Από το ιστολόγιο του Γιάννη Στ. Βέργου

'

Στον ύπνο μου απόψε με σκούντησε, με τσίκλησε ο παππούς, που είναι εκεί επάνω... στους κόλπους του Αβραάμ, να ξυπνήσω...

Ξύπνα-ξύπνα μου είπε και άκου, να ακούσεις,  να σου πω, να σου τα μολογήσω, για να  τους  τα μολογήσεις...
-Πες τους, σε αυτούς λέω, πως οι κουβέντες που λένε, δεν αλατίζουν...
Πες τους, πως αυτοί τώρα που ήρθανε εδώ, εδώ θα μας μείνουν, αμανάτι.

Μας την είχανε στημένη οι άλλοι, οι πονηροί…

Η φιλανθρωπία του κόσμου είναι καλή και ωφέλιμη!!!..

Αλλά για την μία ημέρα, τις δύο, τις τρεις.

Με την ελεημοσύνη του λαού, θα ανακουφιστούν αυτοί για λίγο. 
Αυτή όμως θαρρεύει και παραθαρρεύει, δεν θεραπεύει.. 

Πες τους.

Να τους μοιράσουν στα χωριά που έχουν ερημώσει, ανάλογα, από τριάντα, σαράντα, πενήντα σε κάθε χωριό, εκεί να κατοικήσουν για όσο χρειαστεί. 
Να τους δώσουν, μία γιδούλα, δύο κοτούλες, ένα ζευγάρι κουνέλια και την ακαλλιέργητη Γη να  την καλλιεργήσουν, να φάνε, για να ζήσουν.
Και πέστε τους, να πουν στους φιλοξενούμενους να σέβονται την φιλοξενία, όσο φτωχική και αν είναι... 
Δεν είναι κατακτητές... 
Μη παίρνουν τέτοιο θάρρος.... 
Δεν θα τους βγει σε καλό... 
Και δεν θα βγει σε καλό σε κανέναν, ούτε στους πονηρούς στους άλλους...
Και προς Θεού, μη τους αφήνετε ασύδοτους, πεινασμένους στις πόλεις... 

Τι θα βρουν εκεί να φάνε;… 

Ο πεινασμένος Θεό δεν έχει, δεν πιστεύει,  δεν λατρεύει.....

Θεός είναι μόνο η πείνα του και ότι του λέει αυτή, θα κάνει...

Μου είπε και τούτο να μη ξεχάσω να σας πω, που ξανά  μας το είχε παραγγείλει…. 

Τα χρόνια που έρχονται θα είναι δύσκολα, μαύρα και αραχνιασμένα και  το παραθάρρεμα δεν πρέπει… δεν ωφελεί κανέναν... 
Όσοι στις πόλεις δεν έχουμε δουλειά και έχουμε τον τρόπο μας, χώμα καλλιεργήσιμο, στα χωριά μας να πάμε. 
Όσο το συντομότερο πάμε, τόσο το καλύτερο… 

Αυτά μου είπε να ειπώ και να μολογήσω… 

Τώρα, σας τα μολόγησα,  σας τα είπα και φύγανε από πάνω μου και αλάφρωσε ο νους μου. 
Την παραγγολή του, την εκτέλεσα. 
Αλάφρωσα!...


Γιάννης Στ Βέργος{Γορτύνιος} 

28.03.2016

.

(ΧΙΜ)


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τη μεγαλύτερη θητεία ως πρόεδρος του Συνδέσμου Σερβαίων έκανε ο γιατρός Ιωάννης Δ. Δημόπουλος. Συνολικά χρημάτισε πρόεδρος 21 χρόνια (1936-1953, 1956 και 1962-1964). Επί προεδρίας του χτίστηκε το σχολείο στο χωριό, συνεχίστηκε το χτίσιμο της εκκλησίας της Κοίμησης της Θεοτόκου και έγινε η διάνοιξη του δρόμου για αυτοκίνητα από το Αγιώργη Σαρά μέχρι το χωριό.