Με το άρθρο μου αυτό,θέλω,να προβληματισθούμε για το μέλλον του χωριού μας,λαμβάνοντες υπ όψιν μας,τα επιτεύγματα της τεχνολογίας,ως πρός την επικοινωνία μεταξύ των μελών της παγκόσμιας κοινότητας,ως πρός την οικονομική και επαγγελματική ανάπτυξη των μελών της,ως πρός την ανάπτυξη των εμπορικών σχέσεων μεταξύ των μελών της,ως πρός την δημιουργία ευκαιριών τουριστικής ανάπτυξης του χωριού μας,ως πρός την επίτευξιν ευημερίας των μελών της κοινότητας των Σερβαίων, ως πρός  την ποιότητα ζωής όλων ,τουλάχιστον κατά το μεγαλύτερο διάστημα του κάθε χρόνου της ζωής μας.

         Είναι  αναντίλεκτον,οτι η δομή της ζωή μας,εδράζεται σε αναφορές επι σταθερών συμβάντων, όπως πχ. η  πατρική οικογένειά μας,ο τόπος  γεννήσεώς μας,η πρώτη σκόπιμη εκπαίδευσή μας στο Δημοτικό Σχολείο,ο Γάμος μας,η γέννηση των παιδιών μας,οι σχέσεις μας με το έτερο φύλο,τα προβλήματα υγείας εκάστου,η κοινωνική και νομική παρέμβαση της Πολιτείας για την ρύθμιση των σχέσων του πολίτη με αυτήν (Πολιτεία), που διαμορφώνουν, τον χαρακτήρα  μας(ηθικό,ενάρετο, επιθετικό,αντικοινωνικό,μοχθηρό) και τον τρόπο σκέψης μας,αλλά και την εν γένει,αντίληψή μας για την ζωή,δηλαδή το ατομικό μας φιλοσοφικό σύστημα περί ζωής και πως πρέπει να διάγουμε αυτήν,την προσωπική βιοθεωρία.

           Σήμερα,εν έτει 2022,αναφερόμενοι, σε γεγονότα και καταστάσεις ,που αφορούν το χωριό,εμείς, οι υποστηρίζοντες την ιστοσελίδα του χωριού μας,απευθυνόμαστε,κατά κύριο λόγο,σε όσους και όσες,γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο χωριό,που, κατά βάσιν,γνωρίζουν πρόσωπα,τοποθεσίες, συνήθειες, ιδιαιτερότητες και συγγενικές σχέσεις,μεταξύ των μελών της Σερβαίϊκης κοινωνίας,τα οποία μέλη,κατά το  85%(Ογδόντα πέντε τοις εκατόν),γεννήθηκαν στο χωριό μέχρι και το έτος 1980 και το 15%(Δέκα πέντε τοις εκατόν),απο το 1980 μέχρι σήμερα(με τελευταίους αυτόχθονες, τα παιδιά   και τα εγγόνια του Δάσκαλου Γιάννη Ρουσσιά,της Βάσως Λιατσοπούλου-Σχίζα και των 2(Δύο) Αλβανών Οικονομικών Μεταναστών).

             Τα γειτονικά,πρός το χωριό μας,χωριά και κωμοπόλεις(Βυτίνα,Δημητσάνα,Καρκαλού,Λαγκάδια, Στεμνίτσα),αν και έχουν υποστεί,ανάλογη δημογραφική  καθίζηση,πρός εμάς,εμφανίζουν σημαντική οικονομική δραστηριότητα,οι μετακινηθέντες κάτοικοί τους, για διάφορους λόγους,στα αστικά κέντρα, παραθερίζουν περισσότερους μήνες του χρόνου στο τόπο που γεννήθηκαν,έχουν  άμεση πρόσβαση σε αγαθά διατροφής ,διασκέδασης,άθλησης και κοινωνικοποίησης,απολαύουν των στοιχείων της φύσεως, έχουν ποιότητα καθημερινής ραστώνης,αποτελούν πόλο έλξης παιδιών και εγγονών,τουλάχιστον για επίσκεψη,χαίρονται το φως του ηλίου,το μυρωμένο αγέρι,το κελάδισμα των πουλιών,τους συγγενείς και φίλους τους,αναβαπτίζονται στις παιδικές αναμνήσεις τους.

