Δώσε μου το χεράκι σου να σφίξω, να ζεστάνω,
να σμίξω τη δροσούλα του στο μέτωπο μου επάνω.
Δώσε μου τ΄ απαλότατο, το κρινομαγουλάκι
τα χείλη μου για να αιστανθούν βελούδινο φιλάκι.
Δώσε μου τα μαλλάκια σου, χερουβική χαρά μου,
να τα χαϊδέψω τρυφερά για ολόστερνη φορά μου.
Κι' ω, πως ποθώ, πώς λαχταρώ, ν’ ακούσω ένα τραγούδι
γλυκύλαλο, πριν χωριστούμε, αγνό μου συ αγγελούδι.
Το χωριό μας αναφέρεται στα Κατάστιχα του Δήμου (kaza) Καρύταινας (περίοδος 1566-1574). Κατά τη χρονική αυτή περίοδο φαίνεται ότι είχε 22 σπίτια μη Μουσουλμάνων και 10 άγαμους μη Μουσουλμάνους κατοίκους. Κατ' εκτίμηση είχε περί τους 120 κατοίκους. Το χωριό Αρτοζήνος, το οποίο επίσης αναφέρεται στα ίδια Κατάστιχα, ήταν πολύ μεγαλύτερο. Είχε 132 σπίτια μη Μουσουλμάνων και 39 άγαμους μη Μουσουλμάνους. Κατ' εκτίμηση είχε 726 κατοίκους.
(Πηγή: Ιστοσελίδα Arcadians.gr. Εισήγηση για τη Δημογραφική Σύνθεση Λεονταρίου-Καρύταινας http://conference.arcadians.gr/index.php?itemid=29&catid=2 )
