Του Χρήστου Αθ. Μαραγκού
Με ενθουσίασε πολύ η αναφορά στο πρόσφατο φύλλο του Αρτοζήνου, σχετικά με την προέλευση του ονόματος του Χωριού μας Σέρβου.
Με ενθουσίασε πολύ η υπόμνηση, γιατί πριν λίγο χρόνο είχα διαβάσει σε ιστοσελίδα της περιοχής, ότι το Σέρβου -όπως διατείνονται διαπρεπείς σλαβολόγοι- είναι σλαβική λέξη και χάρηκα που μου δόθηκε η ευκαιρία να τονίσω για μια ακόμη φορά την προέλευση της λέξεως.
.
Μου προξένησε μεγάλη εντύπωση ότι o MaxVasner, στο βιβλίο του DieSlaveninGriechenland, αποφαίνεται ότι:
Σέρβον: Το όνομα εμφανίζεται ως τὰ Σέρβια στο Χρονικό του Μορέως v. 4859, βλ. J. Schmidt, και επίσης, σε ένα ελληνικό χάρτη του 1852 ως Σέρβοι Dragumis, Ἀθηνᾶ XXV 31α. Αυτό θα πρέπει να διορθωθεί κατά βον Χιλφερντινγκ Ι 294 ως όνομα Σέρβων, SKR SRB. Βλέπε, Σ. ON, μακεδ. Srbica, SKR Srbovo Σέρβον συμπεριλαμβανομένων, ενδεχομένως, από τον G. pl. Σέρβων, έτσι Schwyzer[1].
.
Φαίνεται ότι ο ερευνητής γλωσσολόγος από την ανάγνωση τωνχρονικώντου Δραγούμη και με τη βοήθεια του αυστριακού VonHilferding, διαπίστωσε την ύπαρξη των χωριών και με ελαφρότητα ταύτισε τα ομόηχα τοπωνύμια με την Σερβία και εξήγαγε διάφορασυμπεράσματα. Χωρίς καμία διευκρίνιση δια της ιδίας μεθόδου επέλεξε από τις παρατηρήσεις του Δραγούμη το τοπωνύμιο Σερβοι από κάποιο χάρτη του 1852 δια να επικαλεσθεί ότι το Σέρβον, ( Σέρβοι = Serbennamen ) προέρχεται από το σλαβικό srbovou.
Τίποτα περισσότερο, καμία άλλη αναφορά. Ετυμολογία δεν υπάρχει.
.
Για τα Srbovo, στην οικεία ιστοσελίδα αναφέρονται τα εξής:[2]
Το Srbovo υπήρχεπριναπότηνεισβολήτωνΤούρκωνστηΣερβίαμετηνεπωνυμία Podgorin. Σύμφωνα με την διοικητική οργάνωση των κατακτημένων έδαφών, οι Βλάχοι μετανάστευσαν στην περιοχή και η πόλη ονομάσθηκε Srbovlah. Αρχές του 16ου αιώνα το χωριό Srbovlah είχε 40-50 αγροκτήματα, νοικοκυριά. Συνεχίζεται έτσι μέχρι το τέλος του 1899, οπότε ονομάζεται Srbovo .
.
Μπορεί οι διάφοροι σλαβολόγοι, να ισχυρίζονται ότι οι Σλάβοι κατέλειπαν στη χώρα μας πολλά γλωσσικά κατάλοιπα αλλά είναι αδύνατον να συμπεριλαμβάνουν σ αυτά και τοπωνύμια που υπήρχαν εκατοντάδες χρόνια πριν την εμφάνισή τους.
.
Η ιστορία του χωριού Σέρβου επιβεβαιώνει ότι δεν μπορεί να υπάρχει καμία σχέση του ονόματος Σέρβου και του μεταγενέστερου κατά 600 χρόνια Srbovo, της Σερβίας.
.
Τον 15 αιώνα δεν υπήρχε Srbovo, η περιοχή ονομάζετο Podgorin. Τον 16 αιώνα ονομάσθηκε Srbovlah και τέλος 1899 Srbovo.
Η σύγκριση, η ερμηνεία, η ρίζα της λέξεως, δεν οδηγούν πουθενά.
Ουδέν κοινόν σημείο.
.
Είναι αδύνατον το χωριό Σέρβου, που αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως του 1263 μ.Χ. και σε χάρτη της Πελοποννήσου το 1852 να υποστηρίζεται από διαπρεπείς γλωσσολόγους, σλαβολόγους ότι προέρχεται από το Srbovo του 1899 της Σερβίας.
.
Το όνομα Σέρβου έχει ρίζα, ερ- η σερ και το όνομα Srbovo έχει ρίζα skr-, η srb. Καμία σχέση.
.
Μετά τα παραπάνω, θα πρέπει να δεχθούμε, ιστορικά, χρονικά και ετυμολογικά ότι τόσο το Srbovo, όσο και η Serbia, (Σερβία), προέρχονται από την λατινική λέξη Servo, άποψη εξάλλου που υπάρχει σε πολλές θέσεις του διαδικτύου και υποστηρίζεται από τα σημαντικότερα ετυμολογικά λεξικά[3], για να καταλήξουμε στο αληθές, ότι το ερύω, s-ερύω είναι η μητρική τους λέξη...
Servo. Σώζω, Φυλάττω, διατηρώ. . .από το Ερύω, απ όπου ervo, (όπως SOLVO για solUo,) απ όπου και servo, το S που προστίθεται ως το Signum, SIDUS [4] κ.τ.λ.
