Με λύπη πληροφορήθηκα το θάνατο του πατριώτη, με τον οποίο ήμουνα συμμαθητής στο σχολείο του χωριού, τα δύσκολα εκείνα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου πολέμου.
Με το Γιώργο καθόμαστε στο ίδιο θρανίο. Όταν τελειώσαμε το σχολείο το 1948, αυτός έφυγε για την Κόρινθο, όπου είχε εγκατασταθεί ένας αδερφός του πατέρα του και ασχολείτο με το εμπόριο. Συναντηθήκαμε ξανά όταν πέθανε ο πατέρας του αιφνίδια την ημέρα των βουλευτικών εκλογών του 1956. Τότε σαν μεγάλος αδερφός που ήταν (20 ετών!), φεύγοντας από το χωριό πήρε και τα αδέρφια του μαζί. Σε λίγο διάστημα έφυγε και η μάνα του.
Θυμάμαι πως στο χωριό ήρθε πάλι το καλοκαίρι του 1961, με ένα μικρό στέσιον αυτοκίνητο και πουλούσε είδη ρουχισμού, όπως έκανε σε όλο τον Νομό Κορινθίας ίσως και Αρκαδίας.
Συναντηθήκαμε ξανά όταν και εγώ ασχολιόμουνα με το εμπόριο ρούχων και τον βρήκα στο Ξυλόκαστρο, όπου είχε το καλύτερο μαγαζί στην περιοχή, με το όνομα ‘’Διάνα’’. Συνεργαστήκαμε άψογα εμπορικά, μέχρι που εγώ σταμάτησα να εργάζομαι. Γνώρισα την πολύ ευγενική γυναίκα του Φανή και τα παιδιά του. Όταν πήγαινα στο μαγαζί του πάντα μιλούσαμε για το χωριό, τα μαθητικά μας χρόνια, την αγάπη που είχε για τους πατριώτες και το Σύλλογο. Πάντα μου έδινε χρήματα, συνήθως 5.000 δραχμές, για το Σύλλογο κι’ εγώ τα έδινα εδώ σε όπιο μέλος του Δ.Σ. έβλεπα.
Ο ένας του γιός, ο Δημήτρης είναι Πολιτικός Μηχανικός, και ο άλλος, ο Παναγιώτης έχει σπουδάσει οικονομικά. Σε αυτόν έχει μεταβιβάσει και το μαγαζί του. Όταν έκλεισε το μαγαζί μετακόμισε στα Τρίκαλα Κορινθίας, όπου είχε φτιάξει ένα ωραίο σπίτι και πέρασε ξεκούραστα τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Ο Γιώργος ήταν ένας σωστός και ακέραιος επαγγελματίας, τίμιος άνθρωπος και πολύ αγαπητός στο περιβάλλον του και στους πελάτες του. Γι αυτό και τον τίμησε ο Εμπορικός Σύλλογος Κορινθίας, για το ήθος του και την εξαιρετική του προσφορά στο εμπόριο.
Το σπίτι τους στο χωριό είναι αυτό που αγόρασε αργότερα ο Γ. Χρονόπουλος. Τον πατέρα του τον έλεγαν «εφοπλιστή» γιατί ντυνόταν άψογα και ήταν ιδιαίτερα κοινωνικός άνθρωπος (έλεγαν στο χωριό πως ήξερε να χορεύει όλους τους ευρωπαϊκούς χορούς, πράγμα «απίστευτο» τότε για το χωριό!)
Στη σύζυγό του Φανή και στα παιδιά του θερμά συλλυπητήρια, να είναι καλά με τις οικογένειές τους να τον θυμούνται.
Αιωνία σου η μνήμη αγαπητέ πατριώτη, φίλε και συνεργάτη.
Γιώργος Δ. Βέργος.
