Θοδωρή Κ. Τρουπή (Από τη Συλλογή «Επιστολάρια»)

Κοπανάκι, Ιούλιος 1951

(Είναι το λάδι µπόλικο και το ψωµί καθάριο )
Στο Γιώκο Ν. Δάρα

Ζακόνι τόχουνε οι Αρβανίτες,

όταν οι νιόπαντροι χτίζουν κονάκι,
τους χτίστες τους
ταίζουν συντοπίτες
µε ψάρια, κοτερά και κάνα αρνάκι.

 

Του µάστορη το µάγουλο ροδίζει.

Το µαστοροπουλάκι καρδαµώνει.
Κρυφοκαπνίζει ο τριότης και γαµπρίζει
και ράβει το σχισµένο παντελόνι.

 

 

 Απόχηρες απ’ τα γιαπιά περνάνε….

Φέρνουν ρακή, κρασί, καλημερνάνε,

Λένε τα καλορίζικα και τέτοια............

Δεν ξεστοµίζουν τα δικά τους ντέρτια.
Με το Θανάση είναι ξετρελαµένη

η µοδιστρούλα του Παπά, η Ελένη.

Υ.Γ. Μια γλάστρα στο παράθυρο γαρίφαλα γιοµάτη.

 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.