Με αφορμή την αναδημοσίευση στον ΑΡΤΟΖΗΝΟ άρθρου του κ. Βασ. Σχίζα, σχετικά με την παιδεία και τις καταλήψεις, ούτε λίγο ούτε πολύ παίρνει ο καλός μας πατριώτης και αυτός τη σκυτάλη να μας πει ότι τα παιδιά για τις καταλήψεις στα σχολεία, κάνουν Ρατσιστικής εμπνεύσεως ενέργειες, η ότι τάχα το παίζουν χαβαλέ! (όπως λένε κάποια ΜΜΕ) και ότι υπεύθυνη είναι και η οικογένεια και πολλά άλλα άδικα βέλη για τους μαθητές των καταλήψεων.Πρέπει να ξέρουν οι πάντες ότι οι τελευταίες καταλήψεις στα 400 και πλέον σχολεία σε όλη την Ελλάδα δεν έγιναν από χαβαλέδες, ούτε αποτελούν κατά τη γνώμη μας πράξεις εκφασισμού, όπως ισχυρίζεται ο αρθρογράφος.

Τα παιδιά των 17 και 18 χρονών είναι σήμερα ώριμοι πολίτες και βλέπουν το μέλλον τους και τη μόρφωσή τους να καταλήγει στα ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια και φυσικά αυτή τη δυνατότητα θα την έχουν οι πολύ εύπορες οικογένειες και όχι τα παιδιά των εργατών-αγροτών και γενικά της φτωχολογιάς, που θα πρέπει να γίνουν εργάτες, τσοπάνηδες κ.ο.κ.

Η Νεολαία μας, που αποτελείται από δεκάδες χιλιάδες παιδιά, δεν είναι ούτε ταραξίες ούτε "φασιστοειδή", ούτε χαβαλέδες. Είναι η αυριανή κοινωνία και έχει δικαίωμα στη ζωή και στη μόρφωση, χωρίς διακρίσεις.

Γι αυτό πρέπει να είναι δωρεάν η πρόσβαση στα Πανεπιστήμια για όλα τα παιδιά του Ελληνικού λαού. Ούτε απομονώνοντας κάποιες ακραίες συμπεριφορές, όπως τελευταία σε κάποιο σχολείο στο Παγκράτι, να γενικεύουμε τις κατηγορίες για όλα τα παιδιά και τα εγγόνια μας, που δεν έχουν ανάγκη να φορούν κουκούλες όταν κατεβαίνουν στους δρόμους για να αγωνισθούν για καλύτερη μόρφωση και στα σακίδιά τους έχουν βιβλία και τετράδια και όχι βόμβες

Νίκος Τρουπής (Γκράβαρης).

Η συνέχεια  επί του του ιδίου θέματος: Οι Καταλήψεις στα Σχολεία (3)


 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.