«Το επ’ ημίν, ενόσω ζώμεν,
και αναπνέομεν και σωφρονούμεν,
να μη παύσωμεν πάντοτε,
ιδίως δε κατά τας πανεκλάμπρους ταύτας ημέρας,
να υμνούμεν μετά λατρείας τον Δημιουργόν,
να περιγράφομεν μετ’ έρωτος την φύσιν
και να ζωγραφώμεν μετά στοργής τα γνήσια ελληνικά ήθη»
(Διαχρονικός λόγος Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη)
Βασίλειος Κων/ντή Σχίζας
(ΘΓΤ)
Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.
