Με ερωτούν και με ξαναρωτούν, απεγνωσμένα, απελπισμένα, φίλοι, συγγενείς, γνωστοί και άγνωστοι, περαστικοί, διαβάτες, νομίζοντας πως και εγώ από αυτά ξέρω…. 

Τι θα γίνει, θα σωθεί η Πατρίς;… 
Θα ζήσουν τα παιδιά μας και  με τα εγγόνια μας τα γεννησιάρικα που κλαίνε; Χωρίς φαγί, τι θα γίνει; 
Θα γίνει κάτι, ή θα απογίνουν; 
Και ποιος φταίει για το κατάντημα μας;  
Και για την συμφορά που ήρθε στα παιδιά μας; 
Και εγώ, σαν να είμαι ο φταίχτης,  με σκυμμένο το κεφάλι αυτά τα λίγα λόγια λέγω:
-Άκου φίλε μου, με προβλημάτισες  
Tι να σου ειπώ;… 
Αυτό  που με ρωτάς είναι δίλημμα και δόλωμα… αντάμα!...  
Είναι το απορίας άξιον!…  
Κάποιος παππούς τότε στο χωριό,  την φυλλάδα, με τον ποινικό το νόμο και το σύνταγμα, το είχε πάντα πρόχειρο στο παραγώνι, στην θουρίδα…. 
Και μέσα, τα καπνισμένα γράμματα λέγανε...  
-Τι;... Τι;...

 

-Αν ο πολίτης ειπεί, δηλώσει ψέματα, στο Κράτος, στην κυβέρνηση, στους δημόσιους φορείς ανάλογα, αυτό θεωρείται και είναι και μέχρι κακούργημα. 
Και πάει στην καρμανιόλα!… 
Αν ειπεί ψέματα ενώπιον δικαστηρίου, έχει ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι μηνών και τιμωρείται ανάλογα από τον ποινικό το  νόμο… 
Και πολύ καλώς!...  
Για να σταθεί  και να προκόψει η κοινωνία… 

 
Ο παππούς όμως, συχνά, σιγά-σιγά, στο παραγώνι, στην φωτιά, μονολογούσε και έλεγε:
Εάν το ψέμα είναι μεγάλο και αυτός που το λέει είναι  τρανός, μεγάλος, στην τρανή τη θέση και από μεγάλο τζάκι, επώνυμος που λένε και από το ψέμα, την λαμογιά, τα σελέμικα είναι πολλά, έχει μεγάλο οικονομικό όφελος, [και τον διάφορο είναι τρανό], τότε πολλοί από τους γύρω, τριγύρω πονηρούς, πολλά ή λίγα θα φάνε!... Αυτοί αμέσως το κλίμα, προς όφέλεια του θα διαμορφώσουν!... Τότε οι μεγάλοι ποινικολόγοι θα βρουν τα κόλπα...
Με μάρτυρες καλούς, πιστικούς, θα προσπαθήσουν  να πίσουν τους δικαστές να τον απαλάξουν... Πάντως όπως λέγεται και αλήθεια είναι... Αυτός στα μαλακά θα πέσει!... Στην κοινωνία αθώον θα τον αποδώσουν!...
Και μετά, αν όχι όλοι, οι περισσότεροι, θα τον ειπούν, τον λένε έξυπνο, πετυχημένο!... Θα του αποδώσουν τα εύσημα!... Και τίς τρανές, τις θαλερές τις δάφνες!... 

