Χιόνια μαλλιά κάρβουνα μάτια,                                                                                                                                                              
πέτσινη σάκα -ένα ξεφτίδι-
στα καλντερίμια, στα σοκάκια...
κι όλο να λέει: "...η ζωή ταξίδι".
"...Ένα ταξίδι κι ένας δρόμος..."
Ο κυρ Μηνάς ο ταχυδρόμος.
.
 
Η σάκα του καημοί κι ελπίδες.
Στο μαχαλά μας θα περάσεις;
...η Μανταλλένα...Έγνοια, ρυτίδες...
Πέρα στον Καναδά ο Θανάσης.
...Θάλασσες μάτια η Μανταλλένα
και μέσα τα όνειρα πνιγμένα... 
 
Έ γεια σου, τι χαμπάρια Φρόσω;
Τάξε μου και σου φέρνω γράμμα...
Το τάμα πρώτα! ...Θα στο δώσω,
μην αρχινάς -να ζεις- το κλάμα...
...Αχ ξενιτιά πικρογελούσα,
στη ράχη ας μη σε κουβαλούσα...
.
 
Περνάει σκυφτά από το χαγιάτι
...είν΄ τα ψωμιά του μετρημένα
του έρμου του γέρο Σταμάτη.
Τρεις γιους του δέσανε τα ξένα...
...Έρμη ζωή με τις στροφές σου,
αίμα και ζάχαρη οι πληγές σου...
.
 
Γεια και χαρά σου κύρ Αστέρω,
δε βγαίνει με το κλάμα πέρα.
Αύριο θα ιδείς. Γραφή θα φέρω.
Στο τάζω! Τ΄είναι δα μια ημέρα;
...Βόηθα παρθένα Παναγιά μου,
μια πέτρα βάλε στην καρδιά μου...
.
 
Κάθε βραδιά στα δάχτυλά του
μετράει: Χαρές, ρυτίδες, δάκρυα...
Φτωχή θεέ μου η μοιρασιά του...
Που νάχει αρχή ο πόνος κι άκρη;
...Κι άντε τραγούδι... "πίκρα ο κόσμος".
Ο κυρ Μηνάς ο ταχυδρόμος.
 

Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Η διάνοιξη του δρόμου από τον Αγιώργη το Σαρά μέχρι το χωριό, μήκους 12 χιλιομέτρων έγινε το 1950. Οι Σερβαίοι διέθεσαν τις μερίδες τους από τη βοήθεια της UNRA που πουλήθηκαν για να συγκεντρωθούν χρήματα για την μπολντόζα. Επίσης δούλεψαν προσωπική εργασία όλοι οι ενήλικες του χωριού. Οι Αραπαίοι, επειδή είχαν να περπατήσουν μια ώρα παραπάνω από τους Σερβαίους, για να φθάσουν από το σπίτι τους στο έργο και μία να γυρίσουν, κοιμόσαντε το βράδυ εκεί που δούλευαν.