Διατελών, από της χθεσινής ημέρας, υπό το κράτος της απρόσμενης και αιφνίδιας απώλειας, της μεταστάσης πλέον, αγαπημένης μας Κατερίνας Δ. Βέργου, εμβρόντητος, σοκαρισμένος και άφωνος, θα προσπαθήσω να αποδώσω, όπως εγώ προσέλαβα μέσα από την διαδρομή της φιλικής (με Φ κεφαλαίο), σχεδόν τριακονταετούς επικοινωνίας μας και της πεντηκονταετούς, ως συμπατριωτών, συνολικής γνωριμίας, το ήθος, την εμβρίθεια, το εύρος των γνώσεων, την αγχίνοια, την καλλιέπεια, την επιστημοσύνη του αντικειμένου των σπουδών της, την εύορκο εξάντληση της θητείας της στο ΙΓΜΕ, την πολυεπίπεδη γνώση της επί παντός του επιστητού, την γλωσσομάθειά της, την ευπροσηγορία της προς άπαντας, τον πολυπολιτισμό της ως πολυταξιδεμένης και προ πάντων, την ένθερμη και έμπρακτη αγάπη της στην εύρυθμη λειτουργία της οικογενείας, πατρικής, ιδίας και των θυγατέρων της, έως αυτοθυσίας.
Η Κατερίνα ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος και η εξαίρετος φύσις της, ως ανθρώπου, κατεδείχθη από τα μικρά της χρόνια, όταν ήταν μαθήτρια Δημοτικού στο χωριό μας. Επειδή το επίπεδο των γνώσεών της ήταν ανώτερο της ηλικίας της και ο Δάσκαλος την εδίδασκε με τους μαθητές της επόμενης τάξης, έναντι των συνομηλίκων της, είχε ως αποτέλεσμα, μερίμνη κάποιων καλοθελητών γονέων, να μη προαχθεί και να ξαναφοιτήσει, στην ίδια (την κανονική για την ηλικία της) τάξη. Το γεγονός αυτό ήταν η πρώτη απογοήτευση της Κατερίνας, για τον όμορφο κόσμο που ζούμε!
Αριστούχος, απολυθείσα του Δημοτικού, εφοίτησε, δύο χρόνια νομίζω, στο Γυμνάσιο Δημητσάνης, όπου και εκεί αρίστευσε. Τα επόμενα δε Γυμνασιακά χρόνια εφοίτησε σε Γυμνάσιο στου Ζωγράφου Αττικής, αφού μετεγκατεστάθησαν οικογενειακώς εκεί, όπως τότε έκαναν και άλλοι συμπατριώτες μας.
Περατώσασα τις Γυμνασιακές σπουδές της και επιτυχούσα στις εισιτήριες εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο, εισήχθη στην Γεωλογική Σχολή και αποφοιτήσασα σταδιοδρόμησε στο ΙΓΜΕ, από το οποίο και συνταξιοδοτήθηκε, ενώ κατά την διάρκεια της σταδιοδρομίας της συμμετείχε σε πολλές αποστολές του ΙΓΜΕ (ερευνητικές), τόσο του εσωτερικού, όσο και στο εξωτερικό.
Στο ΙΓΜΕ συνυπηρετούσε με μια συμμαθήτριά μου από το Γυμνάσιο Λαγκαδίων και εξ αφορμής αυτής της συνύπαρξης (των κοριτσιών), δημιουργήθηκε και η φιλία μου με την Κατερίνα, που διήρκεσε τόσα χρόνια, σπάνια για το είδος της, εχέμυθη και πραγματική, που πολλοί λίγοι από τους συμπατριώτες μας, την γνώριζαν.
Η Κατερίνα, ήταν ταγμένη, να υπηρετεί το θεσμό της οικογένειας, με άψογη συμπεριφορά στους γονείς της (κατά την μακρά περίοδο της ασθενείας τους) και όχι μόνο κατ αυτήν, με απόλυτο σεβασμό, αλλά και στους συγγενείς, είτε από την πλευρά του πατέρα της, είτε από την πλευρά της μαμάς της, πολύ δε περισσότερο στην οικογένεια που δημιούργησε η ίδια, αποκτήσασα δύο υπέροχες κόρες και τέσσερα εγγόνια. Γι αυτό (ένεκα της πεποιθήσεώς της στο θεσμό της οικογένειας), το διαζύγιό της ήταν η καταλυτική καμπή στην πορεία της ζωής της, όπως και σε κάθε άνθρωπο, κάθε σημαντικό και μοναδικό γεγονός.
Η συμπατριώτισσά μας είχε πλούσιο εσωτερικό κόσμο, ευρύτητα πνεύματος, με το οποίο προσέγγιζε κάθε θέμα ή πρόβλημα, σαφή εικόνα των ανθρωπίνων, επεδείξατο ήθος και διαγωγήν κοσμιωτάτην, εδίδαξε ήθος και αρετήν.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ, τις ατελείωτες ημέρες και ώρες του εγκλεισμού, λόγω COVID-19, που μόνο τηλεφωνικά ενημερωνόμαστε για την κατάστασή μας και για τα τεκταινόμενα στο χωριό και τον κόσμο, την αγωνία της για τα εγγόνια της και τους γονείς τους.
Με τίμησε με την φιλία της, τα «μυστικά» μας θα παραμείνουν μυστικά, η αρετή και το ήθος της φάρος, διότι, κατά το αρχαίον: «Αρετή καν θάνη τις, ουκ απόλλυται, ζη δ΄ουκέτ΄ όντος του σώματος...».
Κ α λ ό τ α ξ ί δ ι, α γ α π η μ έ ν η μ α ς.
Εύχομαι εξ ύψους παρηγοριά, στις αγαπημένες σου Θυγατέρες, Έλλη και Γεωργία, στα αγαπημένα σου εγγόνια, Μυρτώ, Αχιλλέα, Σταμάτη και Άγγελο, στους γαμπρούς σου Κώστα και Γιάννη, στα αδέλφια σου, Γιώργο, Μαρία, Γιάννη και τις οικογένειές τους, την καλύτερη, από το Γυμνάσιο, φίλη σου Έφη και τον κουμπάρο σου και συνάδελφό σου Ανδρέα.
Εκεί που πηγαίνεις θα συναντήσεις την Γεωργία, την κοινή μας φίλη, είμαι σίγουρος ότι θα συνεχίσετε τις συζητήσεις μας, αλλά θα έχετε «άλλα μυστικά», ανωτέρας τάξεως.
Α ι ω ν ί α σ ο υ η μ ν ή μ η !
Γκούτης Αθανάσιος