Εάν η κυβέρνηση , οι πολιτικοί ηγέτες, οι πολιτικοί, οι βουλευτές, οι πολιτευτές ειπούν δημόσια στον πολίτη, στο λαό, ψέματα και τον παραπλανήσουν και σε λάθος δρόμο τον οδηγήσουν και πάθει αποδεδειγμένως ο πολίτης, ο κόσμος, η κοινωνία ζημιά μεγάλη,  η πράξη αυτή του ψεύδους,  της παραπλάνησης, από τους ηγέτες, τους πολιτικούς, όλων των αποχρώσεων, αιτιολογείται  με την λέξη Πολιτική…. [Πολιτικό έγκλημα!...] 
Η πολιτική και οι πολιτικοί, δεν έχουν καμία ευθύνη!... 
Και αυτό λέγεται πολιτική πράξη και κατηγόρια, μήνυση, ποινικοποίηση, δεν παίρνει. 
Και ο πολιτικός αυτός, που τέτοια κάνει, γίνεται και υπουργός ακόμα της δικαιοσύνης!... 
Και για άϊντε εσύ μετά, ξαγκίστρωνε, να βρεις από τέτοιους,  από αυτούς, το δίκιο σου!... Την άκρη!... 
Αν ειπείς  κουβέντα για αποζημίωση, μπορείς να βρεθείς κατηγορούμενος ή και κάπου αλλού… 
Δίκιο, αποζημίωση, δεν παίρνεις!... 
Ο Θεός, η κάποιος άλλος… να σε φυλάει από τέτοια και από δαύτους!... 
Καλά ξεμπερδέματα...

Και μείνε άνθρωπε μου, κάλιο με την απορία σου… 
Περισσότερα μη μου γυρεύεις…  
Μη μπλέκεις με τα τέτοια και με δαύτους, δεν θα βρεις την άκρη… 
Νομικός εγώ δεν είμαι, και τέτοιες ερωτήσεις μη μου κάνεις,!... 
Δεν μου κόβει περισσότερο το νιονιό μου!... 
Μην ειπώ το κάτι τις, το πάρα πάνω και βρω  και τον μπελά μου… 
Λεφτά τώρα, δεν έχω… 
Πλήρωσα σαν καλός πολίτης μέχρι τώρα, όλους τους φόρους, τα χαράτσια,  για να σηκωθεί, για να σωθεί, η Πατρίδα!... 
Που την γκρεμίσανε οι άλλοι… 
Αυτοί δεν είναι οι εξωτερικοί οχτροί , αλλά οι εδώ, οι τρανοί, οι μεγάλοι!...  
Από εδώ και πέρα, θέλω, δεν ξέρω, αν θα μπορώ να πληρώνω… 
Την Πατρίδα να σηκώνω…  
Μακάρι!…  
Δεν με φτάνουν τώρα ούτε… για… και όχι για δικηγόρους... 

Οι πολιτικοί, οι νομικοί, οι διανοούμενοι, δικό τους νομίζω πως είναι το θέμα. Τους το θέτω!... 
Έχουν οι πολιτικοί ευθύνη για το τι λένε και τι κάνουν;… 
Που παραπλανούν τον Λαό, τον παρασύρουν;… 
Και τον ρίχνουν, κάθε τόσο, στην λούμπα;… 
Ας απαντήσουν… 
Τους το έθεσα!.....  

Περίμενε… Περίμενε!.... 
Να περιμένουμε μαζί,  και για αυτό, μαζί με τα άλλα!...  
Τα μικρά και τα μεγάλα!...  
Αφουγκράσου!...Αφουγκράσου!... Που ακούς καλύτερα… 
Θα σωθεί η Πατρίς;… Και ο Λαός;… 
"Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιότερων εστίν η πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρά Θεοίς και παρ' ανθρώποις τοις νουν έχουσιν".  
Αυτοί έχουσιν νουν;…   
Προσοχή!... Προσοχή!.. 
Στήσε αυτί… 
Αφουγκράσου, αφουγκράσου!….  
Και αν ακούσεις κάτι τις, και το καταλάβεις,  το λες και σε μένα!...  
Να χαρώ!.. 
Θα χαρώ!.. 
Τα ακούς;… Τα ακούς;… 
Μη με ξεχάσεις…. 

Γιάννης Στ Βέργος {Γορτύνιος}

Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.