Σε πρόσφατο άρθρο στην ιστοσελίδα μας (κλικ)
αναδημοσιεύσαμε το πρώτο μέρος για τους αγρότες, από το βιβλίο του αείμνηστου Σερβαίου λογοτέχνη Θ. Κ. Τρουπή.
Στο σημερινό άρθρο δημοσιεύουμε τη συνέχεια και απομένει ένα ακόμη άρθρο, για ολοκλήρωση της περιγραφής.
ΧΙΜ 
Η συνέχεια ...στο επόμενο άρθρο.
Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.