           Αυτά που συμβαίνουν στα γειτονικά μας χωριά,συμβαίνουν,  διότι υπάρχουν  κτηριακές και επιχειρηματικές υποδομές,έχει καλλιεργηθεί ένα κλίμα τουριστικής ψυχολογίας και κοσμοπολιτισμού, στους κατοίκους, δημιουργούν προυποθέσεις  ανάπτυξης,δεν φατριάζουν,δεν «ωχαδερφίζουν», ενδιαφέρονται εμπράκτως(οικονομική υποστήριξη),ηθικώς(συμπαράσταση στους πρωτεργάτες) και αξιοποιούν τις ιδιότητες και γνωριμίες που έχουν,έναντι της Πολιτείας.                                                          Αφού εκτιμήσουμε τα παραπάνω,εμείς, ως Σερβαίοι,για  να συντηρήσουμε,οτι ,μέχρι σήμερα, ωφελεί την μικρή μας κοινωνία και για να επανακαθορίσουμε τις συντεταγμένες ανάπτυξης του χωριού μας και, μέσω αυτού, ημών,επειδή κατά μόνας,αδυνατούμε να επιφέρουμε αποτελέσματα ανάταξης δεδομένων,οφείλουμε να στραφούμε στην συλλογική  συνείδηση και προσπάθεια,στην συλλογική επιτυχία ή αποτυχία,των τολμημάτων μας,στις ομαδικές προσπάθειες και προσφορές ,με κόστος ατομικό και  ομαδικό.Οταν αναφέρομαι σε συλλογική προσπάθεια,δεν εννοώ τον «Σύνδεσμο των απανταχού Σερβαίων Αθηνών και Πειραιώς»,ο οποίος είναι  ένα Πολιτιστικό μη κερδοσκοπικό συλλογικό  σωματείο,αλλά ένα νέο συλλογικό όργανο κερδοσκοπικού χαρακτήρα,που θα μπορεί,να ασκεί,οικονομικές δραστηριότητες,επιχειρηματικού χαρακτήρα,του οποίου τα κέρδη ή οι ζημίες,θα επιμερίζονται στα μέλη –μετόχους.

              Η Δημογραφική καθίζηση των χωριών,η ανυπαρξία οικονομικής ,πνευματικής και κοινωνικής δραστηριότητας,δεδομένου οτι οι , έντονα συναισθηματικοί ,δεσμοί των κατοίκων με το χωριό, αφορούν,κατά κανόνα,τους μεγάλους σε ηλικία πατριώτες,οφείλεται, πρωτίστως,στο αίσθημα ανασφάλειας,αυτών,είτε ως πρός το θέμα της υγείας,είτε ως πρός το θέμα της σωματικής ακεραιότητάς τους,είτε ως πρός το θέμα της οικονομικής ευρωστίας  τους,είτε,εν κατακλείδι,στην αδυναμία που επάγεται το ακάθεκτον γήρας,με συνέπεια,αν και επιθυμούν να πάνε δυο-τρείς μήνες το καλοκαίρι στο χωριό,να μην πηγαίνουν,ούτε,μια εβδομάδα.

             Για να εξαλείψουμε το αίσθημα της ανασφάλειας,αυτού του είδους,αλλά και κάθε είδος ανασφάλειας,προτείνω,αντί να υπερηφανευόμαστε,οτι  απο το χωριό μας  ασκούν την Ιατρική,περίπου 100 Σερβαίοι,να  συμφωνήσουν μεταξύ τους,οι ιατροί, σε εθελοντική βάση και εκ περιτροπής, κατα εβδομάδα  ή  δεκαπενθήμερο,να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους,στους συμπατριώτες μας και έναντι συνδρομής, απο όλους τους πατριώτες,που δύνανται,να αγοράσουμε ενα απινιδωτή,για απευκταία καρδιολογικά  προβλήματα.Εν ανάγκη,ας υπάρχει,αμοιβή ιατρική,αλλά συμβολικού,μικρού τιμήματος.Είναι ευνόητο οτι όλες οι ειδικότητες των ιατρών,θα χρειαστεί να προσφέρουν τα κατ αυτούς.

               Για να αυξήσουμε την κινητικότητα,πρός το χωριό και απο το χωριό,για είδη πρώτης ανάγκης πχ. τρόφιμα,θα συμπράξουμε σε συνεταιριστικό ,αναλογικό ή ομαδικό ή εταιρικό  κερδοσκοπικό σχήμα, ούτως ώστε,με αγορές χαμηλού κοστους,να υπάρχει διάθεση αγαθών με χαμηλό κέρδος,αλλά κέρδος,που θα επιστρέφει,στους καταναλωτές  συνεταίρους,για να αποφεύγονται οι προμήθειες, καταναλωτικών  αγαθών,απο τα μεγάλα αστικά κέντρα,εις βάρος του χωριού μας και μάλιστα οι προμήθειες,θα μπορούν να γίνονται  καθ όλη την διάρκεια του χρόνου,απο το χωριό,με παράλληλη εκδρομή  σε αυτό. Η κινητικότητα, θα αφορά τους πατριώτες κατά κύριο λόγο,αλλά και τους επισκέπτες τουρίστες(εσωτερικός τουρισμός),εφ όσον σε εταιρική και πάλι βάση,θα αξιοποιήσουμε το σχολείο ως ξενοδοχειακή μονάδα,ενδεχομένως και ενοικιαζόμενα δωμάτια,υπό την προυπόθεση,οτι ο επισκέπτης,θα δύναται να έχει,τροφή και διασκέδαση,η οποία θα προκύψει,απο αξιοποίηση,της φυσικής ομορφιάς και της ανεμποδιστης θέας,πρός το Ιόνιο πέλαγος(Ζάκυνθος),απο το ύψωμα του Αγίου Αθανασίου,απέναντι,στο χωριό.

