Αποσπάσματα από το face book  της.

.

15 Μαρτίου 2016

Ξεκινώ άλλη μια ημέρα διδασκαλίας.

 Έχω το… προνόμιο να διδάσκω σε γαλλικό σχολείο του πλούσιου ευρωπαϊκού βορρά, εδώ που τα παιδιά έχουν.... εικοσάευρα για χαρτζιλίκι.... Πως να τους μιλήσω για την κρίση αξιών, για τους χιλιάδες συνανθρώπους μας που είναι θύματα της πολιτικής ανικανότητας και της ανθρώπινης κτηνώδους αδιαφορίας;

 Βρισκόμαστε στο κεφάλαιο «Ανθρωπισμός και Αναγέννηση».  Αποφασίζω να μελετήσουμε την ενότητα:

"Ο άλλος είναι ο βάρβαρος μου;"

 Ανατρέχω σε κείμενα του Γάλλου ανθρωπιστή του 16 ου αιώνα, Montaigne, ο οποίος στηλιτεύει στα δοκίμια του την αποικιοκρατική συμπεριφορά των "πολιτισμένων " Ευρωπαίων απέναντι στους ιθαγενείς της Αμερικής, μετά την ανακάλυψη της από τον Κολόμβο. Γράφει μάλιστα χαρακτηριστικά:

 "πως είναι δυνατόν στις ευρωπαϊκές χώρες οι πεινασμένοι να μην ξεσηκώνονται για να κάψουν τα σπίτια των χορτάτων; Γιατί στις φυλές των ιθαγενών της Αμερικής είναι όλοι χορτάτοι. Εμείς οι Ευρωπαίοι προσπαθούμε να τους διαφθείρουμε.... κλέβοντας τους τις πηγές πλούτου τους!!!"

 Ελπίζω να βρω το κουράγιο να φτάσω μέχρι το τέλος της ενότητας...  Αμήν!

.

14 Μαρτίου· 2016

Δεν μου αρέσει που η χώρα μας δοκιμάζεται τόσο σκληρά από το προσφυγικό, όμως ως άνθρωπος και φιλόλογος ανατρέχω πάντα στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και βρίσκω πάντα απάντηση.

Στην Οδύσσεια του Ομήρου ένα είναι το βαρόμετρο του πολιτισμού ενός λαού, το πόσο φιλόξενος είναι!

Στον ξένο, όποιος κι αν είναι αυτός, πρέπει να δίνεται φαγητό, ρούχα, στέγη και καμία ερώτηση δεν επιτρέπεται για την ταυτότητα του, από φόβο μήπως ο Δίας έχει μεταμορφωθεί σε ξένο επαίτη, εξ ου και ο Ξένιος Δίας...

Ο ανθρωποφάγος Κύκλωπας είναι, ως εκ τούτου, η ενσάρκωση της κτηνωδίας, εν αντιθέσει με την Καλυψώ, που ερωτεύεται και κρατά κοντά της τον Οδυσσέα. Ο ξένος που φιλοξενώ είναι ο Δίας που κατέβηκε από τον Όλυμπο για να δοκιμάσει την ανθρωπιά μου... Είναι η Παναγία που ζητάει στέγη μια κρύα νύχτα του χειμώνα για να φέρει στον κόσμο τον Θείο λόγο.... Τον αρθρωμένο ανθρώπινο λόγο, κοινό πανανθρώπινο χαρακτηριστικό!!

Σαν τον Οδυσσέα είναι και οι πρόσφυγες...
Θα φύγουν..

Αρχή φόρμας

.

Τέλος φόρμας

14 Μαρτίου 2016 

Πολιτική,

 λέξη απολύτως συνώνυμη του πιο ξεδιάντροπου κυνισμού.

 Πολιτικός, άνθρωπος τραγικά προορισμένος να διαψεύδει τον επικό ορισμό του καλού καγαθου άνδρα, που ορίζεται με την απόλυτη συνέπεια λόγων και έργων (αμ' έπος αμ' έργον).

Ως εκ τούτου, η ανθρωπότητα είναι καταδικασμένη στην αέναη αυτοκτονική διάψευση των πάντα λανθασμένων προσδοκιών της, όσο αυτές επενδύονται στους εκάστοτε πολιτικούς, εκλεγμένους με τις δήθεν δημοκρατικές διαδικασίες της έμμεσης δημοκρατίας που μετράει κουκιά, ή καλύτερα της ρεπούμπλικας, με τις στρατιές ψηφοφόρων!.

Η αυτοδιαχείριση, με πρότυπο την αρχαία αθηναϊκή αμεσοδημοκρατία, θα μπορούσε ίσως να κάνει πάλι τον ευρωπαίο, και όχι μόνο, να αναλάβει τις πολιτικές ευθύνες ενός αυθεντικού πολίτη (μέλους της πολιτείας) και να πάψει επιτέλους να είναι ιδιώτης, εξ ου και η λέξη idiot (βλάκας) στα αγγλικά. Ναι!

Είμαστε πολύ γελασμένοι αν νομίζουμε πως ψηφίζοντας... αλλάζουμε πολιτικό ήθος στον τόπο μας, ή πως οι μεν θα λύσουν τα προβλήματα που δεν έλυσαν οι δε...

Θα αλλάζει πάντα ο Μανωλιός και θα βάζει τα ρούχα του (πάντα ίδια) αλλιώς!

Ο φόβος του οστρακισμού, όπως τον επέβαλε η Αθηναϊκή αμεσοδημοκρατία σε όλα τα επικίνδυνα για την πολιτεία «τομάρια», ίσως να ήταν μια λύση κατά της διαφθοράς για την οποία τόσος θόρυβος γίνεται...

.

(ΧΙΜ)

Σημείωση διαχειριστών. Η Ελένη είναι κόρη του αείμνηστου Σερβαίου δάσκαλου και λογοτέχνη Θ. Κ. Τρουπή. Ζει και εργάζεται ως καθηγήτρια στις Βρυξέλλες.


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.