους, το Λευτέρη και το Χρήστο. Η Τασία έχει τρεις κόρες, την Παναγιώτα, την Αργυρώ και την Άννα. Η Αλεξάνδρα έχει μία κόρη, τη Θεανώ. Όλοι είναι κάτοικοι Νίκαιας Πειραιά. Το μερίδιο της περιουσίας του στο χωριό ο Χρήστος το είχε πουλήσει στον αδελφό του Γιώργο, τον παππού μου.

Α.3 Γιάννης. παντρεύτηκε στο χωριό, δε γνωρίζω ποια και πέθανε αυτός και η γυναίκα του από φυματίωση το 1919 ή 20 χωρίς να αφήσουν απογόνους. Για το λόγο αυτό η μάνα του πατέρα μου, τον πήρε τον πατέρα μου και φύγανε από το σπίτι τους και μείνανε μαζί με την αδελφή της Κατερίνη, χήρα κι αυτή με ένα γιο τον Θοδωρή Τρουπή (Αλούπη) πατέρα του Νίκου, απέναντι από το δικό μας σπίτι στο χωριό. Εκεί μείνανε περισσότερα από δέκα χρόνια.

Α.4 Αντωνία. Παντρεύτηκε τον Αναστάσιο Δημόπουλο και απέκτησαν πέντε παιδιά απ’ ότι γνωρίζω. Τον Κώστα, το Δημήτρη, τη Μαρίνα, την Αγγέλλω και τη Δημήτρω (σύζυγο του Φώτη Σχίζα, Μπουζή).

Α.5 Σταυρούλα. δεύτερη κόρη του Δημήτρη Βέργου, παντρεύτηκε στο Ψάρι τον Κωνσταντή Κωνσταντόπουλο, είχε δυο αγόρια, το Βασίλη και το Γιάννη, απόγονοί τους ζούνε στην Αθήνα

Α.6 Σταμάτα. Ήταν παντρεμένη στο Καλιάνι, δεν γνωρίζω αν έχει απογόνους.

Α.7 Μία ακόμη κόρη, Κυριακή. Ήταν παντρεμένη στο Φούσκαρι, χωριό κοντά στο Σταυροδρόμι, είχε δυο αγόρια πρώτα εξαδέλφια του πατέρα μου, τον Παρασκευά και το Πάνο Κούλη. Κάποιο από τα κορίτσια είχε παντρευτεί στο χωριό Τουθώα (Τσίπολη).

                                         ******

Β) ΘΟΔΩΡΟΣ. Για το θόδωρο δεν γνωρίζω το όνομα της γυναίκας του. Είχε αποχτήσει ένα γιο το Γιάννη και μία κόρη την Αργυρώ.

Β.1 Γιάννης. Είχε παντρευτεί τη Βενετία (Βενετσάνα) Π. Βέργου και είχαν αποκτήσει τρεις γιους και μία κόρη, τη Χριστίνα. Οι γιοι τους. Ο Θεόδωρος παντρεύτηκε τη Δήμητρα από το χωριό Τουθώα ή από το Σαρακίνι Γορτυνίας και απέκτησαν τη Ντίνα, το Γιάννη και τον Παρασκευά. Ο δεύτερος γιος, ο Κώστας πνίγηκε το 1950 είκοσι δύο ετών περίπου στη θάλασσα, στην Κόρινθο. Ο τρίτος, ο Παναγιώτης παντρεύτηκε την Ελένη Γιαννάκου (ή Γιαννίκου) από το Κουτσοπόδι Άργους και απέκτησαν ένα γιο οπτικό, το Γιάννη και δυο κόρες, τη Βενετία, γιατρό ομοιοπαθητικό και μία ακόμη κόρη, νοσηλεύτρια, δε γνωρίζω το όνομά της. Η Χριστίνα, κόρη του Γιάννη, παντρεύτηκε τον Τάσο Κεφάλα και απέκτησαν δυο γιους.

Β.2 Αργυρώ. Είχε παντρευτεί κάποιον ονόματι Πησιμίση και είχαν αποκτήσει δύο κόρες. Όλοι αυτοί οι απόγονοί τους ζουν στην Κόρινθο και Αθήνα. Ο Θεόδωρος Βέργος είχε ακόμη δύο γιους, τον Κώστα που είχε παντρευτεί αδελφή του Θανάση Παναγόπουλου και υπηρετούσε στο Ναυτικό και πνίγηκε και η γυναίκα του πέθανε από μαρασμό. Είχε και το Γιώργο πιθανόν να ήταν ο πιο μεγάλος που πέθανε, άγνωστο πότε. Τα στοιχεία για τα δύο αυτά αδέλφια τα βρήκα από συμβόλαιο του έτους 1917 και από υποθήκη που είναι δημοσιευμένη στον Αρτοζήνο φύλλο 117-1998 τόμος β’ σελίδα 513. Να αναφέρω ότι ο Γιάννης ήταν πολεμιστής στη Μικρά Ασία.

                                           *****

Γ) ΑΦΡΟΔΙΤΗ (ΒΗΤΑ).

Παντρεύτηκε το Γεώργιο Σουλελέ από την Αράχωβα και εγκαταστάθηκαν στο χωριό μας, στο μισό πατρικό τους σπίτι και απέκτησαν ένα γιο, το Βασίλη και μία κόρη τη Γιαννούλα.

Γ.1 Βασίλης. Παντρεύτηκε τη Δημήτρω Γιαννοπούλου από το χωριό μας, επώνυμο που σήμερα έχει εκλείψει και αποχτήσανε το Γιώργο, το Δημήτρη, την Κανέλα και την Αφροδίτη. Ο Γιώργος Σουλελές παντρεύτηκε την Κατερίνη Αθ. Σχίζα και αποχτήσανε το Βασίλη, το Θάνο, τη Δήμητρα, την Ελένη και την Παναγιώτα, που είναι μοναχή (Καλινίκη). Ο Δημήτρης κατοικούσε στην Αθήνα, είχε παντρευτεί την Αγαθή από την Πάτρα και είχανε αποκτήσει ένα γιό, το Βασίλη και 2 κόρες Ουρανία και Γεωργία. Η Κανέλα είχε παντρευτεί τον Χρήστο Ηλ. Σχίζα και είχει ένα γιο, τον Ηλία, οδοντίατρο που πέθανα πριν λίγα χρόνια. Η Αφροδίτη παντρεύτηκε τον Ηλία Ι. Λιατσόπουλο και είχε ένα γιό τον Ιωάννη, οδοντίατρο.

Γ.2 Γιαννούλα. Eίχε παντρευτεί το Νικολάκη Κλεισούρα και απέκτησαν ένα γιο, το Γιάννη, απόγονοί του ζουν στου Ζωγράφου και την Κυριακή που είχε παντρευτεί τον Ανδρέα Κουτσανδριά και απόγονοί τους ζούνε στη Μεσσηνία, στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

                                             *****

Δ) ΤΕΤΑΡΤΟ ΠΑΙΔΙ.

