Ελένης Θ. Τρουπή-Burillon
Κολασμένη.
Χάθηκε
Σε μια σταγόνα βροχής
Όλη η υγρασία του κόσμου
Κύλισε
Σε μια σταγόνα δάκρυ
Όλος ο πόνος του κόσμου
Σιώπησε
Σ’ ένα φιλί
Όλη η φωνή μου
Την κατάπιε το στόμα σου
Ολόκληρο
Ολόκληρη
Κολασμένη
πρόλαβα να γράψω και σήμερα..
Για να αντηχεί
Σε μια σταγόνα μελάνι
Όλη η κραυγή του κόσμου…
Σε μια λέξη…
“Αγάπη”
Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.
