Με την ευκαιρία του εορτασμού της 25ης Μαρτίου, φέρνουμε στην επικαιρότητα τα ονόματα των 13 Σερβαίων που πρωτοστάτησαν στον απελευθερωτικό μας αγώνα, το 1821. Τα ονόματα αυτά είναι δημοσιευμένα στην εφημερίδα και την ιστοσελίδα του Συνδέσμου και με απόφαση της ΓΣ του Συνδέσμου έχει προταθεί στις Τοπικές Αρχές του χωριού μας να αναγραφούν στο Ηρώο. 

Tο ΔΣ του Συνδέσμου Σερβαίων ολοκλήρωσε μετά πενταετή έρευνα, την εντολή που είχε λάβει από Γενική Συνέλευση για την ανεύρεση των ονομάτων των "πεσόντων πατριωτών", με σκοπό την αναγραφή τους στο Ηρώο του χωριού. Η έρευνα ολοκληρώθηκε και στην Γενική Συνέλευση του Δεκεμβρίου 2008 κατατέθηκε η εντολή με ομόφωνη πρόταση του ΔΣ για αναγραφή 60 ονομάτων, όπως αναφέρονται στους τρεις πίνακες.  Μία προτεινόμενη επιλογή αναγραφής είναι:

Με πρωτοβουλία του Συνδέσμου Σερβαίων και σε συνεργασία με τον δήμο Ηραίας κατασκευάσθηκε στο συνοικισμό Αράπηδες μνημείο προς τιμή των προεπαναστατικών κλεφτών Δήμου και Μακρυγιάννη που, σύμφωνα με ισχυρές ιστορικές μαρτυρίες, κατάγονταν από εκεί. 

Το μνημείο αποτελείται από ένα φυσικό καλαίσθητο βράχο που αποκαλύφθηκε κατά την εκσκαφή για την διαμόρφωση του χώρου, πάνω στον οποίο επικολλήθηκε μια μαρμάρινη πλάκα που αναγράφει τα ονόματα των κλεφτών και το γνωστό δημοτικό τραγούδι του Δήμου. Στον ίδιο βράχο επικολλήθηκε και δεύτερη μαρμάρινη πλάκα με τα ονόματα των πεσόντων στους πολέμους της πατρίδας Αραπαίων. Επτά κυπαρίσσια φυτεύθηκαν πίσω από το βράχο, για να συμβολίζουν τις ψυχές των επτά ηρώων.

Νεαρά παιδιά, στην κεντρική πλατεία του χωριού, πίνουν το αναψυκτικό τους, παίζουν τάβλι και χαρτιά και ζυζητούν.  Μια εικόνα που λέει πολλά και μας κάνει όλους υπερήφανους, για το ενδιαφέρον των νέων για το χωριό των προγόνων τους.

Το καλοκαίρι, ιδιαίτερα τον Αύγουστο, η ζωή στο χωριό παίρνει τελείως διαφορετική μορφή από εκείνη του χειμώνα, που ελάχιστοι μόνιμοι κάτοικοι ζουν σε αναγκαστική μοναξιά. Όλοι σχεδόν οι Σερβαίοι έχουν φτιάξει τα σπίτια τους -σεβόμενοι κατά κανόνα την παράδοση- και σε όλα τα σπίτια κάποιος κοιμήθηκε την παραμονή της Παναγίας. Τα μαγαζιά γεμάτα κόσμο τις ημέρες αυτές και το τσίπουρο, όπως και "τα χαρτιά" στο καφενείο, σε πρώτη ζήτηση.

 Στάθη Δάρα.Όλα είχαν κανονιστεί από προηγούμενες συσκέψεις του ΔΣ και επισκέψεις μας στο χωριό,για την ημερομηνία που θα γινόταν η έναρξητης πολυπόθητης διάνοιξης του δρόμου προς Αράπηδες.

Από τα εγκαίνεια του δρόμου. Στο κέντρο της φωτογραφίας ο πρόεδρος του Συνδέσμου Στάθης Δάρας και αριστερά του ο αντιπρόεδρος Χρήστος Μαραγκός.

Όμως μια τελευταία επαλήθευση θεώρησα ότι ήταν τελείως απαραίτητη. Έτσι λοιπόν πήρα μαζί τον Αντιπρόεδρο του Συλλόγου Χρ. Μαραγκό πρωί Σαββάτου και πήγαμε στη Βυτίνα για να συναντήσουμε το δασάρχη Κολοφούση για να μας στείλει τη μπουλντόζα.

Οι Φράγκοι γαρ εμείνασιν ετότε εις τα Σέρβια (Σέρβου) . . . (Χρονικό του Μορέως).

Χ. Αθ. Μαραγκού, Υποστρατήγου ε.α.

Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους το έτος 1204 μ.Χ. ακολούθησε η διαίρεση του Βυζαντίου:  στις ελληνικές αυτοκρατορίες Νίκαιας και Τραπεζούντος, στα Λατινικά κράτη Κωνσταντινουπόλεως και Θεσσαλονίκης, στο ελληνικό δεσποτάτο της Ηπείρου, στα Δουκάτα Αιγαίου και Κρήτης και μετά την κατάληψη της Πελοποννήσου από τους Φράγκους, στο πριγκιπάτο της Αχαΐας.