Ροδόχρωμη ξυπνά η αυγή, δροσάτη

και στέλνει απόμακρα τη νύχτια καταχνιά

κι’ η μέρα όπως ξεχύνεται φλογάτη

χαρίζει ανάερο φως στην τόση χειμωνιά.

Γλαυκόφεγγοι ουρανοί, σεις, χρυσωμένοι,

π’ εδιώξατε άθελα τα σκότη τα θολά,

η τόση σας λαμπράδα θ' απομένει

για πόσο τάχατες καιρό κείθε ψηλά;

Το φως αυτό τ' αχνό, τ' αγαπημένο,

πού τρεμοσβύνει όμως θαρρείς πολλές φορές

ως πότε θα πλανιέται μαγεμένο;

κι’ ως πότε ακόμη θα ροδίζουν χρυσαυγές;

Κι' αν τύχη η χαρωπή φωτοπλημμύρα

κάτω από σύγνεφα πηχτά να σκεπαστεί,

τότε, ποια ελπίδα πώς στην πλάση γύρα

θα ξανανθίσουν ξανθογάλαζοι ουρανοί;

Τότε ποιος ξέρει αν θα μπορέσει πάλι

φωτός αχτίδα μυστικά ν' ανυψωθεί

να σφίξη στην ολόθερμην αγκάλη

το κάθε τι νεκρό κι' αυτό ν αναστηθεί;


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Η διάνοιξη του δρόμου από τον Αγιώργη το Σαρά μέχρι το χωριό, μήκους 12 χιλιομέτρων έγινε το 1950. Οι Σερβαίοι διέθεσαν τις μερίδες τους από τη βοήθεια της UNRA που πουλήθηκαν για να συγκεντρωθούν χρήματα για την μπολντόζα. Επίσης δούλεψαν προσωπική εργασία όλοι οι ενήλικες του χωριού. Οι Αραπαίοι, επειδή είχαν να περπατήσουν μια ώρα παραπάνω από τους Σερβαίους, για να φθάσουν από το σπίτι τους στο έργο και μία να γυρίσουν, κοιμόσαντε το βράδυ εκεί που δούλευαν.