Το τέταρτο παιδί ήταν κορίτσι που ήταν παντρεμένη στη Μουριά Πύργου Ηλείας με κάποιον Αλεξόπουλο, δε γνωρίζω περισσότερα, ίσως να ήταν και θεία τους, αδελφή του πατέρα τους. Πάντως ο παππούς του πατέρα μου Δημήτρης και ο αδερφός του Θόδωρος μπορεί να είχαν και άλλες αδελφές, αλλά δεν μπόρεσα να βρω στοιχεία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ.

Α)Κλεισούρα Μαρία του Ιωάννου. Γυναίκα του παππού μου Γιώργου:

Ο παππούς μου παντρεύτηκε τη Μαρία Ι. Κλεισούρα, ορφανή από πατέρα, από την ηλικία των τριών ετών (τον πατέρα της τον σκότωσε κεραυνός). Γεννημένη κι αυτή το 1888, πέθανε την πρωτοχρονιά του 1942, πιθανόν από κάποια πνευμονική ή αναπνευστική πάθηση (είχε κλείσει ο λαιμός της, όπως μου έλεγε ο πατέρας μου). Ο πατέρας της Ι. Κλεισούρας είχε έναν αδελφό, τον Κώστα και ίσως και αδελφές. Η γυναίκα του Μαργαρίτα ήταν απ’ το σόι των Μποραίων. Η γιαγιά μου Μαρία ήταν η δεύτερη κόρη τους, μεγαλύτερη ήταν η Κατερίνη. Ο παππούς και η γιαγιά παντρεύτηκαν το 1913 ή 14, όπως φαίνεται από ένα συμβόλαιο που έχω αγοράς ενός χωραφιού στην Αράχωβα (το αγόρασε προφανώς με την προίκα που πήρε) και το οποίο έχει συνταχθεί στις 30 Σεπτεμβρίου 1914

Β) Η αδελφή της γιαγιά μου Μαρίας, Κατερίνη.

Είχε παντρευτεί το Νικόλα Τρουπή, αρχικλέφτη, ζωοκλέφτη της εποχής εκείνης, όπου θεωρείτο προσόν και έναν μικρότερο αδελφό όπως ο Γιάννης (Γιαννέλης) που πήρε το όνομα του πατέρα του που σκοτώθηκε από κεραυνό, όπως ανέφερα, μαζί με δύο ζώα (μουλάρια) που τα είχε φορτώσει ξύλα για το τζάκι.

Είχε αποκτήσει ένα γιο, το Θοδωρή, ο δε άντρας της πέθανε κι αυτός το 1918. Ο Θοδωρής (Αλούπης) είχε παντρευτεί την Αγγελική Ν. Δάρα και απέκτησαν εννέα παιδιά, το Νίκο, το Δημήτρη, το Γιάννη, τον Απόστολο, το Γιώργο, τη Ρήνα, τη Βάσω, τη Γιαννούλα και την Ελένη. Από τα αγόρια έχει πεθάνει ο Δημήτρης το 1994 60 ετών και ο Γιάννης το 2014 74 ετών. Από τα κορίτσια η Βάσω πέθανε μικρή και η Γιαννούλα 18 ετών, είμαστε συνομήλικοι, το 1955. Όλα έχουν οικογένειες και ζουν στην Αθήνα. Ο Γιώργος είναι γιατρός και είναι καθηγητής στην έδρα της Ανατομίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς και ο γιος του είναι αναπληρωτής καθηγητής.

Γ)Ο αδελφός της γιαγιάς μου Μαρίας, Γιάννης.

Είχε παντρευτεί την Ελένη Κερμπεσιώτη και απέκτησαν πέντε παιδιά και μετά το θάνατό της και το θάνατο και των πέντε παιδιών (δε γνωρίζω ηλικίες και την αιτία) παντρεύτηκε τη Γεωργία Γκούτη και απέκτησαν πάλι πέντε παιδιά, το Γιώργο που σκοτώθηκε από γερμανικό αυτοκίνητο στην κατοχή στην Αθήνα περίπου 12-13 ετών όπου ήταν κοντά στο θείο του, Σταύρο Γκούτη αδελφό της μάνας του. Την Ελένη, που παντρεύτηκε το Γιάννη Τούντα (έχουν πεθάνει και οι 2) από τη Λυσαρέα (Κουτσογιάννη) και έμεναν στην Τρίπολη, είχαν αποκτήσει δύο κόρες, τη Μάρθα και τη Γεωργία που κατοικούν στην Τρίπολη και ένα γιο, τον Ηλία, κάτοικο Αθήνας. Ο Παναγιώτης πέθανε το 2012, το τρίτο παιδί του Γιάννη, παντρεύτηκε την Ελισάβετ από την Κω, κατοικούν στον Άγιο Ιερώθεο, είχαν αποκτήσει ένα γιο, το Γιάννη, που σκοτώθηκε σε τροχαίο το 2001 σε ηλικία περίπου 30-32 ετών. Έχουν και μια κόρη, την Ευταλία, παντρεμένη. Το τέταρτο παιδί, ο Δημήτρης, πέθανε 8-9 ετών, είμαστε συμμαθητές στο σχολείο. Το πέμπτο παιδί, η Μαργαρίτα είναι παντρεμένη με τον Ηλία Μπαλάσκα, έχουν δύο γιους, το Χρήστο και το Γιάννη και είναι κάτοικοι Αγίου Ιεροθέου, Δήμου Περιστερίου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ

ΤΕΤΑΡΤΗ ΓΕΝΙΑ ΒΕΡΓΑΙΩΝ. Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ

Ο πατέρας μου (στη φωτογραφία με τη μάνα μου) ήταν μοναχογιός γιατί τα άλλα δύο αδέρφια του (Γεωργία και Γιάννης) πέθαναν σε πολύ μικρή ηλικία (μηνών ή και ημερών). Επίσης ήταν ορφανός από την ηλικία των 3 ετών γιατί πέθανε ο πατέρας του.

