Αναδημοσίευση                                                                                                                                                                                              
Zacharoula Gaitanaki

ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΡΩΤΙΚΟ
Πήρα την πένα κι έγραψα,
για σένα ένα τραγούδι.
Είσαι του ονείρου μου το φως,
αμάραντο λουλούδι.

Το βλέμμα σου αιχμαλώτισε
για πάντα το δικό μου.
Σε κοίταξα κατάματα
κι έχασα το μυαλό μου.

Το λογικό μου μ΄ άφησε
και δεν μπορώ να κρίνω.
Για μια ματιά σου τρυφερή,
τον Ουρανό σου δίνω.

Για ένα χαμόγελο ζεστό,
την μοναξιά μου αφήνω.
Δροσάτο, γάργαρο νερό,
κάθε φιλί που πίνω.

Πήρα την πένα κι έφτιαξα
τους πόθους μου τραγούδια.
Και της καρδιάς μου οι ερημιές
γεμίσανε λουλούδια.

ΖΑΧΑΡΟΥΛΑ ΓΑΪΤΑΝΑΚΗ


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.