Ας δούμε αυτό το δειλινό.

Ποιος ξέρει, άλλο αν αξιωθούμε...

Νάναι για τον εσπερινό οι καμπάνες λες,

Ή κάποιον που έφυγε θρηνούνε;

Σκέψου:

Στο παραθύρι του προχτές,

Όρθιος κι εκείνος να στεκόταν.

Και στων χωμάτων τις φωτιές,

Κερί η καρδιά του να καιγόταν...

Κι αν θα σκεφθείς: "Π ε σ ι μ ι σ μ ό ς".

Η ζωή την όψη δεν αλλάζει.

Γελάει με ήλιο ο ουρανός τη μια,

Την άλλη, με βροχή τη γλώσσα βγάζει...

Στάσου λοιπόν το δειλινό

Να δούμε, απόψε που μπορούμε.

Μάζεψε χρώματα, φωτιά για τον καιρό,

Που οι μέρες οι κακές θαρθούνε...


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το 1952 εκδηλώθηκε επιδημία τύφου στο χωριό. Οι υγειονομικές αρχές τότε θεώρησαν σαν αιτία της μόλυνσης τις κορύτες στις βρύσες και στα πλαίσια των έργων εξυγίανσης αντικατέστησαν τις καλαίσθητες πέτρινες πελεκητές κορύτες με ακαλαίσθητους μεταλλικούς σωλήνες. Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι το νερό θα μπορούσε να είχε μολυνθεί από το πέρασμά του κάτω από αυλές και σπίτια, αφού οι βρύσες ήταν σε σημείο χαμηλότερο από τα σπίτια. Το υδραγωγείο που έφερε καθαρό νερό από την Κοκκινόβρυση έγινε αργότερα, το 1959.