                    Βέργος Δημήτριος του Γεωργίου

Γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 1915 με το παλιό ημερολόγιο. Από ηλικίας 3 ετών έμεινε ορφανός, όπου ο πατέρας του πέθανε ή σκοτώθηκε στρατιώτης στις 20 Οκτωβρίου 1918. Για τη ζωή του και τις στερήσεις που είχε στη ζωή του, έχω γράψει. Λίγα λόγια για το τι δουλειά έκανε. Μέχρι το 1941 που πέθανε η μάνα του ασχολείτο με τα λίγα κτήματα που είχε και τη σύνταξη της μάνας του από τον πατέρα του, με αυτά περνούσαν. Από το 1942, κατά τη Γερμανική κατοχή, έκανε εμπόριο με κρασί, λάδι, αλάτι, σύκα και ότι άλλο έβρισκε, πήγαινε με το μουλάρι στα Κρέστενα και στα γύρω χωριά και γενικά από Λεχαινά μέχρι Άργος και Μεσσηνία και έκανε ανταλλαγή προϊόντων. Η πολλή δουλειά του ήταν το κρασί, που το πουλούσε στα Λαγκάδια, στις ταβέρνες. Μετά το τέλος του εμφυλίου, έγινε μικροπωλητής, γυρολόγος στα χωριά της Ηραίας με υφάσματα και παράλληλα το 1950 άνοιξε μαγαζί με υφάσματα στην αρχή και γενικά ότι πουλιόταν εκείνη την εποχή στο χωριό, μέχρι το 1967, οπότε το έκλεισε στο χωριό και μεταφέρθηκε στην Αθήνα, Κουσίδη 4, Ζωγράφου, μέχρι το 1990.

Η μάνα μου ήταν το μικρότερο από τα δέκα παιδιά του Ηλία Κ. Σχίζα, είχε κάπως καλύτερη παιδική ζωή. Παντρεύτηκαν στις 16 Αυγούστου 1936 και απέκτησαν 1) το Γιώργο (γράφοντα) 2) τη Μαρία, 3)το Γιάννη και 4)την Κατερίνα.

1)ΓΙΩΡΓΟΣ. Γεννήθηκα στις 13-4-37 στο χωριό μας. Με τη γυναίκα μου Ντίνα Ζωγογιάννη-Πουλοπούλου από του Τσελεπάκου Μαντινείας, αρραβωνιαστήκαμε το 1961 και παντρευτήκαμε την ίδια χρονιά. Είμαστε, εγώ 24 χρονών και η Ντίνα 26. Αποκτήσαμε δύο παιδιά, το Δημήτρη που γεννήθηκε το 1963 στην Τρίπολη και τη Γεωργία, που γεννήθηκε το 1965 στου Σέρβου. Τα παιδιά τέλειωσαν τα σχολεία στο Ζωγράφου. Ο Δημήτρης εισήχθη στη Βιομηχανική Πειραιά (σήμερα Πανεπιστήμιο Πειραιά) και η Γεωργία στο Πολυτεχνείο Ξάνθης, αλλά λόγω φοιτούντος αδελφού, φοίτησε στο ΕΜΠ. Ο Δημήτρης εργάζεται από το 1989 στο ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡ όπου γνώρισε τη Ματούλα Κουφουδάκη και παντρεύτηκαν το 1995 και απέκτησαν την Κατερίνα, φοιτήτρια Πολυτεχνείου και το Γιώργο, μαθητή Λυκείου. Η Γεωργία εργάζεται πριν ακόμη τελειώσει το Πολυτεχνείο σε τεχνική εταιρία. Με το Νίκο Ευθειμιάτο παντρεύτηκαν το 1993 και απέκτησαν τον Ανδρέα φοιτητή Πολυτεχνείου, το Γιώργο μαθητή Λυκείου  και τον Άγγελο-Κωνσταντίνο Ε τάξη Δημοτικού.

Δημήτριος Βέργος με τον γαμπρό του Γ. Μαραγκό αριστερά του και τον ανηψιό του Θάνο Μπόρα δεξιά του.

2)ΜΑΡΙΑ. Γεννήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1939, παντρεύτηκε το Γιώργο Μαραγκό που σκοτώθηκε σε εργατικό ατύχημα το 1989 και απέκτησαν: Α)τον Βασίλη, που γεννήθηκε ΤΟ 1963, ανώτερο υπάλληλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχει παντρευτεί τη Ζάνα από τη Βουλγαρία και έχει ένα γιο, το Γιώργο 1993 από τον πρώτο του γάμο και δύο κόρες, τη Ζωή 2002 και τη Νέδα 2006 από τον δεύτερο. Β)Τη Μαρίνα (1969), που έχει παντρευτεί το Στέλιο Καρυδάκη και έχουν δύο κόρες, τη Βαγγελίτσα 2000 και τη Μαρία 2003. Γ) Τον Δημήτρη, που γεννήθηκε το 1971 και έχει παντρευτεί την Ειρήνη Καραμολέγκου και έχουν το Γιώργο (2003) και την Άννα (2006).

3)ΓΙΑΝΝΗΣ Ο Γιάννης γεννήθηκε το 1942 και έχει παντρευτεί τη Βάσω Πετρονικολού, κατοικούν στη Λάρισα και έχουν τρεις κόρες, τη Ζέτα 1973, που έχει παντρευτεί τον Αλέξανδρο Ανυφαντάκη και έχουν μία κόρη την Αγγελιάνα 2012. Την Τιτίνα 1976 που έχει παντρευτεί το Νίκο Μπαντρά και έχουν μία κόρη, την Αντωνέλα. Και τη Χαρούλα 1983. Ο Γιάννης είναι γιατρός Ω.Ρ.Λ. συνταξιούχος στρατιωτικός γιατρός και παράλληλα ιδιώτης, η Ζέτα είναι κι αυτή γιατρός Ω.Ρ.Λ. και ο άνδρας της γιατρός καρδιολόγος. Η Τιτίνα είναι οικονομολόγος, φοροτεχνικός και ο άνδρας της οφθαλμίατρος. Η Τιτίνα έχει δύο κόρες, την Αντωνέλα 2011 και την Βασιλική – Ιωάννα 2013. Τέλος η Χαρούλα είναι πρωτοδίκης και υπηρετεί στο πρωτοδικείο Χανίων.

4)ΚΑΤΕΡΙΝΑ. Η Κατερίνα γεννήθηκε τ0 1952. Είναι συνταξιούχος γεωλόγος του ΙΓΜΕ. Είναι η πρώτη γεωλόγος που βγήκε από Ελληνικό Πανεπιστήμιο (της Αθήνας) και έχει το υπ’ αριθμόν ένα πτυχίο. Είχε παντρευτεί τον Σταμάτη Βήχο και απέκτησε δύο κόρες, την Έλλη 1980, οικονομολόγο, που παντρεύτηκε τον Κωνσταντίνο Μαγουλιώτη και έχουν μία κόρη τη Μυρτώ και ένα γιο τον Αχιλλέα και τη Γεωργία 1982, γυμνάστρια, ιδιωτική υπάλληλο, όπου έχει παντρευτεί το Γιάννη Γιαννίκο, ιδιωτικό υπάλληλο και έχουν ένα γιο, τον Παναγιώτη-Σταμάτη, (2014). Η Κατερίνα και οι κόρες της είναι κάτοικοι Ζωγράφου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ.    

ΤΟ ΣΟΪ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΜΟΥ (ΣΧΙΖΑΙΟΙ).

