Στον ιστότοπο servou lovers  δημοσιεύθηκε από τον Μαρίνο Ι. Ρουσιά,
το παρακάτω απόκομμα, από την εφημερίδα "Φωνή της Γορτυνίας" του 1953.
Πρόκειται για ένα αξιόλογο ντοκουμέντοο, που αφορά
στον πρόεδρο τότε του χωριού,  Ι. Π. Ρουσιά (Ρουσόγιαννη).
Ο Μαρίνος είναι δισέγγονός του. 
ΡΟΥΣΟΓΙΑΝΝΗΣβ
Σχόλιο Συντάκτη. Ο υπογράφων τη νεκρολογία Ι. Δ. Δ ήταν
ο επί 20ετία πρόεδρος του Συνδέσμου μας, 
γιατρός Ι. Δ. Δημόπουλος, 
ο οποίος πρόσφερε, εντελώς ανιδιοτελώς, τεράστιο έργο
στο χωριό και στους πατριώτες (δρόμος, σχολείο, εκκλησία κλπ).
 
Κάνει εντύπωση η φράση του προέδρου, Ι. Ρουσιά,
"Να ιδώ αυτοκίνητο στο χωριό και ας πεθάνω",
που υποδηλώνει το πάθος αυτού του ανθρώπου, για το έργο αυτό. 
 
Το αυτοκίνητο πράγματι ήρθε στο χωριό το 1952 και ο πρόεδρος πέθανε
το 1953, ευχαριστημένος προφανώς από αυτό, αφού αυτό επιθυμούσε.   
Όμως,  "επικράθηκε" γράφει ο γιατρός. Γιατί  τάχα; 
 
(Το σπίτι του Ρουσόγιαννη -με την εντοιχισμένη πλάκα- 
βρίσκεται στην περιοχή  "Ζαχαρού", στην ανατολική είσοδο του χωριού,
και κατοικείται σήμερα από τον εγγονό του,
συνταξιούχο δάσκαλο, Γιάννη Κ. Ρουσιά).
.
Χ. Ι. Μαραγκός

Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.