Κανονικά, ο άνθρωπος πρέπει, όσον αφορά την καρδιά, να ζει πάνω από τα 85 χρόνια. Με τη συνηθισμένη καρδιολογική εξέταση που κάνουμε, ενώ GIANNIS SERBOYφεύγουμε ευχαριστημένοι, δεν ξέρουμε με βεβαιότητα πώς είναι οι αρτηρίες, που τροφοδοτούν την καρδιά, ούτε πότε θα πάθουμε καρδιακό επεισόδιο.

Ο θάνατος έρχεται, όταν βουλώσουν οι αρτηρίες της καρδιάς. Επομένως, πρέπει να ξέρουμε αν έχουμε φραγμένες αρτηρίες.

 

Οι εξετάσεις που κάνουμε συνήθως σε καρδιολογικό έλεγχο είναι: To ηλεκτροκαρδιογράφημα που βοηθάει πολύ λίγο στην πρόληψη του εμφράγματος. Το περίφημο TRIPLEX που γίνεται σε όλους, αλλά δεν βλέπει καθόλου τα αγγεία της καρδιάς. Το test κοπώσεως δεν γίνεται σε μεγάλες ηλικίες και όταν γίνεται δεν ολοκληρώνεται, και γίνεται αναξιόπιστο, και μας καθησυχάζει χωρίς να μας εξασφαλίζει. Το νεώτερο echo stress πιθανώς να μας δείξει έμμεσα αν υπάρχουν φραγμένες αρτηρίες.

Οι προηγούμενες εξετάσεις λένε, εφόσον γίνουν όλες, ότι κάτι πιθανώς να γίνεται ή να μην γίνεται στην καρδιά και για αυτό είναι πιθανό να εγκαταλείψουμε τον κόσμο αυτόν πρόωρα, και χωρίς να το θέλουμε.

Η μόνη αναίμακτη εξέταση που δείχνει τα αγγεία της καρδιάς είναι η ΑΞΟΝΙΚΗ ΣΤΕΦΑΝΙΟΓΡΑΦΙΑ. Είναι μία απλή αξονική που κρατάει 10 λεπτά. Με μικρό κόστος, μας φωτογραφίζει τις αρτηρίες της καρδιάς και μας δείχνει αν είναι και πόσο είναι βουλωμένες, και αν χρειαστεί, να τις ξεβουλώσουμε και να ζήσουμε όσο θέλουμε.

Η καρδιά είναι μια μηχανή που, αν παίρνει αίμα από τις αρτηρίες της, δεν σταματάει να δουλεύει.

Μετά από αυτά που ανέφερα, καταλαβαίνει κανείς ότι, για την καρδιά δεν χρειάζεται διάγνωση με ερωτηματικά και αμφιβολίες, αλλά πρέπει να ξέρουμε ακριβώς τι έχουμε και τι με βεβαιότητα θα κάνουμε. Αλλιώς, θα πληρώσουμε το τίμημα με τη ζωή μας.

Ιωάννης Ν. Δημόπουλος
καθηγητής καρδιολόγος-παθολόγος

(ΘΓΤ)

 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.