       Ο Γενάρχης των Σχιζαίων του χωριού μας είναι ο Θανάσης (Θανασάς) που σύμφωνα με την περιγραφή που έχει κάνει ο Θάνος Δ. Σχίζας πρέπει να γεννήθηκε στη δεκαετία του 1770. Από το γενεαλογικό δέντρο των Σχιζαίων, του κ. Σχίζα, διαπίστωσα ότι ο γενάρχης του πατέρα της μάνας μου είχε 4 αγόρια: τον Νικόλα, τον Δημήτρη (Παπαδημήτρη), τον Ηλία (αγωνιστή του 1821) και τον Γεώργιο. Για τον αγωνιστή του 1821 ο Βασίλης Δάρας έχει καταχωρήσει στο βιβλίο του (ιστορικά Σέρβου Γορτυνίας 1988) την αίτηση που υπέβαλε ο Ηλίας Σχίζας στην αρμόδια επιτροπή και το πιστοποιητικό που του χορήγησε ο οπλαρχηγός Δ. Πλαπούτας, τα οποία και παραθέτω.                          

     «Ο Σερβαίος Ηλίας Σχίζας με το σύνθημα του Μεγάλου ξεσηκωμού έσπευσε να καταταγεί στο Σώμα του οπλαρχηγού Δ. Πλαπούτα. Παίρνοντας μέρος από τις πρώτες μέρες του αγώνα πληγώθηκε στη μάχη του Λάλα και έχασε το δεξί του μάτι. Προς βεβαίωση αυτής της αλήθειας ζήτησε και του δόθηκε το σχετικό πιστοποιητικό του αρχηγού του με την υπ΄αριθμ.10481 αίτησή του, η οποία επίσης δεν βρέθηκε στα κρατικά αρχεία. Υπέβαλε στην εξεταστική επιτροπή ζητώντας ανταμοιβή της προσφοράς και των θυσιών του χάριν της Πατρίδος. Κι εκείνη, άγνωστο αν δόθηκε κάποια αποζημίωση στην οικογένειά του, στην συνεδρίαση 158 της 28/2/1866 με αριθμό 3 κατέταξε τον Ηλία Σχίζα στην τάξη των στρατιωτών με αριθμό 6243.

Ακολουθεί το πιστοποιητικό που υπέβαλε.

Πιστοποιείται δια του παρόντος ότι ο κύριος Ηλίας Σχίζας κάτοικος του χωρίου Σέρβου, του Δήμου Λυκουρίων της Γορτυνίας, από τας αρχάς του Ιερού Αγώνος, δράξας τα όπλα έτρεξε προθύμως υπέρ πατρίδας δείξας ανδρείαν εις πάσας τας μετά των εχθρών γεννομένας συμπλοκάς εξαιρέτως δε εις την μάχην του Λάλα, εις την οποίαν πληγωθείς εις τον δεξιόν οφθαλμόν έχασεν τούτον, μείνας ανίκανος, έχων οικογένειαν αδύνατον να συντηρήση εξ επτά ψυχών και προσφέρει τα προς το ζειν αναγκαίαν. Τούτων ούτως εχόντων του δίδεται το παρόν πιστοποιητικόν δια να το χρησιμεύσει όπου δει εις αναγνώρισιν των αγώνων του και περίθαλψιν της αδυνάτου οικογενείας του».

Εν Παλούμπα 29 Ιουνίου 1844. Δ. Πλαπούτας                                      

                           ΣΧΙΖΑΣ ΗΛΙΑΣ (Αγωνιστής του 1821)

Είναι ο Γενάρχης των Σχιζαίων, του δικού μας κλάδου. Ήταν πολεμιστής του 1821. Πολέμησε πλάι στον Πλαπούτα τους Τούρκους στη μάχη του Λάλα, όπου και τραυματίστηκε και έχασε το μάτι του. Δε γνωρίζω περισσότερα, πότε γεννήθηκε και πότε πέθανε. Παιδιά του ήταν: Ο Κωνσταντής, πατέρας του παππού μου Ηλία Σχίζα. Άλλα παιδιά που γνωρίζω ήταν ο Δημήτρης (Πετρούλιας), Θανάσης (Θανασάκος), Αναστάσης, παππούς του παπα- Αναστάση, που το σπίτι του είναι το ανατολικό από το δικό μας στο χωριό. Ο Θανασάκος ήταν παππούς του Σγούλια και του Αρφάνη, του Γιάννη Μαραγκού (από τη μάνα του Κανέλλα) και παππούς της γιαγιάς του Γιάννη Παναγόπουλου, προέδρου της ΓΣΣΕ. Ίσως είχε και άλλα αγόρια ή κορίτσια, για τα οποία δεν μπόρεσα να μάθω περισσότερα.

Ο Κωνσταντής είχε παντρευτεί τη Γεωργία Κερμπεσιώτη. Πέθανε νέος 46-48 ετών από πνευμονία. Η γυναίκα του αυτοκτόνησε, πέφτοντας από τη γέφυρα στο ποτάμι του Λάδωνα στο Τουμπίτσι, στο δρόμο Λαγκάδια-Πύργος. Είχαν αποκτήσει τρία αγόρια, τον Ηλία (παππούς μου), το Βασίλη και τον Πανάγο (Παναγά). Είχαν και τρία κορίτσια, τη Θεοφάνη, τη Μαργαρίτα και την Τασία.

Ο παππούς μου Ηλίας, γεννήθηκε το 1864 και πέθανε στις 20-22 Μαρτίου 1955. Ο ίδιος έλεγε ότι ήταν πέντε χρόνια μεγαλύτερος. Παντρεύτηκε περίπου το 1886 ή 87 την Κατερίνη Τερζή (θα γράψω στη συνέχεια για το σόι της) και απέκτησαν δέκα παιδιά, τον Κωνσταντή, που το σκότωσε κεραυνός 19 ετών, τον Παναγή και το Γιάννη που πέθαναν την ίδια μέρα από κάποια εντερική λοίμωξη, δεκατεσσάρων και εννέα ετών αντίστοιχα, το Θανάση και το Νίκο και πέντε κορίτσια, τη Χριστίτσα, τη Σταυρούλα, την Αγγέλλω, την Ελένη που πέθανε μικρή και τη Γεωργία, τη μάνα μου.

