Το αιώνιο μήνυμα της Ανάστασης του Κυρίου ας φωτίζει το δρόμο όλων μας!
Ας έχουμε αγάπη και ας χαρίζουμε στους συνανθρώπους μας αγάπη, χαρά και ελπίδα.
Α ς προσφέρουμε, ατομικά και συλλογικά, ό,τι μπορούμε περισσότερο σε όσους έχουν ανάγκη στήριξης, συνδρομής και συμπαράστασης .
Το ΔΣ του Συνδέσμου Σερβαίων εύχεται Χρόνια Πολλά και Καλή Ανάσταση σε όλους ανά την υφήλιο συγχωριανούς μας και φίλους της ιστοσελίδας μας.
(ΘΓΤ)
Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.
