«Το επ’ ημίν, ενόσω ζώμεν,
και αναπνέομεν και σωφρονούμεν,
να μη παύσωμεν πάντοτε,
ιδίως δε κατά τας πανεκλάμπρους ταύτας ημέρας,
να υμνούμεν μετά λατρείας τον Δημιουργόν,
να περιγράφομεν μετ’ έρωτος την φύσιν
και να ζωγραφώμεν μετά στοργής τα γνήσια ελληνικά ήθη»
(Διαχρονικός λόγος Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη)
Βασίλειος Κων/ντή Σχίζας
(ΘΓΤ)
Η διάνοιξη του δρόμου από τον Αγιώργη το Σαρά μέχρι το χωριό, μήκους 12 χιλιομέτρων έγινε το 1950. Οι Σερβαίοι διέθεσαν τις μερίδες τους από τη βοήθεια της UNRA που πουλήθηκαν για να συγκεντρωθούν χρήματα για την μπολντόζα. Επίσης δούλεψαν προσωπική εργασία όλοι οι ενήλικες του χωριού. Οι Αραπαίοι, επειδή είχαν να περπατήσουν μια ώρα παραπάνω από τους Σερβαίους, για να φθάσουν από το σπίτι τους στο έργο και μία να γυρίσουν, κοιμόσαντε το βράδυ εκεί που δούλευαν.