Αγγελής   Δημόπουλος (1892-1972) Χριστίτσα  Αγ.  Δημοπούλου (1892-1973)

Η Χριστίτσα παντρεύτηκε τον Αγγελή Δημόπουλο, αδελφό του γιατρού Ιωάννη Δημόπουλου και εγκαταστάθηκαν μετά από μερικά χρόνια στα Σαρλέϊκα όπου είχαν τα κτήματά τους. Απέκτησαν οκτώ παιδιά, ίσως και περισσότερα. Το Δημήτρη, τον Ηλία, τον Παναγιώτη, την Παναγιώτα, τη Βασίλω, τη Σταυρούλα, την Κατερίνη και την Αιμιλία. Ο Ηλίας και ο Παναγιώτης πέθαναν μικρά, ίσως και κάποια ακόμη κορίτσια. Ο Δημήτρης (1918-2009) παντρεύτηκε την Ασήμω Δαβιλά από τα Κακουρέϊκα και απέκτησαν τη Χριστίνα, το Βαγγέλη και το Βασίλη. Η Χριστίνα έχει παντρευτεί τον Λεωνίδα Τσώλη Αντιστράτηγο Αστυνομίας Ε.Α. και έχουν δύο κόρες, τη Μαριάννα, Φιλόλογο και πτυχιούχο Αγγλικών και την Ασημίνα Μηχανολόγο Μηχανικό. Η Χριστίνα, συνταξιούχος Λυκειάρχης, Φιλόλογος. Ο Βαγγέλης, Μηχανολόγος Μηχανικός, Διευθυντής σε κλάδο της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη, έχει παντρευτεί τη Μαρία και έχει ένα γιο το Δημήτρη απόφοιτο Παν. Τρίπολης. Ο Βασίλης, καθηγητής φυσικός, κάτοικος Πάτρας, έχει παντρευτεί την Αρχοντούλα και έχουν το Γιώργο και το Δημήτρη.

Από τα κορίτσια της Χριστίτσας, η Παναγιώτα πέθανε περίπου εξήντα ετών, δεν είχε οικογένεια, ήταν ανύπαντρη. Η Βασίλω παντρεύτηκε το Νίκο Παπαθωμόπουλο (δε βρίσκονται πλέον στη ζωή), απέκτησαν ένα γιο, τον Τάσο που έχει παντρευτεί τη Σούλα Ζουγανέλη και έχουν το Νίκο και την Ευτυχία. Η κόρη της Βάσως, Ελένη είχε παντρευτεί το Δημήτρη Σκυλοδήμο που σκοτώθηκε όταν πήρε φωτιά το εργοστάσιο που εργαζόταν και έχουν αποκτήσει ένα γιο το Δημοσθένη. Τα εγγόνια της Βάσως, Δημοσθένης και Νίκος είναι παντρεμένα. Η δεύτερη κόρη της Χριστίτσας, η Σταυρούλα έχει παντρευτεί το Γιώργο Λιακόπουλο από το Σαρακίνι και έχουν αποκτήσει εννέα παιδιά, το Θανάση, τη Χρυσάνθη, την Κατερίνα, τη Γιάννα, τον Ηλία, το Βαγγέλη, το Βασίλη, τον Κώστα και τη Βάσω. Δεν γνωρίζω την κατάσταση των οικογενειών τους, είναι όλα παντρεμένα, δύο αγόρια είναι ανώτατοι αξιωματικοί του πυροβολικού και του πεζικού, η Χρυσάνθη είναι καθηγήτρια μαθηματικός, έχει δε πάθει ατύχημα, έχασε τον άνδρα της, αξιωματικό της Αστυνομίας. Ο Γιώργος, ο άνδρας της Σταυρούλας έχει πεθάνει. Για τα υπόλοιπα δεν γνωρίζω περισσότερα. Η Κατερίνη είναι το τρίτο κορίτσι της Χριστίτσας. Είχε παντρευτεί το Γιώργο Σπάτουλα και έχει ένα γιο, το Δημήτρη, παντρεμένο, την Τασία, παντρεμένη, το Μάκη Τσεκούρα, συνταξιούχο Π.Ν. Έχουν δυο κόρες. Ο άνδρας της Κατερίνης δε ζει. Δεύτερη κόρη της Κατερίνης, η Χριστίνα, δασκάλα, έχει παντρευτεί το Γρηγόρη και έχουν δύο παιδιά. Τέταρτη κόρη της Χριστίτσας, η Αιμιλία, έχει παντρευτεί το Θύμιο Χαραλαμπόπουλο από τη Δημητσάνα, έχουν το Χάρη ανύπαντρο, το Βαγγέλη, παντρεμένο με τη Νίκη και τη Φωτεινή, παντρεμένη και έχει τρία παιδιά. Η Αιμιλία και ο Θύμιος πέθαναν πρόσφατα, το 2012. Όλοι σχεδόν είναι κάτοικοι Αθήνας.

Η δεύτερη κόρη του Ηλία Σχίζα, του παππού μου, η Σταυρούλα, παντρεύτηκε στην Τουθώα (Τσίπολη) τον Χαράλαμπο Σκούρο και απέκτησε μία κόρη τη Βγενισούλα και πέθανε στη δεύτερη γέννα. Η Βγενισούλα είχε παντρευτεί τον Παναγή Σκούρο και απέκτησαν ένα γιο, το Χαράλαμπο, δάσκαλο, παντρεμένο, κάτοικο Τρίπολης και δύο κόρες την Παρασκευή και τη Μαρίνα, παντρεμένες, με οικογένειες, κάτοικοι Μενιδίου.

Ο Θανάσης, ο μεγάλος γιος του παππού μου, πολεμιστής στη Μικρά Ασία, παντρεύτηκε τη Βασίλω Λιατσοπούλου και απέκτησαν τρεις κόρες και δύο γιους. Η Παναγούλα, η πρώτη κόρη τους είχει παντρευτεί τον Παναγιώτη Ασημακόπουλο, κάτοικοι Δημητσάνας και έχουν τρεις κόρες, παντρεμένες. Η Κατερίνα, η δεύτερη κόρη του Θανάση, παντρεύτηκε τον Μάκη Τσαφαρά από Καρκαλού και έχουν αποκτήσει ένα γιο, το Θανάση, μαρμαρά στην Κόρινθο και τρεις κόρες, όλα παντρεμένα, δεν γνωρίζω πού κατοικούν. Ο Μάκης έχει πεθάνει πριν από πολλά χρόνια. Ο Γιώργος (φωτογραφία) μετανάστευσε στην Αυστραλία, παντρεύτηκε τη Μαρίνα Σταματοπούλου από το Ψάρι και απέκτησαν μία κόρη, τη Βίκυ, ανύπαντρη και το Θανάση οδοντίατρο ανύπαντρο και τον Παναγιώτη παντρεμένο, όλοι είναι κάτοικοι Αδελαϊδας της Αυστραλίας. Ο Γιώργος πέθανε το 2007 και κηδεύτηκε στου Σέρβου, όπου υπάρχει ο τάφος του.

