Δυο φίλες συναντήθηκαν να πουν τα μυστικά τους,
για τις κρυφές αγάπες τους, τα μύχια όνειρά τους.
Άνοιξε το μπαούλο της, η μία η κοπέλα
κι έβγαλε ενθυμήματα μέσα απ' την κασέλα.
Γράμματα, δώρα, αρώματα, από μι' Αγάπη φρούδα,
που πίκρα την εκέρασε, σαν το φιλί του Ιούδα.
Γρήγορα το κατάλαβε κι ο έρωτας εχάθη,
έμειναν μόνο ενθύμια στου σεντουκιού τα βάθη.
Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη
(Ζώνη Αρκαδίας, 16/1/2018).
Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.
