Μια άλλη άποψη για τα 20 ευρώ για τον Αρτοζήνο.

 

 .                              

 

Ακούστε το τι διάβασα-διαβάστε το τι  είδα                                                                           

 

γιατί αυτό που διάβασα πράγματι σπάει παΐδια...

 

 ...........................................................................

.

 

-Τα  πράγματα είναι δύσκολα δεν έχουμε ελπίδα,

 

το τέλος είναι ορατό για την  εφημερίδα.                                                                    

 

 Γι αυτό αποφασίσαμε και πάρτε το χαμπάρι                                                  

 

τον ¨Αρτοζηνο¨ πια κανείς δεν θα μπορεί να πάρει.                                                               


 

 -Κι όποιος επιθυμεί πολύ για να μαθαίνει νέα,                                              

 

πρέπει να σκάσει είκοσι και όχι δέκα εννέα.                                                     

 

Όποιος δεν σκάσει είκοσι ή πει εγώ δεν δίνω,                                               

 

δεν πρόκειται να ξαναδεί ποτέ του "Αρτοζήνο"

 

…………………………………………………………………….                                                               

 

Πιστεύω πως δεν άρεσε η πρόταση ετούτη,                    
 
και μένανε προσωπικά με έκανε μπαρούτη.                                                      

 

Όλοι οι πατριώτες έδωσαν και πάλι θα προσφέρουν,                                               

 

μα φράσεις σαν αυτές εδώ δεν θέλουν να τις ξέρουν.

 

.                                                 

 

Στο κάτω –κάτω ο σύλλογος είναι για να προσφέρει                                                              

 και όχι να μας απειλεί, ούτε να βάζει χέρι.                                                                   

 

κι αν δύσκολα τα πράγματα για την εφημερίδα

 

υπομονή-υπομονή πάντα υπάρχει ελπίδα .         

 

.........................................................................

 

 

Υ.Γ. Σύμφωνα με τον "περί τύπου" νόμο, δέον 

 

να δημοσιευθεί στην εφημερίδα των  Σερβαίων.

 

.

 

                       ************

 

    ...Τι να πούμε τι, τι να τραγουδήσουμε...

 

.

 

Βεβαίως θα δημοσιευθεί εις την εφημερίδα,

 

ακόμη θα αναρτηθεί και στην ιστοσελίδα.

 

Καθήκον είναι ιερόν για τη κοινή πατρίδα.

 

Έστω και χωρίς όνομα, αν έτσι προτιμάς,

 

τίποτα δεν μας ενοχλεί,  Νήγια  μου εμάς.

 

.

 

 Ούτε σε μας δεν άρεσε η πρόταση ετούτη,

 

μας πες μας τι να κάνουμε και …άσε το μπαρούτι.

 

Ξέρεις τον τρόπο δηλαδή, χωρίς λεφτά να γίνει;

 

Στάχτη και  μπούρμπερη  λοιπόν; …τίποτα να μη μείνει;

 

 .                             

 

Έτσι είναι Σερβαίε μας καλέ, ο Σύλλογος προσφέρει,
 
μα πως θα γίνει τούτο δω, χωρίς ευρώ στο χέρι;

 

Ένας πληρώνει μάθε το για 12  νοματαίους,

 

όμως το πνεύμα ομαδικό, για όλους τους Σερβαίους.

 

.

 

Δεν είναι λίγα τα λεφτά, πάνω από οχτακόσια!

 

και τίποτα δεν γίνεται αν έχεις λίγα γρόσια.

 

Ούτε τα λόγια τα πολλά και οι πολλές ορμήνιες

 

διέξοδο θα  δώσουνε, θα πάψουνε  τις γκρίνιες.

 


 

Τη συνδρομή να δώσουνε αν κάποιοι δεν μπορούν 

 

ο κόσμος δεν εχάθηκε, υπάρχουν άλλοι που βοηθούν.

 

Πάντως  χωρίς ευρώπουλα δεν βγάζεις Αρτοζήνο,

 

άστα και ας το ρίξουμε ...στον άρτο και στον οίνο.

 


 

Θυμάσαι εις την  συνέλευση την τόση απροθυμία;

 

μπλα-μπλά πολλά και διάφορα, μα διάθεση καμία.

 

Είναι η πραγματικότητα, ας μην την αγνοούμε.

 

Καλά, κακά, ανάποδα, πρέπει να  πορευτούμε.

 

.

 

Μέχρι να φύγουν "οι δοτοί"  να έρθουν κάποιοι άλλοι,

 

με πείσμα κέφι και ορμές και με ...τρανό κεφάλι.

 

Σε όλους να αποδείξουνε τι πράγματι αξίζουν,

 

με λόγια γλυκά και ευπρεπή, όλα να τα ρυθμίζουν.

 


 

Ευρω_φονιάς

.

.

 

 

(ΧΙΜ)

 

 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.