Η Σταυρούλα, η μικρότερη κόρη του Θανάση έχει παντρευτεί τον Βασίλη Αναστασόπουλο από το Πυργάκι Βυτίνας και έχουν μεταναστεύσει στην Αδελαΐδα κι αυτοί. Έχουν αποκτήσει δύο αγόρια, το Δημήτρη και το Θανάση. Ο τελευταίος γιος του Θανάση, ο Ηλίας έχει παντρευτεί τη Χρυσούλα Δ. Μπόρα, είναι κάτοικοι Τρίπολης και έχουν ένα γιο, το Θάνο παντρεμένο με τη Γεωργία και έχουν μία κόρη. Ο Ηλίας έχει και τη Μαρία, παντρεμένη με το Γιάννη Καραγιάννη από το Αγρίνιο, είναι κάτοικοι Αγίας Παρασκευής Αττικής και έχουν ένα γιο και μια κόρη.

Η Αγγέλω είναι το τρίτο κορίτσι του Ηλία Σχίζα, πέθανε το 1940 σε ηλικία 34 ετών, παντρεύτηκε το Γιάννη Μπόρα και απέκτησαν τη Γεωργία (19340, που είχε παντρευτεί τον Παναγή Λιατσόπουλο (Μαγιά) και απέκτησαν δύο κόρες, την Αγγελική και τη Σωτηρία και ένα γιο το Θοδωρή, όλα παντρεμένα και έχουν και παιδιά, δε γνωρίζω ακριβώς. Η Γεωργία πέθανε το 2011. Ο Θάνος (1939), το αγόρι της Αγγέλως, είναι παντρεμένος με τη Γεωργία Γ. Σχίζα και έχουν ένα γιο το Βασίλη, που έχει δύο κόρες, τη Μάρα και τη Νάνσυ. Ο Θάνος έχει και μία κόρη την Αγγελική, παντρεμένη με τον Πάνο Μιχαλάκο και έχουν ένα γιο, το Γιώργο. Ο Θάνος πέθανε αιφνιδίως στις 10 Μαρτίου 2013 πιθανόν από καρδιακή προσβολή.

Ο Νίκος είναι ο μικρότερος γιος του παππού μου Ηλία Σχίζα. Παντρεύτηκε τη Χριστίνα. Ι. Μπόρα και απέκτησαν επτά παιδιά, τον Ηλία, τον Παναγιώτη, το Γιάννη (πέθανε μικρός 2-3 χρονών), την Κατερίνα, το Γιάννη, την Κωστούλα (πέθανε 7-8 ετών) και τον Κώστα. Μετά το θάνατο της γυναίκας του, το 1950, παντρεύτηκε τη Μαρία Π. Κλεισούρα (φωτογραφία) και απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τη Χριστίνα, το Γιώργο, τον Παρασκευά και τον Χαράλαμπο. Ο Νίκος μέχρι το 1957 κατοικούσε στο χωριό, όπου είχε σιδηρουργείο κάτω στο υπόγειο του σπιτιού, στο παλιό δικό μας και ύστερα μετακόμισε στα Λαστέϊκα του Πύργου. Ο Ηλίας είχε παντρευτεί τη Γιώτα και εγκαταστάθηκε στον Πλάτανο Ολυμπίας, απέκτησαν τρεις γιους, το Γρηγόρη, το Χρήστο και τον Ιάσωνα που σκοτώθηκε σε τροχαίο το 2008 αφήνοντας μία κόρη που μένει με τη μάνα της στην Αρχαία Ολυμπία. Ο Γρηγόρης είναι παντρεμένος. Ο Χρήστος είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά. Η γυναίκα του Ηλία πέθανε περίπου το 2003. Τα παιδιά του Ηλία ασχολούνται με καφετέριες και κυλικεία. Είναι κάτοικοι Αθήνας. Ο δεύτερος γιος του Νίκου, ο Παναγής ήταν κάτοικος Λαστέϊκων, ήταν παντρεμένος με τη Βιβή Καρβούνη, είχε δύο γιους, το Νίκο από προηγούμενο γάμο με την Ελένη και το Γιώργο με τη Βιβή, αλλά δυστυχώς σκοτώθηκαν και τα δύο σε τροχαία με διαφορά οκτώ χρόνων μεταξύ τους, σε ηλικία 17 και 23 ετών. Ο Παναγής πέθανε την 1η Φεβρουαρίου 2013. Η Κατερίνα,η μεγάλη κόρη του Νίκου, έχει μεταναστεύσει στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας, έχει παντρευτεί και έχει μία κόρη την Πόλυ που έχει δυο παιδιά, και ένα γιο το Χάρη, που πνίγηκε το 2009 από ατύχημα στην Αυστραλία (σε ποτάμι).

Το τρίτο αγόρι, ο Γιάννης, έχει παντρευτεί τη Χαρούλα και έχουν αποκτήσει τη Χριστίνα, παντρεμένη με ένα παιδί, το Νίκο και τη Νάνσυ, ανύπαντρα. Είναι κάτοικοι Πύργου. Ο Κώστας είναι το επόμενο παιδί του Νίκου, είναι παντρεμένος με την Ευγενία Μακρή από του Τσελεπάκου, είναι κάτοικοι Αγίας Βαρβάρας Αττικής και έχουν ένα γιο, το Νίκο, παντρεμένο με την Κωνσταντίνα Τζορμπατζάκη και τη Χριστίνα. Η Χριστίνα, η μικρή κόρη του Νίκου, είναι μετανάστρια στη Γερμανία, είναι παντρεμένη με Γερμανό Δάσκαλο, τον Ραλφ, δεν έχει παιδιά. Ο Γιώργος, το πέμπτο αγόρι του Νίκου, έχει παντρευτεί τη Σούλα από την Κέρκυρα και έχουν δυο κόρες, τη Μαρία και τη Βίκυ. Είναι κάτοικοι Πύργου. Ο Παρασκευάς είναι παντρεμένος με την Κατερίνα, δεν έχουν οικογένεια. Ο Χαράλαμπος παντρεύτηκε τη Ζωή και έχουν δύο κόρες. Όλοι είναι κάτοικοι Πύργου και Λαστέϊκων. Το δέκατο και τελευταίο παιδί του παππού μου Ηλία Σχίζα είναι η μάνα μου Γεωργία που παντρεύτηκε τον Δημήτρη Γ. Βέργο.

                                 ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΣΧΙΖΑ

Ο παππούς μου, Ηλίας Σχίζας, είχε δύο αδελφούς (Βασίλη και Πανάγο) και τρεις αδελφές (Θεοφάνη, Μαργαρίτα, Τασία).

