 |
|
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Κι αυτοι που διαβηκαν το δειλινο σκυφτοι, ηταν ωραιοι γιατι ειχαν νικηθει.
φωτογραφια Στεφανος Καλαμαρης
|
 |
|
... ο ψαρας που ανεβασε κι εριξε παλι πισω στους καιρους τον Παραδεισο ...
|
 |
| ... μη με διαβαζετε οταν δεν εχετε μαντεψει τη δυναμη που κανει την αγαπη εφαμιλλη του θανατου... ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ Ζεφυρος και Υακινθος - ( Ο φτερωτός Ζέφυρος, θεότητα του δυτικού ανέμου απαγάγει τον Υάκινθο. Ερωτευμένος μαζί του, κρατά σφιχτά το παλληκάρι στην αγκαλιά του ) Αττικη κυλιξ περι το 490 π.Χ. Δουρης εγραφσεν MFA BOSTON Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία, η Μούσα Κλειώ ειρωνεύτηκε την Αφροδίτη για τον έρωτά της για τον Άδωνη. Η θεά θύμωσε, την καταράστηκε και την έκανε να γεννήσει τον Υάκινθο, που έγινε ερωμένος του ποιητη και μουσικου Θάμυρη, του πρώτου στο ανθρώπινο γένος εραστή αγοριών. ( πρῶτος ἀρξάμενος ἐρᾶν ἀρρένων ) Ο Λουκιανός μας μεταφέρει την παράδοση του καιρού του, περιγράφοντας τον Υάκινθο σαν έναν από τους πιο ωραίους άντρες της εποχής του. Νέος έκπαγλου καλλονής ο Υάκινθος, δεν άργησε να γίνει περιζήτητος ανάμεσα σε θνητούς και αθάνατους. Ο Ζέφυρος, θεότητα του δυτικού άνεμου, ήταν ένας από του θεούς που ερωτεύτηκε τον Υάκινθο. Αλλά τον Υάκινθο ερωτεύτηκε παράφορα και ο θεός Απόλλων και ο μικρός Υάκινθος με τη σειρά του ανταποκρίθηκε στα αισθήματα του θεού. Έτσι ο Απόλλωνας κατέβαινε συχνά στις όχθες του Ευρώτα, κυνηγούσε μαζί του και τον εξασκούσε στην τοξοβολία, στο πέταγμα του δίσκου, αλλά και στη λύρα. Αλλά όχι μόνο αυτό. Ερωτευμένος με τον νέο, ο Απόλλωνας δε θα διστάσει να του διδάξει πράγματα που οι άνθρωποι ως τότε δε γνώριζαν, όπως, τη μαντική, και την πάλη. Μια μέρα όμως εκεί που ο Απόλλωνας πετούσε το δίσκο, και ο Υάκινθος τον έπιανε με τα χέρια του και τον έφερνε πίσω στον αγαπημένο του, ο αντίζηλος του Απόλλωνα Ζέφυρος, φύσηξε και έστρεψε το δίσκο να πέσει στο πρόσωπο του Υάκινθου τραυματίζοντάς τον θανάσιμα. Ο Απόλλωνας βρήκε τον αγαπημένο του να ψυχορραγεί και το χώμα τριγύρω ποτισμένο από το αίμα του νέου. Δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα παρά να τον πάρει στην αγκαλιά του ώσπου να ξεψυχήσει. Στη συνέχεια έσκαψε με τα ίδια του τα χέρια και έθαψε το σώμα του αγαπημένου, αλλά θέλησε να τον κρατήσει για πάντα κοντά του. Έτσι από το αίμα του νέου, με τη θέληση του θεού, φύτρωσε γύρω από τον τάφο ένα λουλούδι που πήρε το ίδιο όνομα με το νέο, Υάκινθος. |
 |
|
ΟΙ ΕΚΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΘΡΥΛΙΚΟΥ ΖΑΜΒΕΖΗ
Πολλες φορες σκεφτομαιπως ητανε να ταξιδεψω σε μακρινα μερη, στη Θαλασσα των Σαργασων, ας πουμε, ή στο Ματσου Πιτσου, ή στις εκβολες του θρυλικου Ζαμβεζη, και σε αλλα παρομοια, ωστοσο δεν το καταφερα, προφανως ημουν καμωμενος για πιο λιγα, ασημαντα και αχαρα και πεζα (για να θυμηθω των Καβαφη). Κι ετσι σε αυτα τα τετριμμενα περιοριστηκα: πηγαμε τα ραντεβου μας στα λουναπαρκ, στους σινεμαδες με τον πολυ κοσμο, και σε προκυμαιες απο επαρχιακες πολεις οπου πλανοδιοι εψηναν καλαμποκια, και καποιο μεσημερι μου εφτιαξες σπιτικη λεμοναδα κι εγω καθως την επινα ειδα το σημαδι απο τα δαχτυλα σου πανω στο παγωμενο ποτηρι διχως τοτε να μπορω να καταλαβω πως αυτο το δικο σου χναρι ητανε για μενα η Θαλασσα των Σαργασων και το Ματσου Πιτσου και οι εκβολες του θρυλικου Ζαμβεζη. ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ |
 |
|
Τάσος Λειβαδίτης Και νάμαι τώρα διασχιζοντας το Απειρο πιο αναλαφρος απ' τους τρελους και τα παιδια.
Η ελξη της γης δεν ειναι παρα τα χερια αυτου του τερατος που λεγεται χωμα. Μα, να, η ταχυτητα ξυστριζει το πετσι μου απ' την κοπρο της βαρυτητας, ενω σκυμμενα πανω μου τα ουρανια σωματα σα νυστερια χειρουργουν το αποστημα της προιστοριας μου. ζωγραφικη Joseph Mallord William Turner |
 |
| Λουλούδια κερασιάς στο βραδινο ουρανο κι αναμεσα τους ενα μελαγχολικο -ετοιμο-αυριο-ν' ανθισει- Το χα'ι'κου της Ανοιξης - ΜΑΤΣΟΥΟ ΜΠΑΣΟ (1644-1694 |
 |
|
ΚΩΣΤΗΣ ΜΟΣΚΩΦ
|
 |
|
...δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ·
|
 |
|
Πέρασαν ώρες, πέρασαν μέρες, πέρασαν εβδομάδες, πέρασαν μήνες από τότε που ο Σαμπαόθ οργίστηκε και έδιωξε μέσα από τον παράδεισο το ζευγάρι των πρωτόπλαστων ανθρώπων. Νέους κόσμους έφτιαξε, παλιούς κόσμους χαλούσε, να χορτάσει τη χαρά της δημιουργίας ο ωκεάνιος νους του και η φλογερή του καρδιά. Ήθελε να τους ξεχάσει τους δυο καταραμένους, έκανε κι όλας πως δεν τους συλλογιόταν πια, πως δεν τον έμελλε το πού βρίσκονται και πώς τα περνούν. Όμως ο νους του, ολοένα και πετούσε κατά κείνους… Πατέρας!
|
 |
| ... Και τι έστειλε ο φαντάρος στη γυναίκα του Απ’ την απέραντη γη της Ρωσίας; Απ’ τη Ρωσία της έστειλε ένα μαύρο κρέπι Για το μνημόσυνό του, κρέπι χήρας- Αυτό της έστειλε δώρο από την Ρωσία. ΜΠΡΕΧΤ |
(XIM)
