Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος γιορτάσαμε τη γιορτή του Αγίου Κωνσταντίνου στο χωριό μας. Την παραμονή της γιορτής, το απόγευμα, εψάλη ο εσπερινός από τον παπά-Σωτήρη. panigiri_ag_konst_2Στη συνέχεια ο Φώτης Παναγόπουλος, ως γνήσιος αντιπρόσωπος της τοπικής παράδοσης και η παρέα του, είχαν ετοιμάσει την παραδοσιακή βραστή γίδα και όλοι οι παραβρισκόμενοι κάτω από την αιωνόβια δρυ του χωριού (το δένδρο, όπως την λένε οι Αραπαίοι), στο ειδυλλιακό ηλιοβασίλεμα του Κατάκολου, ικανοποίησαν τις γαστρονομικές τους ορέξεις με κρασί κοκκινέλι.

Την επόμενη, ανήμερα της γιορτής του Αγίου, ο παπά-Σωτήρης λειτούργησε τη Θεία Λειτουργία. Η προσέλευση των πατριωτών δεν ήταν η αναμενόμενη, από το γεγονός ότι λίαν προσφάτως μεσολάβησαν θάνατοι. Eυχόμαστε ο Θεός να τους αναπαύσει, ενώ κάποιοι συμπατριώτες μας αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, τα οποία ευχόμαστε να τα ξεπεράσουν γρήγορα και σύντομα να είναι κοντά μας και να γιορτάζουμε όλοι μαζί. Από τους θεσμικούς παράγοντες του τόπου μας παρευρέθη ο αντιδήμαρχος Θάνος Μπόρας, ο οποίος μας τίμησε με την παρουσία του. Για άλλη μία φορά ο Φώτης και η παρέα του είχαν ετοιμάσει πεντανόστιμους μεζέδες σε συνδυασμό με σαλατικά και κρασί κοκκινέλι που όλοι απολαύσαμε. Τέλος ο Λοχίας δώρισε μία κατσίκα που κληρώθηκε στον Γιώργο Μπουρνά, ο οποίος θα τη μεγαλώσει και ζητάει κάποιον να έχει άλλη μία να τη σμίξουν, να γίνουν σέμπροι.

Ευχόμαστε σε όλους τους πατριώτες και του χρόνου με υγεία, να γιορτάσουμε τον Άγιο και πάλι.

Ιωάννης Χρονόπουλος


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.