(Ε ύ θ υ μ α  κ α ι  Σ ο β α ρ ά).

 

Καλή χρονιά,  χρόνια πολλά,  σε όλους τους Σερβαίους,

στην Τρίπολη και το χωριό κι όλους τους Αθηναίους.

Τα κάλαντα σας τα ΄ψαλλα,  με χρήση του κομπιούτερ

από το σπίτι  παίζοντας, φορώντας κάποιο φούτερ.

Κι αν δεν σας είναι αρεστά, τα κάλαντα που είπα,

θεωρήσατε  ότι έκανα, μες στο νερό,  μια τρύπα.

                                               

Τώρα που ήρθαν Χριστούγεννα,  φεύγει ο παλαιός ο χρόνος

και αναστοχάζεται,  γι αυτό, κάθε πατριώτης μόνος.

Ποιός ήταν και τι πέρασε,  στο μέλλον τι θα κάνει,

ώστε να ζήσει  αλώβητος,  μέχρι που να πεθάνει.

Να εναποθέσει συνιστώ των σκέψεων την ζάλη,

στης Θείας Γέννησης το φώς και να μην υπερβάλει.

.

Είναι γνωστό το πρόβλημα,  κανείς δεν το ‘χει  λύσει,

μήτε  σοφός ή  παραλής ή πένης  θα εξηγήσει,

στους από μας επόμενους,  ακόμα και σε εμάς,

πώς η ζωή μας γίνεται στην πράξη  αχταρμάς,

όταν στην σάρκα δίνουμε τροφή για ηδονές

και φορτωμένοι φεύγουμε,   με τέτοιες εμμονές.

.

Αυτά, λοιπόν,  σκεπτόμενος,  σαν έρχεται το δείλι,

πηγαίνω  ενσυνείδητα  και ανάβω το καντήλι,

της Τριαδικής θεότητας,  στην κόγχη του σπιτιού μου,

ικέτης,  να συγχωρηθούν,  λάθη του εαυτού μου.

Πεισμένος ότι της ζωής,  το θαυμαστό  το δώρο,

ελάβομεν παρά θεού,  με τον ουράνιο λώρο,

που μας συνδέει,  διφυώς,  μετά της θείας Του φύσης,

για τούτο είναι  πρωτόπλαστο,  χωρίς παρανοήσεις.

.

Ούτως,  λοιπόν,  ερχόμενος,  σε πνεύμα Χριστουγέννων,

για σας,  θα ψάλλω κάλαντα,  μετά πολλών επαίνων.

Χριστού την θείαν γέννησιν,  στον κόσμο να αναγγείλω

αφού, δια ζώσης  δεν μπορώ,  σ’ όλον, να τα απαγγείλω.

 

😈🙋😺

 

Το μήνυμα της Γέννησης στο πλήθος  των ελλόγων

εκπέμπεται απ την Βηθλεέμ, την φάτνη των αλόγων,

ήγουν,  τουτέστιν  δηλαδή,  με άλλα λόγια,  ήτοι,

για να σας  ‘πω τα κάλαντα,  δε θάρθω από το σπίτι.

 

Εσείς απ’ το κονάκι σας,  μην μετακινηθείτε

και λόγω της Γεννήσεως,  αν κάτι αισθανθείτε,

ή αν ακούσετε ψαλμούς,  που δεν στοιχούν σε λόξα,

ψάλλατε,  αμέσως,  ομαδόν,  δόξα εν υψίστοις, δόξα.

.

Αν πάλι κάποιος από σας, δεν ξέρει, που να υπάγει,

στον τόπο να κατευθυνθεί,  που πήγαν και οι Μάγοι,

με δώρα για τον Κύριο, Σμύρνα, Χρυσόν,  Λιβάνι

και να μην μείνει ξαπλωτός,  κοιτώντας το ταβάνι.

 

Διότι ο Ηρώδης έμεινε, άπρακτος να προσμένει

των Μάγων την επιστροφή και βαρυανασαίνει,

φοβούμενος την  έκπτωση, στων Ιουδαίων τον  θρόνο

και όλα τα νήπια αναιρεί,  μιμούμενος τον Κρόνο.

.

Εκείθεν, ας γυρίσουμε, στον τόπο τον δικό μας

αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,  να ειπώ στο αρχοντικό μας,

την λιόλουστη Ελλάδα μας, σε κλίμα  ευφορίας,

που υποδέχεται ευσεβώς,  τον Άγιο Καισαρείας.

.

Οι Τούρκοι δεν τον πήρανε, ερχόμενο, χαμπάρι

 έχοντας δε  στο ράσο του,  χαρτί και καλαμάρι,

το τι συμβαίνει  απέναντι,  κατέγραψε δι’ ημάς,

γιατί, όσα λένε,  είν’ τούρκικα,  λόγια της Χαλιμάς.

.

Όθεν,  ας χαλαρώσουμε, με τούρκικο  χαμάμ

ανάλαφροι σε ρεβεγιόν,  να κάνουμε το μπάμ,

μην το τραβήξουμε πολύ,  επί τω νέω  έτει,

ασύδοτοι,  να  πέσουμε,  στην κρίση κάποιου εφέτη.

.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή καλός μας χρόνος,

δώδεκα μήνες πέρασαν, ήρθε καινούργιος γόνος,

μα  νοιώθουμε στενόχωρα,  σαν φεύγει  ο παλιός

κι  ο νέος  μας υπόσχεται,  πως θα τα φέρει αλλοιώς,

τα πράγματα στην χώρα  μας.

 

Aλλά ή  γενέτειρά μας,

μένει  με  σπίτια έρημα  και μείς,  στα όνειρά μας,

θα βλέπουμε, ορθάνοιχτα, παράθυρα, στα σπίτια,

βοσκήματα στα  ορεινά,  στον κάμπο αραποσίτια,

σπαρμένα, να λικνίζονται,  με την ορμή του αγέρα,

καθώς στην πόλη  προστριβές,  ακούγονται όλη μέρα,

γειτόνων που  τσακώνονται,  στη μέση στο παζάρι,

ενω οι βλαχούλες  παίζουνε, με λιόφυλλο  γιογκάρι.

.

Καλή χρονιά,  χρόνια πολλά,  σε όλους τους Σερβαίους,

στην Τρίπολη και το χωριό κι όλους τους Αθηναίους.

Τα κάλαντα σας τα ΄ψαλλα,  με χρήση του κομπιούτερ

από το σπίτι  παίζοντας, φορώντας κάποιο φούτερ.

Κι αν δεν σας είναι αρεστά, τα κάλαντα που είπα,

θεωρήσατε  ότι έκανα, μες στο νερό,  μια τρύπα.

.

 Εν Γαλατσίω Αττικής,18 Δεκεμβρίου 2022

     Αθανάσιος  Κων.  Γκούτης.

 

(ΧΙΜ)

 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.