Ο μεγαλύτερος, ο Βασίλης, είχε παντρευτεί τη Φωτεινή Πάγκα από την Τουθώα (Τσίπολη) και είχαν αποκτήσει ένα γιο, τον Κωνσταντή και τρία κορίτσια, τη Μαρία, τη Σταυρούλα και τη Χριστίνα. Η Μαρία είχε παντρευτεί στην Καρκαλού, έναν Κανδηλώρο, δε γνωρίζω το όνομά του. Η Σταυρούλα, τον Δημήτρη Γρέκη από το χωριό μας, κατοικούσε στην Αθήνα, Νέο Κόσμο, δε γνωρίζω περισσότερα και για τις δυο. Η τρίτη, η Χριστίνα είχε παντρευτεί τον Πανάγο Σχίζα από το χωριό μας και είχαν αποκτήσει την Αθανασία που είχε παντρευτεί το Χρήστο Κωνσταντόπουλο, τη Ντίνα που έχει παντρευτεί τον Ηλία Καγιούλη, το Γιώργο (Δάσκαλος), το τρίτο παιδί της Χριστίνας ο Γιώργος, έχει παντρευτεί την Άννα Βεργέτη, δασκάλα από τα Τρόπαια και τον Βασίλη, τέταρτο παιδί, που έχει παντρευτεί τη Γεωργία Τσαντίλη. Όλοι είναι κάτοικοι Ιλίου, δε γνωρίζω περισσότερα για τις οικογένειές τους. Ο γιος του Βασίλη, ο Κωνσταντής είχε παντρευτεί τη Βενέτα Γ. Τρουπή και είχαν αποκτήσει τρεις γιους και μια κόρη. Ο Βασίλης, ο πρώτος γιος, συνταξιούχος αστυνομικός, δημοσιογράφος, εκδότης της εφημερίδας «ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ», παντρεμένος με τη Μαρία Παναγιωτάκη, έχουν ένα γιο, τον Κωνσταντή και μια κόρη, τη Βενετία. Ο δεύτερος γιος, ο Γιώργος και ο τρίτος ο Γιάννης είναι παντρεμένοι και είναι όλοι κάτοικοι Ιλίου, καθώς και η Φανή η κόρη του Κωνσταντή, παντρεμένη, δε γνωρίζω περισσότερα..

Ο δεύτερος αδελφός του παππού μου, ο Πανάγος είχε παντρευτεί τη Σοφία Δημοπούλου και είχε δύο γιους, τον Κωνσταντή, που κατοικούσε στους Αράπηδες και είχε από τον πρώτο γάμο δύο- τρία κορίτσια και ένα γιο από το δεύτερο γάμο, τον Παναγιώτη, είναι κάτοικοι Αθήνας. Ο δεύτερος γιος του Πανάγου, ο Βασίλης είχε παντρευτεί την Ξακουστή Σχίζα και απέκτησαν τρεις κόρες και ένα γιο. Η Σοφία, η μεγαλύτερη κόρη είχε παντρευτεί τον Αποστόλη Μπράβο από τη Μαλάσοβα (Άγιο Αθανάσιο). Η δεύτερη, η Ελένη είχε παντρευτεί στην Καρκαλού κάποιον Καγιούλη και η Γεωργία έχει παντρευτεί στα Λουτρά της Ηραίας κάποιον Χριστούλη, δε γνωρίζω περισσότερα για τις οικογένειές τους. Ο γιος του Βασίλη, ο Ηλίας, είχε παντρευτεί την Παναγούλα Παπανικολάου και απέκτησαν δύο κόρες, τη Βάσω, γυναίκα του Γιώργου Λιατσόπουλου, δε ζει σήμερα και τη Μαρία.

Από τις αδελφές του παππού μου Ηλία Σχίζα, η πιο μεγάλη, η Θεοφάνη, είχε παντρευτεί στην Τουθώα, κάποιον Τσαντίλα, γνωρίζω ότι είχε ένα γιο, το Γιάννη και αυτός είχε παιδιά, απόγονοί του ζουν στην Αθήνα.

Η δεύτερη αδελφή του, η Μαργαρίτα, είχε παντρευτεί τον Θοδωρή Παπαγεωργίου και είχε τρεις γιους, το Δημήτρη που σκοτώθηκε από κεραυνό μαζί με το γιο του παππού μου Κωνσταντή, το Γιάννη που κατοικούσε στην Αθήνα, δεν άφησε απογόνους, την Πηνελόπη, που είχε παντρευτεί τον Κώστα Παγκράτη (Κωτσιοχρόνη) και είχαν αποκτήσει το Γιώργο και τον Ηλία –δεν ζουν σήμερα- που δεν έχουν αποκτήσει απογόνους, την Κατερίνα, παντρεμένη στην Τρίπολη και την Παναγιώτα, παντρεμένη, κάτοικο Αθήνας, έχουν οικογένειες, δε γνωρίζω περισσότερα. Η Μαργαρίτα είχε και τον Θοδωρή παντρεμένο με την Ελένη Δημοπούλου και είχανε τρείς γιούς, τον Βασίλη, τον Δημήτρη και τον Γιώργο και τρείς κόρες, την Μαργαρίτα, την Γιαννούλα και την Μαρία. Όλοι ζούνε στην Αθήνα.

Η τρίτη αδελφή του, η Τασία, είχε παντρευτεί τον Κώστα Γρέκη, είχε το σπίτι στο κάτω μέρος του χωριού, ιδιοκτησίας σήμερα των κληρονόμων Αναστασίου Στρίκου και είχαν μετακομίσει στο χωριό Φαναράκι της Ηραίας, όπου είχαν κτήματα. Είχαν αποκτήσει ένα γιο, τον Αγγελή, που κι αυτός είχε ένα γιο, τον Κώστα και απόγονοί του ζουν στο Άργος. Είχε και μια κόρη, η Τασία, τη Γιαννούλα, που είχε παντρευτεί στη Δόξα Γορτυνίας, κάποιον Γιαννόπουλο, είχε οικογένεια, δε γνωρίζω όμως περισσότερα, ούτε πού κατοικούν οι απόγονοί τους.

              ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΤΕΡΖΗ. ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΣΧΙΖΑ

