.

.Αναδημοσίευση από το face book του πατριώτη

Γιώργου Λ. Παπαθωμόπουλου.

 

ΓΛΠ-ΦΕΒΡ-7
Απ΄όλα τ΄άστρα τ΄ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει,
ένα που βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει.
Αν μ΄αγαπάς κι ειν΄όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω,
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω
(Παραδοσιακό)

.

ΓΛΠ-ΦΕΒΡ-6
...φτάνει ένα αλέτρι να βρεθεί
και ένα δρεπάνι κοφτερό σ΄ένα χαρούμενο χέρι.
Φτάνει ν΄ανθίσει μόνο λίγο στάρι για τις γιορτές,
λίγο κρασί για τη θύμηση, λίγο νερό για τη σκόνη...
ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ
(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ)

. 

ΓΛΠ-ΦΕΒΡ-5
Φθονούν οι φλόγες των κεριών το φέγγος της ματιάς σου.
Ανθίζουν τα τριαντάφυλλα μονάχα στ΄όνομά  σου.
Να ζω μακριά σου, αδύνατο και μέχρι να πεθάνω.
Τον έρωτα, την πίστη μου  τραγούδι μου θα κάνω.
Βασανισμένος,
στόχος στα χτυπήματά σου μένω
και σαν πεθάνω το αίμα μου θα ΄ναι για σε χυμένο...
(ΜΕΖΝΟΥΝ και ΛΕΙΛΑ) Nizami Ganjavi 1141-1209

.

ΓΛΠ-ΦΕΒΡ-4
...κι ήρθε η φωνή του γέρου, αυτή την ένιωσα
πέφτοντας στην καρδιά της μέρας ήσυχη, σαν ακίνητη.
 
"Κι άν με δικάσετε να πιώ τό φαρμάκι, ευχαριστώ
-τό δίκιο σας θάναι τό δίκιο μου. 
Πού να πηγαίνω σε ξένους τόπους, ένα στρογγυλό λιθάρι.
Τον θάνατο τον προτιμώ-
Ποιός πάει για το καλύτερο, ό θεός τό ξέρει"
 
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ
(Ο Σωκράτης στο μουσείο της ΕΦΕΣΟΥ)

.

ΓΛΠ-ΦΕΒΡ-3
Τον έρωτα τον έπλασε ο θάνατος από απλή περιέργεια,
να εννοήσει τι είναι ζωή.
ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

.

ΓΛΠ-ΦΕΒΡ-1
Ο άνθρωπος και το άλογο.
 
Είχε ένα άλογο. Πήγε στον πόλεμο.
Δεν πέρασαν δύο μήνες και γύρισε πίσω με κομένο το πόδι του.
Όταν τον είδε τ΄ άλογο  του χλιμίντρισε...
Λίγες μέρες μετά το επιτάξανε. Εκείνο δεν γύρισε.
Κι από τότε, όταν ήθελε να θυμιθεί κάτι αξέχαστο από τη ζωή του,
κάτι όμορφο
-την Παναγία το Χριστό ή τον ήλιο, παραδείγματος χάρη-
θυμόνταν αυτό το χλιμίντρισμα
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΑΚΟΣ
(Ζωγραφική PICASSO-Guernica)
 .
ΓΛΠ-ΦΕΒΡ-2
Θέλησε να ξενιτευτεί η τρελή καρδιά
να βρει το δρόμο της, το ιδανικό να φτάσει.
Ξένος γυρίζω κι ορφανός στις ξενιτιάς τους δρόμους.
Έψαξα σύντροφο πιστό για την καρδιά
δεν βρήκα.
(PIR SULTAN ABDAL 16ος αιώνας)

 

(ΧΙΜ)

 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.