Στάθηκε ο άνεμος
μακρυά...
Όρθια τα δέντρα πεθαμένα,
Η θάλασσα, έρημο σταχτιά,
και τα καράβια πετρωμένα.
 

Ποιός τάχα τόσο μας μισεί;    
κι έτσι,
στυγνά μας θανατώνει;
Να φταίω εγώ; Αυτός; Εσύ;
Πέστε μου ποιοί ’ναι οι δολοφόνοι...

Φωνή από πουθενά καμμιά.
Στις φλέβες,
πάγωσε το αίμα,
Σφίγγα αντίκρυ μου η ερημιά,
μου βροντοφώναξε: «Τ ο  τ έ λ μ α»

Μα ως τ’ άκoυσα,
βαθειά μου ευθύς,
κάτι αργοσάλεψε... Εταράχθη...
Ποιός της άλήτισας ψυχής,
λέει πώς εγνώρισε τα βάθη;

 

(ΧΔ)

*************
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Το ανωτέρω ποίημα είναι της Μαρίας Παναγοπιούλου
Πρέπει να μπεί μαζί με τα άλλα της Μαρίας στη σχετική Κατηγορία.
ΧΔ
************

 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.