Στον ιστότοπο servou lovers  δημοσιεύθηκε από τον Μαρίνο Ι. Ρουσιά,
το παρακάτω απόκομμα, από την εφημερίδα "Φωνή της Γορτυνίας" του 1953.
Πρόκειται για ένα αξιόλογο ντοκουμέντοο, που αφορά
στον πρόεδρο τότε του χωριού,  Ι. Π. Ρουσιά (Ρουσόγιαννη).
Ο Μαρίνος είναι δισέγγονός του. 
ΡΟΥΣΟΓΙΑΝΝΗΣβ
Σχόλιο Συντάκτη. Ο υπογράφων τη νεκρολογία Ι. Δ. Δ ήταν
ο επί 20ετία πρόεδρος του Συνδέσμου μας, 
γιατρός Ι. Δ. Δημόπουλος, 
ο οποίος πρόσφερε, εντελώς ανιδιοτελώς, τεράστιο έργο
στο χωριό και στους πατριώτες (δρόμος, σχολείο, εκκλησία κλπ).
 
Κάνει εντύπωση η φράση του προέδρου, Ι. Ρουσιά,
"Να ιδώ αυτοκίνητο στο χωριό και ας πεθάνω",
που υποδηλώνει το πάθος αυτού του ανθρώπου, για το έργο αυτό. 
 
Το αυτοκίνητο πράγματι ήρθε στο χωριό το 1952 και ο πρόεδρος πέθανε
το 1953, ευχαριστημένος προφανώς από αυτό, αφού αυτό επιθυμούσε.   
Όμως,  "επικράθηκε" γράφει ο γιατρός. Γιατί  τάχα; 
 
(Το σπίτι του Ρουσόγιαννη -με την εντοιχισμένη πλάκα- 
βρίσκεται στην περιοχή  "Ζαχαρού", στην ανατολική είσοδο του χωριού,
και κατοικείται σήμερα από τον εγγονό του,
συνταξιούχο δάσκαλο, Γιάννη Κ. Ρουσιά).
.
Χ. Ι. Μαραγκός

Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.