Αντιγράφω :
Servo. Όπως το Ερω, Sero? Το Είδος, SIDUS? Έτσι ερύω, seruo, servo, όπως volUo, Volvo. Κατά την έννοια του ερύομαι [5].
Ερύω < σέρβου όπως: Ειρμός < sermo, Επτά < septem, Έρω < sero, Έρπω < serpo, Έξις < sexus, Είδος < sidus, Ίχνος < signum, Έρπυλλον < serpyllon, και εκατοντάδες άλλες ελληνικές λέξεις.
.
Διευκρινίζω :
Ερύω <φυλάττω, διατηρώ, έρμα, οχυρό.
Λατινική γραφή :
Ερύω <ervo, ( το υ μετατρέπεται σε v ) < servo, ( προστίθεται το S)
Servo < castellium, castro
Ερύω <servo <Σέρβο <Σέρβου
Σέρβου=Οχυρό, Κάστρο.
Παρ όλα αυτά ο Vasner στον κατάλογό του – βιβλίο του, παρουσιάζει πολλές αρχαιοελληνικές, ρωμαϊκές λέξεις ως σλαβικές και αντί να λάβουμε την σωστή θέση αντιμετώπισής του αντιγράφουμε ανατυπώνουμε τα λιβελλογραφήματα του…..
.
Το Σερβου είναι αδιαμφισβήτητα ελληνική λέξη.
Στου Σέρβου δεν υπάρχουν κατάλοιπα των Σλάβων.
Την παλιά εκκλησία στην δυτική πλαγιά του Παλαιόκαστρου, αφιέρωσαν οι κάτοικοι του χωριού, στον Άγιο Ανδρέα για να τον ευχαριστήσουν που βοήθησε τους Πατρινούς το 805 μ.Χ. να νικήσουν τους Σλάβους και τους Σαρακηνούς και να απαλλάξουν την ύπαιθρο από τις διάφορες επιδρομές τους [6]
Του Σέρβου με τα κάστρα του, τα αρχαία ιερά του, τα ψηφιδωτά του δάπεδα, τις εκκλησιές του, τον Αρτοζήνο του και τον Ανεμιστό του, την Φραζινέτα του και τα Πέντε Αλώνια, παραμένει αναλλοίωτο για χιλιάδες χρόνια, δυνατό ανεπηρέαστο, εδραιωμένο στην περιοχή για να αντιγράφεται κι όχι να αντιγράφει. . . .
Έρυμα - ερύω - Servo - Σέρβο - Σέρβου.
Σέρβου, είναι η καθ’ όλα ελληνική ονομασία του χωριού μας και σημαίνει Οχυρό, Κάστρο.
Η Επιβεβαίωση. Η Απάντηση !
Το Λεξικό:
Η Λέξη:
Η Ερμηνεία:
Servo = Φυλάττω, διατηρώ.
Από το Ερύω, απ΄ όπου ervo, ( όπως soIVo για soIUo,)
και servo,
Το S προστίθεται όπως στο Signum, Sidus, Sagitta.
[1] Σέρβον ON, Kr. Hēraia (Nuch., Stat. Ap., Lex.), Σέρβου R. Der Name erscheint als τὰ Σέρβια in der Chronik von Morea v. 4859, vgl. J. Schmitt, Index s. v., ferner auf einer griechischen Karte von 1852 als Σέρβοι nach Dragumis, Ἀθηνᾶ XXV 31. Er wird schon von Hilferding I 294 richtig zum Serbennamen gestellt, skr. sȑb. Vgl. in ON skr., mazed. Srbica, skr. Srbovo u. a. Σέρβον evtl. aus G. pl. Σέρβων (so Schwyzer).
[2] Geschichte: Srbovo existierte schon vor dem Einfall der Osmanen in Serbien unter dem Namen Podgorin. Nach der administrativen Aufteilung des eroberten Gebietes innerhalb des osmanischen Reiches wanderten Walachen in die Gegend ein und der Ort wurde fortan als Srbovlahbezeichnet. Anfang des 16. Jahrhunderts hatte Srbovlah 40 bis 50 Hauswirtschaften. 1899 setzte sich letztlich die Bezeichnung Srbovo durch
[3] - En etymological Dictionary of the Latin Language. By the Rev. F. E. J. Valpy A.M. London 1828
- Cornelii Schrebelii. LEXICON MANUALE. Senteti e CRECO – LATINE. New York 1825.
- Of Latin Etymology. From the Greek Language.sold by longunum and co: and H. G. BOHN. Londdon 1852.
[4] Servo. I save, preserve. Fr. Ερύω, whence ervo, ( as solVo for solUo, ) and servo, S being added as in Signum, Sidus, Sagitta.
[5] Servo . As Ερω, Sero; Είδος, Sidus; so ερύω, seruo, servo, as volUo, volVo. In the sense of ερύομαι.
[6] Το 805 ή το 807 μ.Χ. επαναστάτησαν οι Σλάβοι της Πελοποννήσου και επιτέθηκαν στην Πάτρα. Όπως αναφέρει ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος στο έργο του "Προς τον ίδιον υιόν Ρωμανόν", με την θαυματουργή εμφάνιση και παρέμβαση του αποστόλου Ανδρέα, οι Σλάβοι απωθήθηκαν, ενώ οι ίδιοι με τις οικογένειές τους και όλα τους τα υπάρχοντα αφιερώθηκαν στο ναό του αποστόλου Ανδρέα στη μητρόπολη της Πάτρας
