Το φετινό Φεβρουάριο (2025) συμπληρώνονται 16 χρόνια από τον Φεβρουάριο του 2009, που η ιστοσελίδα του Συνδέσμου βρίσκεται σε λειτουργία. Επειδή πολλοί νεότεροι πατριώτες, δεν γνωρίζουν για το σημαντικό αυτό συλλογικό έργο, θεώρησα σκόπιμο να κάνω μια σύντομη αναφορά, μιας και υπήρξα μέλος του ΔΣ εκείνη την εποχή, συνδημιουργός της ιστοσελίδας και διαχειριστής τα 2 πρώτα και τα 10 τελευταία χρόνια.
Στο διάστημα των 16 χρόνων δημοσιεύτηκαν περί τα 3.700 άρθρα, κατά μέσο όρο 230 το χρόνο. Αν υποθέσουμε πως κάθε άρθρο αντιστοιχεί περίπου σε μισή με μία σελίδα, το συνολικό έργο, αν ήταν γραμμένο σε βιβλία, θα αντιστοιχούσε σε 5 μεγάλους τόμους, 550 σελίδων έκαστος! Ισως το σημαντικότερο συλλογικό έργο, με τα σημερινά δεδομένα και την ψηφιακή επανάστση. Τα άρθρα αυτά, είναι κατανεμημένα σε ενότητες, κατηγορίες και υποκατηγορίες, που εύκολα κάποιος μπορεί να τα αναζητήσει. Μάλιστα, επειδή η ιστοσελίδα διαθέτει και «μηχανή αναζήτησης» πολύ εύκολα μπορεί να βρεθεί ένα άρθρο, με τις λέξεις «κλειδιά». Επίσης, αν κάποιος ψάχνει στο διαδίκτυο ένα θέμα (π.χ δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος) θα του εμφανιστεί, εκτός των άλλων άρθρων, και το άρθρο που είναι δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα servou.gr. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται στην ιστοσελίδα servou.gr 745 επισκέπτες, σύμφωνα με τα στοιχεία στην πρώτη σελίδα της ιστοσελίδας.
Είναι αυτονόητο πως στο σύνολο των 3.700 άρθρων περιλαμβάνονται όλα σχεδόν όσα έχουν σχέση με το χωριό και τους πατριώτες, με πάρα πολλές λεπτομέρειες. Μοναδικά στοιχεία για την μακραίωνη ιστορία του τόπου μας, που μπορεί να αρχίζει και χίλια χρόνια προ Χριστού, με το μυκηναϊκού τύπου κάστρο του, το «Παλαιόκαστρο» (σήμερα υπάρχουν μόνο λίγες πέτρες) στο ψιλότερο μέρος του χωριού, πάνω από το γνωστό εκκλησάκι του «Αγιολιά». Στοιχεία, πέραν πάσης αμφιβολίας, για την προέλευση του ονόματος «Σέρβου», που ο στρατηγός ε.α. Χ. Αθ. Μαραγκός τεκμηρίωσε με κείμενα. Υποστηρίζει πως το όνομα προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «ερύω» που σημαίνει παρατηρώ, φρούριο κλπ. Πράγματι από το Παλαιόκαστρο (υψ. γύρω στα 1300 μέτρα) μπορεί κάποιος να δει τα 2/3 της Πελοποννήσου. Η λέξις ερύω μεταγλωττίστηκε κατά γράμμα στα λατινικά σε servo (s το δίγαμμα) ε-e/ρ-r/υ-v/ω-o και όταν η γλώσσα εξελληνίστηκε πάλι κατά τον 7ο περίπου αιώνα μ. Χ. έγινε Σέρβο-Σέρβου και παραμένει μέχρι σήμερα. Αξίζει τον κόπο να διαβάσει κανείς τα σχετικά άρθρα.
