Το όνομά σου θύμιζε καράβι.
Το σώμα σου ευωδίαζε από το ταξίδι.
.
Ερχόσουν από ένα παρελθόν και πήγαινες
σε ένα μέλλον που δεν ήταν τα δικά μου.
.
Ήσουν σταλμένη από ένα ριζικό
που μου ήταν ξένο.
.
Κάποιος άλλος έξω από μένα σε αγάπησε.
Εγώ ήμουνα το φυσικό μέσο του έρωτά σου.
.
Ήσουνα μια υπόσχεση, αλλά με τον καιρό
μεταμορφώθηκες στο αντίθετό σου.
.
Το όνειρο επιστρέφει μέσα στην πολυκοσμία
και στη βοή ως εφιάλτης.
Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.
