του Δημήτρη Κουκουζή
από το βιβλίο ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΑΛΛΑ ΑΞΕΧΑΣΤΑ.
Τα ήθη και τα έθιμα που αναφέρονται στο δημοσιευόμενο άρθρο είναι παρόμοια με εκείνα του χωριού μας Σέρβου και αυτό είναι φυσικό, αφού το Λευκοχώρι, το χωριό καταγωγής του συγγραφέα και το χωριό μας είναι γειτονικά χωριά της Γορτυνίας.
(ΧΔ)
******************
Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.