Η Αικατερίνη Τερζή, γυναίκα του παππού μου Ηλία Σχίζα, ήταν κόρη του Παναγιώτη Τερζή, που ήταν από τα Λαγκάδια και είχε παντρευτεί τη Γεωργία Δάρα και εγκαταστάθηκε στο σπίτι που είναι δίπλα στην εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής. Ήταν περίπου ίδιας ηλικίας με τον παππού μου και πέθανε το 1948. Είχε έναν αδελφό τον Μίχο (Μιχάλη) που είχε τρεις γιους, το Νίκο, πέθανε νέος, τον Τάκη που ζούσε στη Μυτιλήνη, δάσκαλο, που επίσης είχε τρείς γιους, ο ένας πέθανε πρόσφατα, όπου ζούσε στο Λιτόχωρο Πιερίας και το Γιώργο, που ζούσε στο χωριό και είχε τέσσερις γιους, το Μιχάλη, το Νίκο, τον Κώστα και τον Ηλία, και δυο κόρες, την Κατερίνα και τη Γεωργία. Όλα τα παιδιά έχουν οικογένειες και ζουν στην Αθήνα και Τρίπολη. Ο Μιχάλης είχε επίσης δύο κόρες, τη Βασίλω που είχε παντρευτεί τον Κώστα Γκούτη και είχαν δύο κόρες, κάτοικοι Πειραιά οι απόγονοί τους. Η άλλη κόρη, η Αγγέλω, είχε παντρευτεί το Θοδωρή Λιατσόπουλο και είχαν αποκτήσει τέσσερις γιους, τον Νίκο τον Ηλία, το Μιχάλη, και τον Παναγή (Μαγιά), και τέσσερες κόρες, την Παναγούλα, τη Φανή, τη Βάσω και την Κούλα. Όλοι οι απόγονοί τους είναι κάτοικοι Αθήνας, εκτός από τα παιδιά του Μιχάλη, που κατοικούν στο Ναύπλιο και Τρίπολη και ο γιος του Νίκου, ο Γιώργος, έχει το μίνι-μάρκετ στο χωριό και τελευταία κατοικεί και στην Τρίπολη. Πρόσφατα πέθανε και το μαγαζί το διατηρεί ο γιός του Γιώργου (εγγονός του Νίκου) Νίκος.

Η γιαγιά μου είχε επίσης τρεις αδελφές, τη Χριστίτσα, τη Γιαννούλα και την Ελένη. Η Χριστίτσα παντρεύτηκε το Θανάση Στρίκο και απέκτησαν ένα γιο, τον Ανδρέα, που κι αυτός είχε ένα γιο, τον Παρασκευά και μία κόρη, τη Χριστίτσα. Ο Παρασκευάς είχε παντρευτεί την Αγγελική Σχίζα (κόρη του Κ. Σχίζα Πετρούλια, εξαδέλφου του παππού μου Ηλία) και απέκτησαν τρεις γιους, τον Ανδρέα, τον Τάσο και το Βασίλη. Η Χριστίτσα έχει το σπίτι διαγωνίως με το δικό μας στο χωριό, είχε παντρευτεί το Νίκο Θ. Σχίζα και έχουν ένα γιο και μια κόρη.

Η Χριστίτσα είχε επίσης τέσσερες κόρες, την Όλγα, την Άννα, τη Ντίνα και τη Μαρία. Η Όλγα είχε παντρευτεί το Γιάννη Κωνσταντόπουλο, δεν είχαν οικογένεια. Η Άννα ήταν παντρεμένη στο Ψάρι με κάποιον Γκιώνη, η Ντίνα είχε παντρευτεί στην Κουκουλίστρα το Νικολάκη Σάλαρη. Και οι δυο αδελφές είχαν αρκετά παιδιά, δε γνωρίζω πόσα και πού ζουν σήμερα οι απόγονοί τους. Η πιο μικρή κόρη της Χριστίτσας, η Μαρία, είχε παντρευτεί το Θανάση Σχίζα (Μπουζή) και είχαν αποκτήσει δύο γιους, τον Παναγιώτη (Τάκη), τον Δημήτρη και μία κόρη, τη Νίτσα. Όλοι έχουν οικογένειες και ζουν στην Αθήνα.

Η δεύτερη αδελφή της γιαγιάς μου, η Γιαννούλα είχε παντρευτεί το Σπήλιο Δημόπουλο και είχαν αποκτήσει τρεις γιους, τον Μαρίνη, τον Κώστα και το Δημήτρη. Είχαν και δυο κόρες, τη Γεωργία και την Ελένη. Ο Μαρίνης είχε παντρευτεί τη Νικολέτα Γιαννοπούλου (επώνυμο που έχει εκλείψει σήμερα από το χωριό μας) και απέκτησαν τρεις γιους και δύο κόρες, το Δημήτρη (σκοτώθηκε πέφτοντας από βράχο 10-12 ετών), τον Κωστή και το Σπύρο, είχαν οικογένειες, οι απόγονοί τους κατοικούν στην Τρίπολη. Οι κόρες του Μαρίνη, η Γιαννούλα και η Δήμητρα ζουν κι αυτές με τις οικογένειές τους στην Τρίπολη. Ο Κωνσταντής ήταν παντρεμένος με τη Γιαννούλα Γ. Παπαγεωργίου και απέκτησαν δύο γιους, το Σπύρο και το Γιώργο και δύο κόρες, την Παναγιώτα και την Γκόλφω. Όλοι ζουν στην Αθήνα. Ο Δημήτρης (έχει πεθάνει) ο τρίτος γιος της Γιαννούλας, υποστράτηγος Ε.Α. της Αστυνομίας είχε παντρευτεί την Τούλα από την Τεγέα και έχει μία κόρη γιατρό και νομίζω και ένα γιο. Η πρώτη κόρη της Γιαννούλας, η Γεωργία είχε παντρευτεί το Γιάννη Γεωργακόπουλο από το Σταυροδρόμι και η δεύτερη η Ελένη είχε παντρευτεί το Γιάννη Μιχαλόπουλο από τα Κακουραίικα και ζουν αυτή και τα παιδιά της στα άνω Πετράλωνα. Τα παιδιά της Γεωργίας δεν γνωρίζω πού ζουν.

Η μικρότερη αδελφή της γιαγιάς μου, η Ελένη, ήταν παντρεμένη με το Θανάση Σχίζα (Κακό) και είχαν δύο κόρες, τη Ντίνα και την Κατερίνη. Η Ντίνα είχε παντρευτεί το Σταύρο Βέργο και είχαν αποκτήσει τρεις γιους, το Γιάννη, συνταξιούχο τραπεζικό, τον Διονύση, Ιερέα, έχει πεθάνει και το Θανάση, συνταξιούχο αστυνομικό. Είχαν και δύο κόρες τη Γεωργία και την Ελένη, που σκοτώθηκε σε ατύχημα σε ηλικία 15 ετών περίπου ΤΟ 1961. Ο Γιάννης είναι παντρεμένος με την Ελένη και έχουν ένα γιο, το Σταύρο, γιατρό και την Παναγιώτα επίσης γιατρό Ω.Ρ.Λ. Ο Διονύσης έχει αφήσει δύο γιους. Ο Θανάσης δεν έχει οικογένεια. Η Γεωργία έχει παντρευτεί τον Κώστα Χρ. Μπόρα και έχουν δύο κόρες, την Ελένη, φιλόλογο και τη Χριστίνα, παιδίατρο. Όλοι είναι κάτοικοι Ιλίου ή Περιστερίου.

Η δεύτερη κόρη της Ελένης είχε παντρευτεί το Γιώργο Σουλελέ, έχω γράψει σχετικά ενωρίτερα, καθότι ο Γιώργος ήταν από το σόι του πατέρα μου.