              Στο ύψωμα του Αγίου Αθανασίου,με την βοήθεια της τεχνολογίας,σήμερα,μπορούμε να δημιουργήσουμε κέντρο φαγητού και διασκέδασης,είτε  με προκάτ ακίνητο,είτε λυόμενο,που θα λειτουργεί,με ηλιακούς συσσωρευτές ή φωτοβολταϊκά και επικουρικά, με ηλεκτροδότηση.Την πελατεία,θα την εξασφαλίσει,ένας καλός μάνατζερ,η διαφήμιση του τοπίου και των προσφερομένων υπηρεσιών,αλλά και των ξενοδοχείων ύπνου ,των παρακειμένων  μονάδων,στα γειτονικά χωριάμας. Το εγχείρημα χρειάζεται εμπνευστή,τόλμη,αποφασιστικότητα,διάθεση προσφοράς χρήματος,αναλογικά και πίστη σε μακροημέρευση του επιχειρείν,διότι το χωριό μας,δεν υπολείπεται σε καλλονή,των γειτονικών μας θερέτρων.

           Η συνεταιριστική-συλλογική μας δράση,δεν είναι περιοριστική,στις δικές μου σκέψεις,μπορεί να εξακτινωθεί και σε άλλες δραστηριότητες,αρκεί οι  ιδέες πρός υλοποίηση,σήμερα, που υπάρχει δυνατότητα προσφοράς εργασίας,χωρίς παρουσία, στις  εγκαταστάσεις της εργοδοσίας και μη μετακίνηση του εργαζομένου,να  εφαρμόζονται,άμεσα ,τάχιστα και επικερδώς,άλλως, ο χρόνος απραξίας,είναι επιζήμιος,στο επιχειρείν.

            Το χωριό,είναι για μας που γεννηθήκαμε εκεί,το λίκνο της ζωής μας και ενδεχομένως για πολλούς και ο τάφος μας ,ταυτόχρονα,είναι η συμπυκνωμένη χωροταξική και συναισθηματική αφετηρία μας,για το ταξίδι της ζωής,ο εκφορτιστής των επωδύνων σκέψεών μας,η πλέον άδολη επιθυμία μας να το επισκεφθούμε,κάθε στιγμή.

           Μήν ξεχνάμε,ότι παιδιά της συλλογικής προσπάθειας,είναι ο δρόμος Σαρρά-Σέρβου,η ύδρευση του χωριού απο την Κοκκινόβρυση,ο δρόμος Σέρβου-Αράπηδες και όσα η συλλογική ευγένεια των Σερβαίων,δια του συλλόγου Αθηνών-Πειραιώς,διαχρονικά,προσπόρισε στο χωριό και τους αδυνάτους χωρικούς του.

            Σήμερα,θα ξεκινήσουμε, απο καλύτερους πνευματικούς ορίζοντες, σε πιό ορατούς στόχους,απο καλύτερη οικονομική αφετηρία έκαστος,σε προσμετρήσιμους οικονομικούς στόχους,απο απροσδιόριστη ατομική ευθύνη,για το χωριό,σε συγκεκριμένη συλλογική ευθύνη,για όλους μας.

                                                                                                                   Σας ευχαριστώ.

                                                                                                      Εν Γαλατσίω Αττικής,23 Μαϊου  2022

                                                                                                      Αθανάσιος Κων. Γκούτης

................................................................................................................................................................................................................................

 Διευκρίνηση  από τη διαχείριση της ιστοσελίδας.

Τις προτάσεις σας μπορείτε να τις στείλετε στα μέλη της Επιτροπής Διαχείρησης Ιστοσελίδας. 

Θα δημοσιευθούν σε ξεχωριστό άρθρο, ως απάντηση στο παρόν άρθρο: π.χ.

Ο πατριώτης  ...Σερβαίος ΑΒ...  απαντάει στο άρθρο του Αθ. Γκούτη.

 

(ΧΙΜ)


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.