Είναι ενδεικτικό και ενδιαφέρον της ιστορίας του τόπου πως τo ξωκλήσι του Αγιαντριά έχει στη λιθοδομή του ένα είδος πέτρας (πωρόλιθου) που υπήρχε μόνο στην περιοχή της Κορίνθου, περί τον 5ο αιώνα π.Χ. Στον προαύλιο χώρο του Ναού, κατά τη διάνοιξη του δρόμου για τον Αγιολιά, βρέθηκε και ψηφιδωτό που η αρχαιολογική υπηρεσία Σπάρτης εκτίμησε πως ανήκει στον 4ο αιώνα μ. Χ., εποχή που το χωριό πιθανότατα βρισκόταν σε άνθιση. Επίσης, τα 2 κιονόκρανα που βρέθηκαν στο Ναό (τώρα βρίσκονται κάπου «καταχωνιασμένα» στο κοινοτικό γραφείο, πράγμα που αποτελεί πρόκληση για το νέο ΔΣ του Συνδέσμου, να μεταφέρει στο Πολιτιστικό Κέντρο, σε περίοπτη θέση), υποδηλώνουν προφανώς πράγματα που ακόμη δεν γνωρίζουμε. Ας σημειωθεί πως στην περιοχή εκεί υπήρχε καθολικό μοναστήρι.
Πόσοι από τους νέους πατριώτες σήμερα γνωρίζουν ότι το βουνό Φραζινέτα, στο δρόμο προς τους Αράπηδες, έχει τη δική του ιστορία; Όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως, οι Φράγκοι νίκησαν (neta =καθάρισαν την υπόθεση) τη μάχη που έγινε στην περιοχή με τους Βυζαντινούς, περί το 1260 μ.Χ. και το ρεματάκι «μηλιάνθη» στην αρχή της οροσειράς, πιθανότατα υποδηλώνει τα μίλια (χιλιάδες) άνθη (νέοι) που σκοτώθηκαν στη μάχη (…στα μέρη εκείνα τα σκληρά τα πολλά δασωμένα, όπως αναφέρεται στο χρονικό του Μορέως . Η περιοχή προς Αράπηδες εκείνη την εποχή, προφανώς ήταν δάσος από πουρνάρια (πρινιάς) , εξ ου και η λέξη που χρησιμοποιούμε και σήμερα για την περιοχή: "Μπρίνια"). και μετά τη νικηφόρο μάχη " Οἱ Φράγκοι γὰρ ἐμείνασιν ἐτότε εἰς τὰ Σέρβια" , δηλαδή στου Σέρβου, σύμφωνα με το χρονικό του Μορέως.
Στο μικρό αυτό άρθρο, που έγινε μόνο για τη 16η επέτειο λειτουργίας της ιστοσελίδας, δεν μπορεί να γίνει αναφορά σε όλα τα θέματα που περιλαμβάνονται στο servou.gr και αφορούν σε κάθε πτυχή της ζωής των κατοίκων. Ίσως στο μέλλον, αν υπάρχει διάθεση και οι συνθήκες (βιολογικές και άλλες) το επιτρέπουν, να προσπαθήσω να γράψω σε συνέχειες μία περίληψη της ιστοσελίδας, ώστε εύκολα κάποιος να μπορεί να την αναζητήσει και να διαμορφώσει άποψη για το χωριό μας Σέρβου και τους πατριώτες Σερβαίους. Την ίδια ή ανάλογη εργασία μπορούν να κάνουν και πολλοί άλλοι πατριώτες, πέραν της δημοσίευσης ενός άρθρου, που είναι σχετικά εύκολη διαδικασία, τόσο για τους μεγαλύτερους όσο και τους νεότερους, στους οποίους φυσικά ανήκει το μέλλον της ιστοσελίδας, του Συνδέσμου και του χωριού μας, με τους υπερήφανους κατοίκους του.
Το άρθρο αυτό το αφιερώνω στη μνήμη των αείμνηστων Ηλία Χειμώνα και Ελένης Μπόρα, δύο εξαιρετικών πατριωτών, με εξαιρετικό χαρακτήρα, ήθος και δυναμική συλλογική συνείδηση, που μόχθησαν πραγματικά και συνέβαλαν πάρα πολύ στην διαμόρφωση της ιστοσελίδας στη σημερινή της μορφή.
Χ. Ι. Μαραγκός
