Από το χωριό στον Αγιαντριά.

Απόγευμα προπαραμονής Παναγίας 2007. Εκεί που συζητούσαμε στο προαύλιο της κάτω εκκλησιάς και αγναντεύαμε προς το κατάκωλο, λέει ο ένας: Πάμε αύριο στο παλιόκαστρο; Καημό το έχω να ανεβώ πάνω στο βουνό, δεν έχω πάει ποτέ. Η απάντηση ήταν άμεση και από τους άλλους δύο της παρέας.

Γεωργίου Δ. Βέργου

Στο χωριό μας, γινόντουσαν αρκετές εκδηλώσεις διότι όπως καταλαβαίνετε ήταν ο μόνος τρόπος διασκέδασης.    Αρχίζουμε από τις εκδηλώσεις της αποκριάς, όπου για τρεις εβδομάδες που διαρκούσαν, σχεδόν κάθε βράδυ χόρευαν σε αρκετά σπίτια, πολλές φορές και σε περισσότερα από δέκα, φυσικά είχαμε και αρκετούς γάμους 15-20 ίσως και περισσότερους κάθε χρόνο, όπου οι νέοι και οι νέες του χωριού μας έδειχναν τις χορευτικές ικανότητές τους.  Συνέχεια  είχαμε  την 25^η Μαρτίου, όπου μετά την Εκκλησία αν ο καιρός ήταν καλός και δεν έβρεχε για δύο-τρεις ώρες οι νέοι και οι νέες του χωριού μας το έριχναν στο χορό στο προαύλιο της Εκκλησίας, συνήθως της κάτω Εκκλησίας, της Κοίμησης, διότι ως γνωστό μέχρι που τελείωσε  το χτίσιμό της, το 1957-58, εκκλησιαζόμαστε στη Ζωοδόχο Πηγή.

Από το ιστολόγιο της Μαρίνας Διαμαντοπούλου-Τρουπή

Όποιος είναι τυχερός και κάνει ένα ταξίδι αυτή την εποχή στην ορεινήΑρκαδία  θα νοιώσει την Άνοιξη σ’ όλο της το μεγαλείο. Η φύση θα τον αποζημιώσει δεόντως. Δεν χορταίνει το μάτι του επισκέπτη όταν θαυμάζει το γλυκό και λαμπερό κίτρινο του ανθισμένου σπάρτου που στολίζει τις πλαγιές των βουνών και τις άκρες των επαρχιακών δρόμων. 

Θοδωρή Γ. Τρουπή (Γκράβαρη)

Άποψη του Αρτοζήνου από ΒΔ (από το δρόμο Λευκοχώρι-Λαγκάδια)

Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1950, πριν αρχίσει η ερήμωση της υπαίθρου με την ανάπτυξη της αστυφιλίας, οι κάτοικοι του χωριού επιβίωναν στηριζόμενοι στην πρωτόγονη αγροτική οικονομία και κτηνοτροφία και συμπληρωματικά στις μαστοροδουλειές, όπως του κτίστη, του τσαγκάρη, του σιδερά, του πραματευτή κ.α.

Στην Αρκαδία και πιο συγκεκριμένα στο Φαράγγι του Λούσιου υπάρχουν δύο μοναστήρια που προσφέρουν απόλυτη γαλήνη και μαγευτική θέα.

Η Ι.Μ Προδρόμου και η Ι.Μ Φιλοσόφου θα σας μαγεύουν με την ιδιαίτερη αισθητική τους και αν έχετε την τύχη να βρεθείτε εκεί πρωινές ώρες τότε το μοναδικό πράγμα που θα ακούτε εκτός από το κελάηδημα των πουλιών και τον ήχο από τον ποταμό Λούσιο που ρέει στην βάση του φαραγγιού θα είναι οι προσευχές των μοναχών που αντηλαλούν ανάμεσα στα βουνά και ο ήχος τους ταξιδεύει στον ουρανό.